Ολόχρυσο στεφάνι με αλεξάνδρειο «αίμα».

----------------------------------------------

Σύμφωνα με την επικεφαλής της ανασκαφής στη Βεργίνα Χρυσούλα Παλιαδέλη, ανήκει σε γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Σε έναν από τους γιους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Αλέξανδρο Δ΄ (γιο της Ρωξάννης) ή τον Ηρακλή (νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης), ανήκει, σύμφωνα με την επικεφαλής της ανασκαφής καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ κυρία Χρυσούλα Παλιαδέλη, η ολόχρυση ταφή που βρέθηκε το περασμένο καλοκαίρι στη Βεργίνα.

Προς επίρρωσιν του αρχικού συμπεράσματος η κυρία Παλιαδέλη επικαλέστηκε, πέραν των επιστημονικών ερευνητικών δεδομένων, σειρά ιστορικών πηγών που «μιλούν» για τη θανάτωση από τον Κάσσανδρο των απογόνων του μακεδόνα στρατηλάτη έτσι ώστε ο θρόνος της Μακεδονίας να μη γίνει αντικείμενο διεκδίκησης. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Αλέξανδρος Δ΄ θανατώθηκε μεταξύ 310 και 306 π.Χ. και ο Ηρακλής μεταξύ 309 και 308 π.Χ. και σε σύγκριση με τα πρώτα συμπεράσματα της ενδελεχούς έρευνας του ευρήματος, η κυρία Παλιαδέλη τείνει στην άποψη ότι πρόκειται για τον Ηρακλή- χωρίς όμως να αποκλείει, όπως είπε, για να… προλάβει τις αμφισβητήσεις που ακολούθησαν την παρουσίαση, «την ανατροπή,αφού είναιπιθανόν το ερχόμενο καλοκαίρι να υπάρξουν νέα δεδομένα». Το πιο σημαντικό εύρημα των τελευταίων 30 χρόνων
Στην κατάμεστη αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ (στον ίδιο χώρο όπου πριν από 31 χρόνια ο αείμνηστος καθηγητής Μανόλης Ανδρόνικος παρουσίασε τα ευρήματα της Βεργίνας που συγκλόνισαν τη διεθνή κοινότητα) η μαθήτριά του τότε κυρία Παλιαδέλη παρουσίασε με σχετική αμηχανία το σημαντικότερο εύρημα της τελευταίας τριακονταετίας στις Αιγές. Για τα αρχικά συμπεράσματά της η καθηγήτρια Αρχαιολογίας επικαλέστηκε τα στοιχεία στα οποία κατέληξε η ερευνητική ομάδα μετά την αναλυτική εξέταση των δεδομένων του «αναπάντεχου» ευρήματος. Υστερα από έρευνες που διήρκεσαν επτά μήνες (το ολόχρυσο στεφάνι εντοπίστηκε στις 27 του περασμένου Αυγούστου) οι ερευνητές κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:

? Η ολόχρυση υδρία-πυξίδα (αγγείο) στο εσωτερικό της οποίας βρέθηκε το χρυσό στεφάνι είχε ύψος 26 εκ. και διάμετρο 38,5 εκ.

? Η υδρία ήταν τοποθετημένη στο εσωτερικό χάλκινης κύστης ύψους 38,5 εκ. και διαμέτρου 44,5 εκ.

? Το εύρημα εντοπίστηκε τυχαία στο βορειοανατολικό τμήμα του πυθμένα ορύγματος στον ευρύτερο χώρο της αγοράς της Βεργίνας, δίπλα από το ιερό της Εύκλειας.

? Πρόκειται ουσιαστικό για ταφικό σύνολο σε μη ταφικό περιβάλλον (όπως αυτό της αρχαίας αγοράς). Στον ίδιο χώ ρο εντοπίστηκαν ίχνη περίστυλου κτίσματος.

? Το ολόχρυσο στεφάνι που βρέθηκε στο εσωτερικό της χρυσής πυξίδας αποτελούνταν από δύο στελέχη (κύκλους) διαμέτρου 16,5 εκ. και 18,5 εκ. αντίστοιχα. Γύρω του ήταν πλεγμένα 17 κλαδιά, διακοσμημένα με 180 φύλλα και 34 καρπούς δρυός (βελανιδιάς). ? Το στεφάνι χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. και σίγουρα όχι αργότερα από το 300 π.Χ.

? Τα φύλλα βελανιδιάς που το κοσμούσαν παραπέμπουν σε νεκρό άνδρα- συμπέρασμα, ωστόσο, στο οποίο δεν έγινε δυνατόν να καταλήξει και η ενδελεχής εξέταση των οστών. Αντιθέτως, η οστεολογική εξέταση, που πραγματοποιήθηκε από ομάδα ειδικών με επικεφαλής τη συντηρήτρια κυρία Βανέσα Παπαγεωργίου, έπειτα από σειρά ακτινογραφιών και αξονικών τομογραφιών, προσδιόρισε με ασφάλεια την ηλικία του (ή της) νεκρού μεταξύ 15 και 18 ετών, κάτι που απέκλεισε τη… συγκλονιστική υπόθεση να πρόκειται για τη μεταφερθείσα από την Αίγυπτο σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η εξέταση των οστών επιβεβαίωσε ότι είχαν υποστεί καύση αμέσως ή λίγες ώρες μετά τον θάνατο. Η καύση είχε μεγάλη διάρκεια και έγινε σε πυρά 800 C και πλέον (τα δεδομένα αποκλείουν η καύση να έγινε εν κρυπτώ).

Θερμή αντιμετώπιση αλλά και αμφισβήτηση
Τα συμπεράσματα της ερευνητικής ομάδας έτυχαν θερμής αντιμετώπισης από την ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά και από λιγοστά μέλη της ευρύτερης επιστημονικής και πολιτικής ηγεσίας της περιοχής (μοναδική εκπρόσωπος της πολιτείας στην παρουσίαση του ευρήματος που έγινε στο πλαίσιο της ΚΒ΄ Συνάντησης για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και στη Θράκη το 2008 ήταν η βουλευτής του ΠαΣοΚ και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης κυρία Χρύσα Αράπογλου ).

Στη συζήτηση που ακολούθησε οι καθηγητές και αρχαιολόγοι κκ. Μιχάλης Τιβέριος και Κ. Σισμανίδης αμφισβήτησαν το συμπέρασμα της κυρίας Παλιαδέλη επικαλούμενοι τη δημόσια καύση του υψηλού νεκρού σε συνδυασμό με τη χρονολόγηση του ευρήματος (όχι αργότερα από το 300 π.Χ.) καθώς τότε στον θρόνο βρισκόταν ο Κάσσανδρος, ο οποίος και δεν θα επέτρεπε σε καμία περίπτωση τη δημόσια καύση και ταφή των «απεχθών» νεκρών τους οποίους ο ίδιος είχε δώσει εντολή να θανατώσουν. Ουδείς πάντως από τους παρισταμένους επιστήμονες αμφισβήτησε το γεγονός ότι πρόκειται περί «βασιλικής ταφής».

