Μια και βρισκόμαστε λοιπόν στην Έφεσο όπου υπήρχε ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας, ο ναός της Αρτέμιδος, ας θυμηθούμε ποιος τα καθιέρωσε σαν θαύματα. Ο Αντίπατρος από την Σιδώνα ξεκίνησε πριν 2000 χρόνια και κατέγραψε τα πιο θαυμαστά έργα που έγιναν ποτέ από ανθρώπων χέρια, χαρίζοντας τους έτσι την αθανασία. Ταξίδεψε λοιπόν χιλιάδες χιλιόμετρα και μάλιστα σε μια εποχή με πολύ περιορισμένα μέσα μεταφοράς, και με άπειρους κινδύνους .“Όποιος συνάντησε τόση ομορφιά στην ζωή του, μόνο μετά τον θάνατο θα λυτρωθεί“ είπε ο Αντίπατρος.
Φυσικά δεν υπήρξε ο Αντίπατρος ο πρώτος τουρίστας. Πολλά χρόνια πριν οι αρχαίοι παρ´ όλες τις ταλαιπωρίες της τότε εποχής πήγαιναν στην Ολυμπία (μέχρι και 40000 θεατές!), στους Δελφούς, στα Ίσθμια, στην Νεμέα για να παρακολουθήσουν μουσικούς και αθλητικούς αγώνες. Και επίσης στην Σαμοθράκη, στην Ελευσίνα και σε πολλές άλλες πόλεις για να παρευρεθούν στα μικρά και μεγάλα Μυστήρια. Κατά κάποιο τρόπο αθλητικός και θρησκευτικός τουρισμός, όμως υπήρχε και ιατρικός τουρισμός (Επίδαυρος / Ασκληπιείο), όπως και επιμορφωτικός τουρισμός στα παράλια της Μ. Ασίας, στην Μίλητο, Σμύρνη και σε πολλές άλλες πόλεις της Ιωνίας, της περιοχής που άφθονα παρήγαγε φιλοσοφία και επιστήμες και αξιόλογες προσωπικότητες μέχρι ακόμα λίγο πριν την κάθοδο της στον Άδη το 1922...
Αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας: Τότε όπως και σήμερα, μόνο όποιοι είχαν χρήματα ταξίδευαν. Σχεδόν 90% του πληθυσμού ήταν φτωχοί. Σήμερα, σχεδόν 90% του πληθυσμού είναι χρεωμένοι.
Οι μεγάλοι σοφοί, ο Σόλων, ο Πλάτων, ο Πυθαγόρας και πολλοί άλλοι ταξίδευαν στην Αίγυπτο, στην Περσία και σε άλλες χώρες. Θα ήταν σίγουρα παράληψη να μην αναφέρουμε και τον Παυσανία ο οποίος έγραψε το „Ελλάδος περιήγησις“. Εδώ φαίνεται επίσης ότι οι Έλληνες προτιμούσαν την λέξη περιήγησης από την λέξη τουρισμός, αν και η λέξη τουρισμός (πριν το τέλος του 18ου αιώνα η λέξη αυτή ήταν ανύπαρκτη) όπως γράφουν τα λεξικά προέρχεται από το Λατινικό tornus, και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τελικά προέρχεται η λέξη από το Ελληνικό τόρνος. Υπάρχει επίσης και το ρήμα τορνόω / τορνω μετ.: διαγράφω κύκλο (λεξικό Δ.Δημητράκου). Οι ξυλουργοί, οι οικοδόμοι και οι γλύπτες χρησιμοποιούσαν το εργαλείο τόρνος, τόρνευαν.
Κατά την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία αρκετοί ακολούθησαν το παράδειγμα του Κικέρωνος ο οποίος για να τελειοποιήσει την τέχνη της ρητορικής του είχε πάει στην Graeculi (Ελλαδίτσα) όπως έλεγαν την Ελλάδα μετά το ένδοξο παρελθόν της οι Ρωμαίοι. Ακόμα από την ύστερη αρχαιότητα την προγονική δόξα των Ελλήνων την είχαν σε μεγάλη εκτίμηση όλοι οι λαοί. Είναι δηλαδή κάτι σαν το κρασί: όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο πολύ το εκτιμάμε. Ας προσέξουμε λοιπόν εμείς οι Νεοέλληνες να μην μείνουμε μόνο η ετικέτα του μπουκαλιού που έχει μέσα αυτό το υπέροχο κρασί...
(1)Για την εξέγερση των κατασκευαστών κατά του Παύλου στο θέατρο η οποία ευτυχώς υπήρξε ειρηνική και χωρίς θύματα βλ. Βίβλος Πράξεις των Αποστόλων.
(2)Μερικά από τα αναμνηστικά: Αγαλματίδια, απομιμήσεις ναών, ποτήρια με την αρχιτεκτονική των ναών για σχέδιο, παπύρους από την Αλεξάνδρεια, μέχρι και παιδικά παιχνίδια Σίγουρα θα θυμάστε ότι ο Φοίβος και η Αθηνά, τα μασκότ της Ολυμπιάδος 2004, ήταν από τα πρώτα παιδικά παιχνίδια που βρέθηκαν (Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στις ξένες γλώσσες ονομάζονται παιχνίδια «Olympische Spiele, Olympic games»).
N.Σάμιος