Αλλα οκτώ ελληνιστικά ευρήματα στο Σιντριβάνι
Οκτώ και όχι πέντε, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί, είναι τελικά τα χρυσά στεφάνια των ελληνιστικών χρόνων που εντόπισε η ανασκαφική έρευνα της ΙΣτ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στον χώρο της διασταύρωσης των τροχιογραμμών του σταθμού Σιντριβάνι στα νότια κεντρικής βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση της προϊσταμένης της Εφορείας κυρίας Λίλιαν Αχειλαρά στο πλαίσιο του αρχαιολογικού συμποσίου που ολοκληρώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, κατά την ενδελεχή εξέταση του χρυσού στεφανιού της δεύτερης ταφής (λίθινη ταφική θήκη που περιείχε καμένα οστά ανθρώπου και μικρού θηλαστικού, κτερισμένη με χρυσό στεφάνι από φύλλα βελανιδιάς) εντοπίστηκαν τέσσερα χρυσά στεφάνια.

Τα υπόλοιπα τέσσερα εντοπίστηκαν σε λακκοειδή τάφο της ίδιας περιοχής που περιείχε ενταφιασμό σε ξύλινο φέρετρο, κτερισμένο με τέσσερα χρυσά στεφάνια από φύλλα ελιάς, κοσμήματα, χρυσή δανάκη, χρυσοκλωστές, χάλκινο νόμισμα, κάτοπτρο, ένα χάλκινο και επτά πήλινα αγγεία.

Η πλειονότητα των χρυσών, χάλκινων και πήλινων ευρημάτων και ορισμένων ιδιαιτέρως ογκωδών (ανάμεσά τους οι τέσσερις τάφοι που κρίθηκε ότι θα πρέπει να αποσπασθούν ολόκληροι, οι έξι μαρμάρινες μονολιθικές σαρκοφάγοι-οστεοθήκες της ρωμαϊκής εποχής κτλ.) βρίσκονται στοιβαγμένα σε κοντέινερ που παίζουν ρόλο αποθήκης στα γραφεία της ΙΣτ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, απέναντι από το Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο και εν μέσω πολυκατοικιών.

Λίγοι είναι οι κάτοικοι της Ανω και Κάτω Τούμπας Θεσσαλονίκης που γνωρίζουν ότι ο χωμάτινος όγκος που χωρίζει τις δύο περιοχές και «βαφτίζει» με την παρουσία του τη συνοικία τους κρύβει για 4.300 χρόνια στα «σπλάχνα» του τον πρόγονο ολόκληρης της πόλης.

http://olympia.gr/2009/04/04/alaxandrian-monuments/

Το διαχρονικό σαράκι που τρώει τα σωθικά της Ελλάδας!

----------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11407&catid=93#11407

http://www.youtube.com/wdJ5KYHRjwaoatch?v=dJ5KYHRjwao

http://www.youtube.com/watch?v=kGYhJTtnlfE&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=CN_NeOoGYVM&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=6GviIFBQqVQ&feature=related
---------------------------------------
Η προσπάθεια του Καποδίστρια να παραγκωνίσει από τις θέσεις εξουσίας προσωπικότητες της επανάστασης είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία χάσματος μεταξύ των μεγάλων πολιτικών οικογενειών και του Καποδίστρια. Στις μεταρρυθμίσεις και στον τρόπο διακυβέρνησης του κράτους αντιτάχθηκαν κυρίως οι οικογένειες των Μαυρομιχαλέων και των Κουντουριωτέων καθώς και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αρχηγός της φατρίας των Μαυρομιχαλέων αντιπροσώπευε την γαλλική παράταξη ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Λάζαρος Κουντουριώτης την αγγλική. Και οι δύο όμως παρατάξεις συνεργάστηκαν προκειμένου να διώξουν τον Ρωσόφιλο, όπως τον χαρακτήριζαν, Ιωάννη Καποδίστρια.[14]
Γρήγορα λοιπόν η Μάνη, προπύργιο της οικογενείας Μαυρομιχάλη, και η Ύδρα, προπύργιο της οικογένειας Κουντουριώτη, εξελίχτηκαν σε αντικαποδιστριακά κέντρα. Στην Ύδρα και στην Μάνη οι πρόκριτοι ξεκίνησαν τις επαφές και με προκρίτους άλλων περιοχών για την προετοιμασία εξέγερσης. Ο Μιαούλης παρόλο που είχε ευεργετηθεί απο τον Καποδίστρια, προσχώρησε στην ομάδα των Υδραίων προκρίτων.
Στα μέσα Ιουλίου του 1831 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποκίνησε εξέγερση στη Μάνη αναγκάζοντας τον Καποδίστρια να στείλει στρατιωτικά σώματα για να την καταστείλει. Την 14η Ιουλίου οι Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν τον ναύσταθμο στον Πόρο. Η φρουρά του νησιού στάθηκε ανίκανη να τους αντιμετωπίσει αφού στήριξη από το ναυτικό δεν υπήρξε.
Ο Μιαούλης μαζί με τον Μαυροκορδάτο προσπάθησαν να πείσουν τον Κωνσταντίνο Κανάρη να συνταχθεί μαζί τους χωρίς όμως επιτυχία. Αμέσως έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των τριών μεγάλων δυνάμεων προκειμένου να διαπραγματευθούν. Ο Μιαούλης στις συναντήσεις αυτές, ως διοικητής του ναύσταθμου του Πόρου πια, είχε βαρύνουσα γνώμη. Ήταν όμως χαρακτηριστική η εμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζε τον Ρώσο αντιπρόσωπο, εμπάθεια που δεν είχε διαφανεί τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον Γάλλο πλοίαρχο Vaillant που βρισκόταν εκείνη την εποχή στον Πόρο, σε κατ' ιδίαν συνάντηση του με τον Μιαούλη ο δεύτερος αποκάλεσε τον Καποδίστρια, Ρώσο και τύραννο.[15]
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν την παράδοση των επαναστατών. Έτσι οι Αγγλικοί, Γαλλικοί και Ρωσικοί στόλοι είχαν αποκλείσει τα λιμάνια του Πόρου και της Ύδρας έτσι ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπο την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες.
Την 1η Αυγούστου κατέφθασε και ο Ρωσικός στόλος στο λιμάνι του Πόρου, όπου και απαίτησε την άμεση εγκατάλειψη των πλοίων. Το βράδυ της ίδιας μέρας εκρήξεις ακούστηκαν από την πλευρά των επαναστατών ενώ με την ανατολή του ηλίου ανατινάχθηκε το πολεμικό πλοίο «Ελλάς». Στη συνέχεια ανατινάχτηκαν και τα υπόλοιπα πλοία. Υπαίτιος για αυτή την καταστροφή ήταν ο Ανδρέας Μιαούλης, ο οποίος είχε απειλήσει τις ξένες δυνάμεις να μην επιχειρήσουν έφοδο γιατί θα κατέστρεφε τον ελληνικό στόλο. Τελικά, ύστερα και από πιέσεις του Μαυροκορδάτου και των Υδραίων προκρίτων, έκανε πράξη τις απειλές του. Μετά την καταστροφή και του τελευταίου πλοίου διέφυγε με λέμβο μαζί με τον Μαυροκορδάτο στην Ύδρα.
Με εγκύκλιο του ο Καποδίστριας πληροφορεί τον ελληνικό λαό για τα γεγονότα στον Πόρο ενώ ο Κωνσταντίνος Κανάρης ανέφερε σε επιστολή του προς τον Καποδίστρια: «Εν Πόρω 1 Αυγούστου 10 1/2 ώρας προς μεσημβρίας. Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τας φλόγας την Ελλάδα και την κορβέτταν η Ύδρα είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαροτάτης εις αιώνιον ανάθεμα! Τα στρατεύματα κατέλαβον την πόλιν, το φρούριον και τα διασωθέντα ατμοκίνητα. Ευρέθησαν δε εις τ'ατμοκίνητα αυτά εις τον ναύσταθμον και εις τας αποθήκας φιτύλια εις τα υπονόμους, αι οποία έμελλον να αποκαταστήσουν τον Πόρον σωρόν ερειπίων και φαίνεται οτι ολίγον έλειψεν ώστε να τελειώσουν ο Μιαούλης και οι συναίτιοι του τοιαύτην πράξιν καταστροφής και ερημώσεως».[16]
Η πράξη του Μιαούλη ξεσήκωσε την γενική κατακραυγή όλων των σημαινόντων προσωπικοτήτων, εκτός βέβαια απο αυτών της Μάνης και της Ύδρας. Η αλήθεια είναι ότι ο Μιαούλης άθελα του έγινε όργανο του Μαυροκορδάτου[iv] και των συμφερόντων του, χωρίς όμως αυτό να δικαιολογεί την πράξη της πυρπόλησης του στόλου[vi]. Ο Κωνσταντίνος Κούμας θα σημειώσει: «Αγαθέ ποτέ Μιαούλη κοσμοπεριβόητε δια τας κατά των εχθρών ανδραγαθίας σου πως έστερξας να γείνης όργανον αδικίας ανηκούστου και να περικαλύψης με όνειδος την μέχρι τούδε με κλέος στεφανωμένην κεφαλήν σου;».[17] Σίγουρη είναι πάντως η μεταμέλεια του Μιαούλη αφού σύμφωνα με τον Νικόλαο Δραγούμη, ο Μιαούλης είχε πει στον Σπυρίδωνα Τρικούπη το 1833: «Αν σε είχα σιμά μου εις τον Πόρον να με συμβουλεύσης οταν αποφάσισα να καύσω την φρεγάτα δεν θα την έκαια».[18]
Στις 13 Αυγούστου παραπέμφθηκαν σε δίκη, αν και δεν είχαν συλληφθεί, ενώ στις 14 Αυγούστου ο Καποδίστριας τους διεμήνυσε ότι σε περίπτωση που σταματήσουν τις εχθρικές τους ενέργειες προς την κυβέρνηση, «η κυβέρνησις είναι έτοιμη να λησμονήση ταπαρελθόντα προς χάριν αυτών». Τελικά όλα έληξαν με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%9C%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82
------------------------------------------------

"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".

[...Και αν βέβαια είναι ωραίο κάποιος Έλληνας να είναι και φιλέλληνας,ποιός ξέρει κάποιον άλλο στρατηγό,ο οποίος να μη θέλει να κυριεύσει κάποια πόλη,ενώ νομίζει ότι μπορεί να την εκπορθήσει,ή που να θεωρεί συμφορά τη νίκη σε πόλεμο εναντίον Ελλήνων;Και,όταν του έφεραν την είδηση ότι στη μάχη της Κορίνθου σκοτώθηκαν οχτώ Λακεδαιμόνιοι και περίπου δέκα χιλιάδες εχθροί,εκείνος δεν χάρηκε,αλλά είπε:
"Αλίμονό σου,Ελλάδα,γιατί εκείνοι,που τώρα είναι νεκροί θα ήταν αρκετοί,αν βρίσκονταν στη ζωή,για να νικήσουν στον πόλεμο όλους τους βαρβάρους".
Και όταν οι εξόριστοι Κορίνθιοι του είπαν πως η πόλη ήταν έτοιμη να παραδοθεί σ' αυτούς και του επέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους είχαν την ελπίδα ότι μπορούσαν να κυριεύσουν τα τείχη της,δεν ήθελε να προχωρήσει σε επίθεση,λέγοντας ότι οι ελληνικές πόλεις δεν πρέπει να υποδουλώνονται,αλλά να συνετίζονται."Αν θα εξαφανίσουμε",είπε,"όσους δικούς μας πέφτουν σε σφάλματα,τότε πρέπει να προσέξουμε μήπως δεν θα έχουμε κανέναν για να μας ακολουθήσει,προκειμένου να νικήσουμε τους βαρβάρους".]
(Ξενοφών,ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ Β')

Η Τούμπα δομημένη όπως η “Τροία”!

Η Τούμπα, την οποία οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν επειδή φιλοξενεί το γήπεδο του ΠΑΟΚ, είναι η πιο σημαντική περιοχή όλης της Θεσσαλονίκης, η γενέτειρά της ούτως ειπείν. «Τούμπα» μάλιστα έχει ονομαστεί λόγω του γηλόφου που χωρίζει την Άνω από την Κάτω Τούμπα κάτω από τον οποίο κρύβεται ένας από τους πιο σημαντικούς προϊστορικούς οικισμούς όλου του Θερμαϊκού.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η προϊστορική Τούμπα, υπήρξε «κοιτίδα» της πόλης, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος τον 4ο π.Χ. αιώνα και κατοικείται έως σήμερα με το όνομα Θεσσαλονίκη. Αυτό αποδεικνύεται από εκατοντάδες ευρήματα που έφερε στο φως η πανεπιστημιακή ανασκαφή της Τούμπας, η οποία ξεκίνησε το 1984, με επικεφαλής τον ομότιμο σήμερα καθηγητή αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Γιώργο Χουρμουζιάδη, και συνεχίζεται, με διακοπές, έως σήμερα, με επικεφαλής πλέον τον καθηγητή Στέλιο Ανδρέου.
Δομημένη όπως η “Τροία”
Ο κ. Ανδρέου σε εισήγησή του για τη δουλειά που κάνει η ομάδα του στην περιοχή, έκανε εκτεταμένη αναφορά στην ιστορία των ανασκαφών και τι αυτές έχουν φέρει στο φως.
Όπως είπε, η πρώτη επιχείρηση ανασκαφής έγινε το 1899, επί οθωμανικής διοίκησης της Θεσσαλονίκης, από τον αρχαιολόγο Θόδωρο Μακρίδη - Μπέη, ο οποίος ανέσκαψε μέρος στη βάση της Τούμπας, αναζητώντας αρχαίο τύμβο.
Ακολούθησε νέα επιχείρηση συστηματικής ανασκαφής από Γάλλους και Γερμανούς αρχαιολόγους, μέλη των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ήρθαν νέοι πόλεμοι, πολιτικές και πολιτειακές αλλαγές και το 1984 την ανασκαφή ανέλαβε το πανεπιστήμιο. Ως σήμερα έχει ανασκαφεί επιφάνεια ενός περίπου στρέμματος (από σύνολο περίπου 20 στρεμμάτων, που καλύπτει η περιοχή, αλλά σε βάθος τουλάχιστον 10 μέτρων, όπου αποκαλύπτονται επάλληλες φάσεις του οικισμού).
«Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικισμό, σ΄ ολόκληρη τη Μακεδονία, την ύστερη εποχή του Χαλκού. Έχει τη μορφή γηλόφου (τούμπα), που σχηματίζεται από τη διαδοχική συσσώρευση αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο ίδιο μέρος. Πέραν των πλούσιων ευρημάτων, η ιδιαιτερότητα συνίσταται στην ανέγερση των κτηρίων του πολίσματος» λέει ο κ. Ανδρέου.
«Τα κτίσματα στήνονται το ένα πάνω στο άλλο ανά 100-150 χρόνια, χωρίς αλλαγή στα σχέδιά τους. Ουσιαστικά, το νέο κτήριο χτίζεται καθ΄ ύψος πάνω στο παλιό. Με ανάλογο τρόπο είναι δομημένη και η Τροία, πόλη της ίδιας περίπου εποχής», ο καθηγητής.
Σημειώνεται ότι στην ανασκαφή, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Αύγουστο, μετείχαν περί τους 50 φοιτητές από τους οποίους οι 12 προέρχονταν από την Αμερική, την Πολωνία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Νορβηγία.
Μία ανεπτυγμένη κοινωνία της εποχής του Χαλκού
Το ενδιαφέρον στο «στήσιμο» της πόλης – όπως μεταφέρει το ΑΠΕ- είναι η διαχρονικότητα της ύπαρξής της με το ίδιο ακριβώς σχέδιο. Η ανασκαφή αποκαλύπτει τειχίσματα επί παλιότερων τειχισμάτων. Ένα τείχος, ύψους περίπου 10 μέτρων, περιλαμβάνει τουλάχιστον πέντε οικιστικές περιόδους. Το πρώτο τείχος καταστρέφεται, αλλά παραμένει στο βάθος. Το οίκημα ισοπεδώνεται και η ανέγερση νέου συνεχίζεται πάνω στις παλιές βάσεις. Κάθε τείχισμα έχει περί τα δύο μέτρα ύψος.
Στο εσωτερικό των προϊστορικών οικημάτων, τεραστίων για την εποχή διαστάσεων (περί τα 200-230 τ.μ το καθένα), είναι εμφανείς οι διαχωρισμοί των χώρων. Υπολείμματα τροφών, αλλά και φωτιάς (προϊστορικά φουρνάκια κ.α.) «δείχνουν» την κουζίνα της προϊστορικής κατοικίας, πιθάρια τεραστίων διαστάσεων (ορισμένα φτάνουν σε ύψος και τα δύο μέτρα) το χώρο αποθήκευσης, ευρήματα από χαλκό, πέτρα και χρυσό, τους χώρους των εργαστηρίων, ενώ εμφανείς είναι και οι στενοί δρόμοι, που περιβάλλουν τα οικήματα.
Η εξέλιξη της πόλης
Η πόλη ιδρύθηκε περί το 2.100 π. Χ. σε στρατηγικό σημείο του μυχού του Θερμαϊκού κόλπου σε απόσταση περίπου 1.000 μέτρων από τη θάλασσα (σήμερα οι επιχώσεις της παραλιακής άπλωσαν την απόσταση στα 1.300-1.400 μέτρα).
Μετά το 1.500 π.Χ., ο οικισμός που έχει ήδη «ανέβει» καθ΄ ύψος (έχουν προστεθεί νέα οικήματα πάνω στα παλιότερα) οριοθετείται με τείχος, που προστατεύει από τυχόν επιδρομές, αλλά κυρίως από την υποχώρηση του εδάφους, λόγω βροχών, πλάτους 6 μέτρων και ύψους περίπου 3,5, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο ανέγερσης.
Χτίζονται πέτρινα «κουτιά» (κύβοι) και αυτά παρατάσσονται το ένα πλάι στο άλλο. Τα κενά τους καλύπτονται με χώμα. Είναι η περίοδος, κατά την οποία, η πόλη ισχυροποιείται. Η ανέγερση κτηρίων επί των κτηρίων συνεχίζεται. Η Τούμπα μετατρέπεται σε τεράστιαπολυκατοικία, με τουλάχιστον πέντε ορόφους και με διάρκεια ανέγερσης περί τα 1.600 χρόνια, όση και η διάρκεια ζωής της πόλης.
Γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ., οι κάτοικοι του πολίσματος μετοίκησαν στη νέα πόλη, που ίδρυσε ο Κάσσανδρος με το όνομα Θεσσαλονίκη και η Τούμπα εγκαταλείφθηκε.
http://www.cosmo.gr/SciTech/Hellas/235463.html

Εδώ ο κόσμος καίγεται και το...Μητσ...χτενίζεται!

Αλίμονό σου Ελλάς...................
--------------------------------------------------------------------------
http://olympia.gr/

Η αποκάλυψη του i-reporter πρέπει να βάλει πολλούς σε σκέψη για τον ρόλο συγκεκριμένων πολιτικών ανεξαρτήτως κομμάτων. Είναι εξόφθαλμο ότι οι κομματικοί σχηματισμοί έχουν καταστεί πεδίο εσωτερικής αντιπαράθεσης για εξυπηρέτηση ιδιοτελών (και άλλων;) συμφερόντων. Οπωσδήποτε αυτές οι εξελίξεις δημιουργούν ένα πολίτευμα - οπερέτα πελατειακής σχέσης αποστασιοποιημένης από τα λαϊκά συμφέροντα. Ο “ευρύτερος” σχηματισμός που έρχεται πρέπει να βρει αντιμέτωπες τις λαϊκές δυνάμεις.

Απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις πυροδότησε - σύμφωνα με έγκυρες και αποκλειστικές πληροφορίες του i-Reporter-σήμερα το πρωί τηλεφωνική συνομιλία που επεδίωξε και είχε η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη με τον Πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή.

Το περιεχόμενο της τηλεφωνικής της συνομιλίας ήταν η εισήγηση-αίτημα της Ντόρας Μπακογιάννη για “διπλές εκλογές” στις 7 Ιουνίου (μαζί με τις ευρωεκλογές) επικαλούμενη κυρίως το χθεσινοβραδυνό σοβαρό τραυματισμό των δύο αστυνομκών της “ομάδας Δ” στην Κυψέλη (η ομάδα Δέλτα ανέλαβε επισήμως υπηρεσία από χθες και συνεστήθη από αστυνομικούς που υπηρετούσαν στα τμήματα της Αττικής, προκειμένου να υλοποιηθεί η εξαγγελία του υπουργείου Εσωτερικών για αυστηρότερη αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας). Με άλλα λόγια επικαλούμενη πρόβλημα…ανασφάλειας και γενικότερης κρίσης.

Ο Πρωθυπουργός, σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, την άκουσε και έκλεισε το τηλέφωνο εμφανώς ενοχλημένος και απορημένος.

Στη συνέχεια ενημέρωσε ορισμένους στενούς του συνεργάτες και πιθανώς 2-3 κορυφαίους υπουργούς για το…διάβημα της Ντόρας για “διπλές εκλογές”.

Φαίνεται οτι η …οργή που εισέπραξε απο όλους με όσους συνομίλησε κατα της Ντόρας, να εμπέδωσε την αρχική του εκτίμηση “για το ρόλο και το παιχνίδι της”(και κατα πόσο πρόκειται για ευρύτερο οργανωμένο σχέδιο και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί).

Πάντως το γεγονός και μόνο οτι η Ντόρα ζήτησε στο τηλέφωνο τον πρωθυπουργό για να του κάνει…διάβημα “διπλών εκλογών” τον Ιούνιο, τα λέει όλα…

Επειδή το ρεπορτάζ κυριολεκτικά…ζεματάει, θα παρακολουθήσουμε - εννοείτε- την εξέλιξη του και ανάλογα θα σας ενημερώνουμε.

ΥΓ.Ελπιζουμε τα μεσα ενημερωσης που θα αναφερθουν στην ειδηση, να αναφερουν και την πηγη τους, το i-Reporter.

Διαβάστε και εδώ: http://olympia.gr/2008/08/06/skopje/

Σήμερα στη Θεσσαλονίκη η εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους σφαγιασθέντες από τον..."μέγα Θεοδόσιο"!

Ένα βουβό ποτάμι ανθρώπων μπλεγμένο με τις ψυχές των σφαγμένων κατεβαίνει σε μια ήρεμη πορεία μνήμης......

Για να γνωρίσουν οι απόγονοι τους προγόνους......
Για να μάθουν ότι ξένος κατακτητής(Ισπανός) τους έσφαξε,γιατί ήταν Έλληνες.........

-------------------------------------

"Προκλητική" η εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη κατά το κανάλι TV Μακεδονία!

---------------------------------------------
http://koinothess.wordpress.com/

Κοινό των Θεσσαλονικέων
koino.thess@gmail.com

…….……………………………………………………………

…………………………………………………………………….

Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης

για τα θύματα της σφαγής

στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης

υπό του αυτοκράτορος Μέγα Θεοδοσίου.

Ημέρα Κρονία (”Σάββατο”) 4 Απριλίου 2009
από ώρα 18:30
στην Πλ. Ναυαρίνου (πεζόδρομος Δημ. Γούναρη)

Πατήστε εδώ για να πληροφορηθείτε το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων

------------------------------------------------------------

"Προκλητική" η εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη κατά το κανάλι TV Μακεδονία!

Σήμερα το μεσημέρι,στο κανάλι TV Μακεδονία,είχε προσκληθεί ο Μιχάλης Καλόπουλος,για να μιλήσει σχετικά με την αυριανή εκδήλωση μνήμης των σφαγιασθέντων Θεσσαλονικέων,από τον..."μέγα Θεοδόσιο".

Το προκλητικό ήταν,όταν εμφανίστηκε ο Μιχάλης Καλόπουλος,το κανάλι είχε θέσει ως τίτλο του θέματος το:"Προκλητική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη..."
Από που κι ως που,έκρινε το κανάλι ως "προκλητική" μια εκδήλωση μνήμης των σφαγιασθέντων Ελλήνων από τον Ισπανό Θεοδόσιο;
Προκλητικός ήταν ο τίτλος του καναλιού,που εκπέμπει μάλιστα προς Θεσσαλονικείς!!

----------------

Πέμπτη, 2 Απρίλιος 2009

Σφαγή των Θεσσαλονικέων από τον Θεοδόσιο.Σάββατο 4 Απρίλη η μνήμη.

------------------------------------------------------------------

Στο άπειρο παρελθόν η διεξαγωγή αγώνων στην ΙΕΡΗ ΟΛΥΜΠΙΑ!

Διός και Πρωτογενείας της Δευκαλίωνος γίνεται παίς Αέθλιος.
Από τον Αέθλιο προέρχεται το ρήμα ΑΘΛΟΥΜΑΙ και τα παράγωγα,ΑΘΛΟΣ-ΑΘΛΗΜΑ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ.
Ο Ενδυμίων,λοιπόν,έθεσε ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ μεταξύ των υιών του ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ!
ΠΟΤΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ;ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ;
Και μη μας πει κανείς ότι είναι παραμύθια,γιατί τότε από που έχουν το όνομά τους οι Αιτωλοί,οι Παίονες και οι Επειοί;Γιατί λέγεται σήμερα ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ο αγών;
Α,και από που προέρχεται η λέξη "ενδυμικόν",αν όχι από τον Ενδυμίονα;

-------------------------------------
([3] τοὺς Ἠλείους ἴσμεν ἐκ Καλυδῶνος διαβεβηκότας καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης: τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα ἐς αὐτοὺς τοιάδε εὕρισκον. βασιλεῦσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ λέγουσιν Ἀέθλιον, παῖδα δὲ αὐτὸν Διός τε εἶναι καὶ Πρωτογενείας τῆς Δευκαλίωνος, Ἀεθλίου δὲ Ἐνδυμίωνα γενέσθαι: [4] τούτου τοῦ Ἐνδυμίωνος Σελήνην φασὶν ἐρασθῆναι, καὶ ὡς θυγατέρες αὐτῷ γένοιντο ἐκ τῆς θεοῦ πεντήκοντα. οἱ δὲ δὴ μᾶλλόν τι εἰκότα λέγοντες Ἐνδυμίωνι λαβόντι Ἀστεροδίαν γυναῖκα--οἱ δὲ τὴν Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος Χρομίαν, ἄλλοι δὲ Ὑπερίππην τὴν Ἀρκάδος--, γενέσθαι δ' οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ' αὐτοῖς Εὐρυκύδαν. ἔθηκε δὲ καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ δρόμου τοῖς παισὶν ἀγῶνα Ἐνδυμίων ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἐνίκησε καὶ ἔσχε τὴν βασιλείαν Ἐπειός: καὶ Ἐπειοὶ πρῶτον τότε ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. [5] τῶν δὲ ἀδελφῶν οἱ τὸν μὲν καταμεῖναί φασιν αὐτοῦ, Παίονα δὲ ἀχθόμενον τῇ ἥσσῃ φυγεῖν ὡς ποῤῥωτάτω, καὶ τὴν ὑπὲρ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν ἀπ' αὐτοῦ Παιονίαν ὀνομασθῆναι.
(Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ.)
-------------------------------

Αμερικανός καθηγητής ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας,περί Μακεδονίας!

----------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=11386&catid=49#11386
-------------------------------------
Αθήνα- Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»! Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΑΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ …«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!
Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology: «Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο. Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του “Owning Alexander”, ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία. Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).

ΠΑΙΟΝΕΣ ΕΣΤΩ, “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΠΟΤΕ!
Βεβαίως (συνεχίζει ο Καθηγητής), όπως μας λέει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει «μία στενή λωρίδα της Παιονίας, που εκτείνεται από το εσωτερικό μέχρι την Πέλλα και τη θάλασσα, κατά μήκος του Αξιού ποταμού. Θα ήταν ίσως κατανοητό εάν οι σημερινοί κάτοικοι της δημοκρατίας των Σκοπίων ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και θεωρούσαν ότι τους ανήκει η περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Αλλά αντίθετα, προσπαθούν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να ονομάζονται Μακεδόνες και η περιοχή τους Μακεδονία;

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ!
O κ. Brunwasser, (Σ.55) αναφέρεται στους Ελληνικούς ισχυρισμούς, ότι η στάση αυτή αποτελεί «ένδειξη διεκδικήσεων Ελληνικών εδαφών» και επισημαίνει ότι «η βόρεια περιοχή της Ελλάδας, ονομάζεται επίσης Μακεδονία». Αφήνοντας κατά μέρος ότι αυτή η βόρεια περιοχή της Ελλάδας ονομάζεται συνεχώς Μακεδονία για περισσότερα από 2500 χρόνια, (βλέπε μεταξύ άλλων και Ηρόδοτος 5.17 – 7.128 και αλλού) η πλέον σύγχρονη Ιστορία καταδεικνύει ότι οι Ελληνικές ανησυχίες είναι νόμιμες. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι Χάρτης που εκτύπωσαν τα Σκόπια το 1992 (Εικόνα 1) δείχνει καθαρά την διεκδίκηση, ότι η Μακεδονία εκτείνεται από εκεί, μέχρι το όρος Όλυμπος, προς νότον, συγχωνεύοντας έτσι τις περιοχές της αρχαίας Παιονίας και Μακεδονίας σε μία ενότητα. Η ίδια διεκδίκηση είναι διακριτή και σε χαρτονόμισμα τράπεζας της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”, που δείχνει ως ένα από τα Μνημεία της τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ημερολογίων, χριστουγεννιάτικων καρτών, αυτοκόλλητων για αυτοκίνητα κτλ, με τις ίδιες διεκδικήσεις.

ΣΕ ΠΟΙΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΠΗΓΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;
Ο κ. Brunwasser έχει επί πλέον αναδείξει συμφωνώντας, (International Herald Tribune 10-1-2008), εργασία του «Μακεδονικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών 16:9» που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (16:9), κατά την οποία ένας Μακεδόνας παρουσιάστηκε στον Απόστολο Παύλο, παρακαλώντας τον «Έλα στη Μακεδονία να μας βοηθήσεις». Σε ποίες περιοχές της Μακεδονίας πήγε ο Απόστολος Παύλος; Πήγε στη Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, στη Απολλωνία, στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια (Πράξεις 16:11-17:10). Όλες αυτές οι περιοχές αποτελούν την ιστορική Μακεδονία και καμία δεν βρίσκεται στην Παιονία. Τι είδους απαίτηση εγείρεται από ένα Ινστιτούτο των Σκοπίων, που αναφέρεται σε περιγραφή της αρχαίας Μακεδονίας και στη σημερινή περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας;

“Η ΜΕΓΑΛΗ …ΦΛΩΡΙΔΑ”
Δεν ξέρω τι θα συμπεραίναμε, εάν ένα μεγάλο νησί κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές των ΗΠΑ άρχιζε να αυτοαποκαλείται Φλώριδα και εμφάνιζε σε χαρτονομίσματά του εικόνες της από το Disney World, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε χάρτες που θα παρουσίαζαν τη “Μεγάλη Φλώριδα”!

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ, 1944
Σίγουρα δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι είχε στο μυαλό του ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinious, όταν στις 26 Δεκεμβρίου 1944 έγραφε [Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii, Washington, D.C., Circular Airgram (868.014/26Dec.1944)]: “Το Υπουργείο (Εξωτερικών) σημείωσε με σημαντικό ενδιαφέρον αυξανόμενες προπαγανδιστικές διαδόσεις και ημιεπίσημες δηλώσεις υπέρ μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά επίσης και από Γιουγκοσλαβικές πηγές παρτιζάνων και άλλων, με την πρόθεση να συμπεριληφθούν και ελληνικές περιοχές στο υπό διαμόρφωση κράτος. Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί τις συζητήσεις περί μακεδονικού «κράτους», Μακεδονικής «πατρίδας» ή Μακεδονικής «εθνικής συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα και διαβλέπει με τη σημερινή της επανεμφάνιση σε μια πιθανή συγκάλυψη επιθετικών προθέσεων κατά της Ελλάδας.”

ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ!
Ο κάτοικος Βουλγαρίας κ. Brunwasser αναφέρει στη συνεχεία (συνεχίζει πάντα στην Επιστολή του ο Καθηγητής), με έκδηλη καταφρόνηση, ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται πως ο “Αλέξανδρος Γ΄, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι .....Έλληνας”. Αυτή η στάση με περιπλέκει. Τι “διεκδίκηση” υπάρχει; Ο προ-προ-πάππος του Αλεξάνδρου, ο Αλέξανδρος Α΄ είχε πιστοποιηθεί ως Έλληνας στην Ολυμπία και σύμφωνα με τα λεγόμενα του πατέρα της ιστορίας: “Συμβαίνει να γνωρίζω ότι [οι πρόγονοι του Αλεξάνδρου] είναι Έλληνες” (Ηρόδοτος 5.22) Ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος, είχε νικήσει σε διάφορα ιππευτικά αθλήματα στην Ολυμπία και τους Δελφούς (Πλούταρχος, Αλέξανδρος 4.9; Ηθικά 105A), που αποτελούν τα πλέον Ελληνικά από όλα τα Ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στα οποία δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή μη Ελλήνων σε αγώνες. Εάν ο Φίλιππος ήταν Έλληνας, δεν ήταν επίσης και ο γιός του Αλέξανδρος Έλληνας;

ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
Ο Ευριπίδης, ο οποίος πέθανε και ετάφη στη Μακεδονία (Θουκυδίδης apud Pal. Anth. 7.45; Παυσανίας 1.2.2; Διόδωρος ο Σικελός 13.103), έγραψε το έργο Αρχέλαος, προς τιμή τού προγόνου του Αλεξάνδρου, στη Σλαβική γλώσσα; Όταν έγραψε τις Βάκχες, ευρισκόμενος στην Αυλή του Αρχέλαου, δεν το έγραψε στα Ελληνικά, όπως έχει διασωθεί μέχρι τις ημέρες μας; Μήπως πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ευριπίδης ήταν «Μακεδόνας», που έγραφε στα Σλαβικά (σε μια εποχή που αυτή η γλώσσα δεν υπήρχε) και μετά τα έργα του μεταφράστηκαν στα Ελληνικά;

ΣΕ ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ;
Ποια ήταν η γλώσσα στην οποία ο Αριστοτέλης δίδασκε τον Αλέξανδρο; Ποια γλώσσα μετέφερε ο Αλέξανδρος στις εκστρατείες του στην Ανατολή; Γιατί έχουμε σήμερα αρχαίες επιγραφές στην Ελληνική, σε πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος, φθάνοντας μέχρι το Αφγανιστάν, και όχι στη Σλαβική; Γιατί η Ελληνική επικράτησε παντού στην Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν πραγματικά όχι Έλληνας αλλά “Μακεδόνας”; (σ.σ. εν. εθνικά “Μακεδόνας”) Γιατί η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στην Ελληνική και όχι στη Σλαβική;

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΛΑΒΙΚΑ
Στη σελίδα 57 της αποκαλούμενης «Επιστολής από τη Μακεδονία», υπάρχει φωτογραφία του συγγραφέα, που στέκεται μπροστά από “μπρούτζινο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πόλη Πριλέπ”. Το άγαλμα είναι έκδηλα σύγχρονης κατασκευής, αλλά το ερώτημα είναι εάν Αλέξανδρος θα μπορούσε να διαβάσει την επιγραφή που φέρει στη Σλαβική γλώσσα, κάτω από τα πόδια του. Με την δεδομένη ιστορικά μεταγενέστερη ανάπτυξη της Σλαβικής σε σχέση με την Ελληνική γλώσσα, η απάντηση είναι προφανής.

“ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ” ΤΟΥ MATTHEW BRUNWASSER
Παρά το ότι είναι καλοδεχούμενη η αναφορά του κ. Brunwasser σε αρχαιολογικά θέματα της Παιονίας, η εκ μέρους του υιοθέτηση και η προβολή συγχρόνων πολιτικών επιδιώξεων των κατοίκων της ως προς την χρήση της ονομασίας Μακεδονία, δεν είναι μόνο μη καλοδεχούμενη, αλλά αποτελεί παροχή κακών υπηρεσιών προς τους αναγνώστες του περιοδικού Archaeology, οι οποίοι φαντάζομαι ότι ενδιαφέρονται για ιστορικές αλήθειες. Αλλά τότε, η απόφαση εκ μέρους του περιοδικού Archaeology – ενός εντύπου του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ - για την διάδοση αυτής της ιστορικής ανοησίας, αποτελεί εγχείρημα σε βάρος της αξιοπιστίας του.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ
Ας λεχθεί ακόμη μία φορά: Η περιοχή της αρχαίας Παιονίας, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως ήταν επίσης η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η Μέμφις, η Βαβυλώνα, τα Τάξιλαe και δωδεκάδες ακόμη. Όλες αυτές είχαν γίνει «Μακεδονικές» για μία περίοδο, αλλά καμία από αυτές δεν ήταν ποτέ η «Μακεδονία».

“ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
Ας μου επιτραπεί να περατώσω αυτή τη επεξήγηση κάνοντας μία πρόταση, για την επίλυση του ερωτήματος της σύγχρονης χρήσεως της ονομασίας «Μακεδονία». Η Ελλάδα πρέπει να προσαρτήσει την Παιονία, όπως έκανε ο Φίλιππος Β΄ το 359 π.Χ. Αυτό θα φαινόταν αποδεκτό από τους σύγχρονους κατοίκους της εν λόγω περιοχής, δεδομένου ότι ισχυρίζονται πως είναι Ελληνική, ενστερνιζόμενοι το όνομα της Μακεδονίας και του πλέον διάσημου τέκνου της. Τότε οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της νέας Ελληνικής περιοχής, θα μπορούσαν να ασχοληθούν να μάθουν, να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά, ας ελπίσουμε τόσο καλά, όσο τα ήξερε και ο Μέγας Αλέξανδρος.
Ειλικρινώς, Stephen G. Miller, Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkley, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Υ.Γ. Για μία πληρέστερη εξέταση αρχαίων αποδείξεων περί της Παιoνίας, βλέπε I. L. Merker, “The Ancient Kingdom of Paionia,” Balkan Studies 6 (1965) 35-54
Κοινοποίηση:
C. Brian Rose, President, Archaeological Institute of America
Hillary Rodham Clinton, Secretary of State of the United States of America
Dora Bakoyiannis, Minister of Foreign Affairs of Greece
Antonis Samaras, Minister of Culture of Greece
Olli Rehn, European Commissioner for Enlargement
Erik Meijer, Member, European Parliament»
-------------------------------------------
Πολύ καλή και δυνατή η απάντηση του Αμερικανού καθηγητή,αλλά και οι Παίονες είναι Έλληνες και μάλιστα με Ηλειακή καταγωγή!
Οπότε,όχι "Παίονες έστω",αλλά Έλληνες Παίονες σκέτο.
Μόνο που οι έποικοι Σλαύοι,δεν έχουν καμία σχέση με τους Παίονες.Αυτά για να βλέπουν οι σημερινοί Έλληνες,τι καταστροφή έφεραν οι χριστιανοί.


([3] τοὺς Ἠλείους ἴσμεν ἐκ Καλυδῶνος διαβεβηκότας καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης: τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα ἐς αὐτοὺς τοιάδε εὕρισκον. βασιλεῦσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ λέγουσιν Ἀέθλιον, παῖδα δὲ αὐτὸν Διός τε εἶναι καὶ Πρωτογενείας τῆς Δευκαλίωνος, Ἀεθλίου δὲ Ἐνδυμίωνα γενέσθαι: [4] τούτου τοῦ Ἐνδυμίωνος Σελήνην φασὶν ἐρασθῆναι, καὶ ὡς θυγατέρες αὐτῷ γένοιντο ἐκ τῆς θεοῦ πεντήκοντα. οἱ δὲ δὴ μᾶλλόν τι εἰκότα λέγοντες Ἐνδυμίωνι λαβόντι Ἀστεροδίαν γυναῖκα--οἱ δὲ τὴν Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος Χρομίαν, ἄλλοι δὲ Ὑπερίππην τὴν Ἀρκάδος--, γενέσθαι δ' οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ' αὐτοῖς Εὐρυκύδαν. ἔθηκε δὲ καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ δρόμου τοῖς παισὶν ἀγῶνα Ἐνδυμίων ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἐνίκησε καὶ ἔσχε τὴν βασιλείαν Ἐπειός: καὶ Ἐπειοὶ πρῶτον τότε ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. [5] τῶν δὲ ἀδελφῶν οἱ τὸν μὲν καταμεῖναί φασιν αὐτοῦ, Παίονα δὲ ἀχθόμενον τῇ ἥσσῃ φυγεῖν ὡς ποῤῥωτάτω, καὶ τὴν ὑπὲρ Ἀξιοῦ ποταμοῦ χώραν ἀπ' αὐτοῦ Παιονίαν ὀνομασθῆναι.
(Παυσανίας,ΗΛΙΑΚΑ.)
-------------------------------

Ξεχασμένοι ήρωες:"Ἄ, πῶς κατάντησα: σκουπίδι τῶν θεῶν, νά μή σημαίνω τίποτε στή γῆ μου·"

------------------------------------------------------

ΣΟΦΟΚΛΗΣ

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΡΩΤΟ Ἐμφανίζεται ὁ Φιλοκτήτης. Φορᾶ κουρέλια καί σέρνει τό δεξί του πόδι. Κρατᾶ τόξο καί φαρέτρα.

----

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Ἔ, σεῖς ἐκεῖ, πῶς φτάσατε ὡς ἐδῶ;
Μιά πέτρα γῆ ἀκατοίκητη εἶναι στή μέση τοῦ νεροῦ,
χωρίς λιμάνι. Ἀπό ποῦ ἔρχεστε; Ἀπό ποῦ
κρατᾶτε, γιά νά ξέρω;
Γλυκιά Ἑλλάδα λέει τό ντύσιμό σας.
Μά ν’ ἀκούσω καί τί λέει ἡ φωνή σας.
Μή φοβᾶστε. Δείχνω ἄγριος σάν κτῆνος,
μά εἶμαι γιά λύπηση, ὁ φουκαράς.
Κοιτᾶξτε τί τραβάω στήν ἐρημιά μου,
δίχως οὔτε ἕνα φίλο. Ἄν ἤρθατε σάν φίλοι,
μιλῆστε, ἀπαντῆστε μου. Μόνο ἀπ’ τά λόγια
δέν κινδυνεύουμε ἐδῶ πέρα.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Ἕλληνες εἴμαστε.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Γλυκιά φωνή!
Ποιός θά ’λεγε πώς θά περνοῦσε
τόσος καιρός γιά νά σ’ ἀκούσω
νά κελαηδᾶς σέ στόμα ἀνθρώπου;
Κι ἐσύ, παιδί μου...
ποιός σ’ ἔστειλε, ποιός σ’ ἔφερε,
ποιός σ’ ἔσπρωξε, ποιά ἀνάγκη,
ποιός ἄνεμος γλυκός; Πές μου ποιός εἶσαι;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Εἶμαι ἀπ’ τήν Σκύρο κι ἐπιστρέφω στό νησί μου.
Νεοπτόλεμο μέ λένε, τοῦ Ἀχιλλέα!

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Παιδί πατέρα ἀγαπημένου κι ἀγαπημένης γῆς,
ἀνάθρεμμα τοῦ γέρου Λυκομήδη, τί θές ἐδῶ;
Ἀπό ποῦ ἔκανες πανιά;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Ἀπό τό Ἴλιο.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Τί εἶπες; Μά δέν ἤσουν μαζί, ὅταν ξεκίνησε ὁ στόλος.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Ἔλαβες μέρος κι ἐσύ στήν ἐκστρατεία;

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Δέν ξέρεις ποιόν βλέπεις, παιδί μου;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Πῶς νά σέ ξέρω, ἀφοῦ δέ σ’ ἔχω ξαναδεῖ;

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Ἔτσι λοιπόν; Δέν ἔτυχε ν’ ἀκούσεις τ’ ὄνομά μου,
κάτι γι’ αὐτά πού μ’ ἔφεραν σέ τέτοια χάλια;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Τίποτε ἀπολύτως.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Ἄ, πῶς κατάντησα: σκουπίδι τῶν θεῶν,
νά μή σημαίνω τίποτε στή γῆ μου·
οὔτε μιά φήμη μακρυνή κάποιου πού κάπου, κάποτε,
κάτι... καί τά καθάρματα πού μ’ ἔριξαν ἐδῶ
νά γελᾶνε μοχθηρά καί ἡ ἀρρώστια
νά μέ σκοτώνει κάθε μέρα πιό βαθιά!
Ἀγόρι μου, ἀγόρι τοῦ Ἀχιλλέα, ἐγώ εἶμαι ὁ κληρονόμος
τῶν ὅπλων τοῦ Ἡρακλῆ, ἄν ἔχεις ἀκουστά,
ὁ γιός τοῦ Ποίαντα, ὁ Φιλοκτήτης.
Δυό στρατηγοί κι ὁ ἄρχοντας τῶν Κεφαλλήνων ^[8]
μοῦ πέταξαν κατάμουτρα τό αἶσχος αὐτῆς τῆς ἐρημιᾶς·
νά τρέφω μέ τό τέλος μου τή φρίκη
πού ἄνοιξε τό δόντι ἑνός φιδιοῦ φονιά.
Μ’ ἐγκατέλειψαν, ἀγόρι μου, ὁλομόναχο, ἀμέσως
μόλις ἀράξαμε ἐδῶ ἀπ’ τό νησί τῆς Χρύσης.
Μέ εἶδαν ζαλισμένο ἀπό τήν τρικυμία
κι ὅταν κατέρρευσα στά βράχια τῆς ἀκτῆς
σάν πεθαμένος, βρῆκαν τήν εὐκαιρία νά φύγουν,
πετώντας μου κάτι κουρέλια
καί λίγα ψίχουλα. Ἀνάθεμά τους!
Γιά σκέψου, ἀγόρι μου· κατάφερα νά βγῶ
ἀπ’ τό σκοτάδι τοῦ ὕπνου
καί βρέθηκα βαθιά μές στή σιωπή τῆς μοναξιᾶς.
Ἔκλαψα, κραύγασα τή συμφορά μου.
Οἱ ἄντρες, οἱ σύντροφοι, τά πλοῖα: μιά ἀπουσία
γεμάτη μάτια πού δέ μ’ ἔβλεπαν ποτέ καί χέρια
πού δέν μποροῦσαν ν’ ἀπαλύνουν τήν πληγή μου.
Οὔτε αὔριο, οὔτε χθές, μονάχα ἕνα παρόν,
πού θησαύριζε πόνους·: περιουσίες ὁλόκληρες κραυγές.
Ὡστόσο οἱ μέρες ἔφευγαν κι ἔπρεπε νά κρατήσω
τήν ψυχή μου ζωντανή σ’ αὐτή τήν πέτρα.
Ὅσο γιά τό στομάχι μου...
τό γέμιζε αὐτό τό τόξο μ’ ἄγρια περιστέρια.
Τά χτυποῦσα στό φτερό.
Μόνο που ἔπρεπε νά σέρνω τήν πληγή μου,
σφαδάζοντας, ὁ δύστυχος, κατ’ ὅπου
σφάδαζαν τίς πληγές τους.
Ἄν ἤθελα νερό ἤ ξύλα, μέσ’ στόν ἄγριο χειμώνα,
σερνόμουν ὅπως-ὅπως καί τά κατάφερνα.
Κι ἄν ἤθελα φωτιά, χτυποῦσα τσακμακόπετρες,
μέχρι νά βρῶ τήν πυρωμένη τους καρδιά.
Ἔτσι ἐπιβίωσα. Ἔχω στέγη, ἔχω φωτιά, ὅλα καλά.
Μόνο ἡ ἀρρώστια δέ χορταίνει, δέ ζεσταίνει,
δέ λέει ν’ ἀποκοιμηθεῖ.
Καί τό νησί, ἀγόρι μου, νά στέκεται μιά πέτρα
στή μέση τοῦ νεροῦ. Ποιός ναυτικός νά πλησιάσει;
Τί θά κερδίσει; Οὔτε κάν μιά ἀπανεμιά.
Πρέπει νά εἶναι παλαβός γιά νά κατέβει
ἤ ἐντελῶς χαμένος· συμβαίνουν κι αὐτά.
Ὅλα τά φέρνει ὁ χρόνος τῶν ἀνθρώπων.
Ἄν φανεῖ κανένας τέτοιος, δέ λέω, μέ παρηγορεῖ.
Κάποιοι δέν ἔχουν μόνο λόγια, γιά τήν ἀθλιότητά μου.
Μοῦ προσφέρουν τροφή, κανένα ροῦχο,
μά στό τέλος ξεχνοῦν νά μέ πάρουν
μαζί πρός τήν πατρίδα, νά μέ σώσουν.
Ἔτσι λοιπόν, ψυχορραγῶ τό δέκατό μου χρόνο,
μέ τήν πληγή πού τρέφω καί μέ τρέφει δυστυχία.
Νά, τί μοῦ ἔκαναν οἱ Ἀτρεῖδες κι ὁ Ὀδυσσέας.
Μακάρι νά τούς πλήρωναν μέ πόνους οἱ θεοί,
τήν κτηνωδία που ξόδεψαν σέ μένα.

ΧΟΡΟΣ
Καταλαβαίνω, γιέ τοῦ Ποίαντα. Σέ συμπονῶ.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Ἐγώ ὅμως κάτι παρά πάνω.
Γιατί μπορῶ νά βεβαιώσω πώς εἶναι ἀλήθεια ὅσα λές.
Δοκίμασα τήν κτηνωδία τῶν Ἀτρειδῶν καί τοῦ Ὀδυσσέα.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Σέ πόνεσαν κι ἐσένα, τά καθάρματα;
Τί σοῦ ‘καναν καί εἶσαι τόσο θυμωμένος;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Αὐτό δέν εἶναι τίποτε! Νά δεῖς ὅταν θυμώσει
πραγματικά τό χέρι μου τί ἔχουν νά πάθουν.
Θά πληρώσουν καί θά μάθουν πώς ἐκτός ἀπό τή Σπάρτη
καί τίς Μυκῆνες, βγάζει ἄντρες καί ἡ Σκύρος.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
Καλά τά λές, ἀγόρι μου. Μά, πές μου
πῶς σ’ ἔφεραν σέ τέτοια ὀργή;

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ
Πονάω, γιέ τοῦ Ποίαντα καί μόνο πού θυμᾶμαι
πῶς μ’ ἐξευτέλισαν οἱ ἄτιμοι, ὅταν πῆγα,
ἀμέσως μόλις πέθανε ὁ Ἀχιλλέας. Μά θά σοῦ πῶ...

.............................................

http://www.mikrosapoplous.gr/sophocles/phil06.html