Με μία λέξη: σίδηρος. Όμως αυτό δεν είναι και το τέλος της ιστορίας. Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε γύρω από το πώς μοιάζει ο πυρήνας της Γης και το πώς σχηματίστηκε.
Αυτό το οποίο ξέρουμε είναι ότι ο πυρήνας αρχίζει σε βάθος 2.890 χιλιομέτρων, και ότι η διάμετρός του είναι 6.800 χιλιόμετρα. Αποτελείται από δύο στρώματα, τον εξωτερικό πυρήνα από λιωμένο σίδηρο και τον στερεό εσωτερικό πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από νικέλιο και σίδηρο και έχει σχεδόν το μέγεθος της Σελήνης.
Δεν ήταν βέβαια ο πυρήνας πάντα ίδιος. Αρχικά ο πλανήτης ήταν απλώς ένα τεράστιο συνονθύλευμα χωρίς εμφανή δομή. Τότε τα πιο βαριά στοιχεία, κυρίως σίδηρος και λίγο νικέλιο, κατακάθισαν προς το κέντρο και σχημάτισαν ένα πυρήνα.
Το πότε και το πώς ακριβώς συνέβη αυτό εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Μια άποψη υποστηρίζει ότι ο πυρήνας σχηματίστηκε ξαφνικά, σαν μια χιονοστιβάδα που κινήθηκε προς το κέντρο. Άλλοι πιστεύουν ότι ο σίδηρος έρευσε αργά αργά προς τα κάτω. Ραδιενεργά ισότοπα που μετρήθηκαν σε ηφαιστειογενή πετρώματα, που προέρχονται βαθιά από τη Γη, δείχνουν ότι ο πυρήνας σχηματίστηκε όταν ο πλανήτης είχε ηλικία ανάμεσα στα 30 και στα 100 εκατομμύρια χρόνια. Πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, στροβιλώδης κίνηση μέσα στον πυρήνα από ρευστό σίδηρο δημιούργησαν ένα μαγνητικό πεδίο. Ύστερα, πριν από περίπου 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια, το κέντρο του πυρήνα ψυχράνθηκε και στερεοποιήθηκε, δημιουργώντας έτσι έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα. Ένα μυστήριο γύρω από τον πυρήνα λύθηκε πρόσφατα. Ήταν γνωστό εδώ και αρκετό καιρό ότι σεισμικά κύματα διαδίδονται πιο γρήγορα στην ανατολική πλευρά του πυρήνα απ΄ ό,τι στη δυτική, κανείς όμως δεν γνώριζε το γιατί. Νέες όμως προσομοιώσεις έδειξαν ότι αυτό κυρίως οφείλεται σε στροβιλιζόμενες δίνες ρευστού σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα, οι οποίες έλκουν προς τα κάτω ψυχρά υλικά γύρω από τα σύνορα με τον μανδύα και τα εναποθέτουν στον στερεό εσωτερικό πυρήνα. Τα τελευταία 300 εκατομμύρια χρόνια οι περισσότερες δίνες σιδήρου βρίσκονταν κάτω από την Ασία, κάνοντας τον εσωτερικό πυρήνα να μεγαλώσει περίπου κατά 100 χιλιόμετρα περισσότερο στην ανατολική πλευρά του σε σχέση με τη δυτική.
Αυτό θα μπορούσε να έχει συνέπειες και για το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο δημιουργείται από τη μεταφορά της θερμότητας και της ενέργειας στον εξωτερικό πυρήνα. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι αναταράξεις που προκαλούνται από την αύξηση του εσωτερικού πυρήνα μπορούν, με τον χρόνο, να αποσταθεροποιήσουν το μαγνητικό πεδίο και να το αντιστρέψουν, αναγκάζοντας τον βόρειο και το νότιο μαγνητικό πόλο της Γης να αλλάξουν θέσεις. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο - όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν πολλές φορές - ο πλανήτης θα μείνει προσωρινά απροστάτευτος από τα ενεργητικά σωματίδια που έρχονται από τον Ήλιο, τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο. Θα μας αφήσει δηλαδή χωρίς ασπίδα απέναντι στα μαγνητικά σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Αυτό θα προκαλέσει σίγουρη κατάρρευση στα υπολογιστικά μας συστήματα, και ίσως αποβεί καταστρεπτικό και για την ίδια τη ζωή. Το πότε, όμως, θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο δεν το γνωρίζει κανείς.
Πηγή: New Scientist "Unknown Earth: Our planet's seven biggest mysteries"
Δείτε και τα σχετικά άρθρα Ταξίδι στο κέντρο της Γης Ο πυρήνας της Γης περιστρέφεται ταχύτερα από το φλοιό Ο εσωτερικός πυρήνας της Γης εμφανίζει μια ανισοτροπία στην κατεύθυνση διάδοσης των σεισμικών κυμάτων. Νέες αποκαλύψεις για τον πλανήτη κάτω από τα πόδια μας Ανακαλύφθηκε με τη βοήθεια σεισμικών κυμάτων ότι ο πυρήνας της Γης είναι στερεός
19 Μαΐου 2009
Εμείς και οι άλλοι
Η Αποθέωση του Ομήρου σε γλυπτό. Μαρμάρινο ανάγλυφο του Αρχίλαου της Πρήνης. 3ος αιώνας π.X., Βρετανικό μουσείο.
Η αντίθεση
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τα Ομηρικά Έπη όχι μόνο σαν λογοτεχνικά αριστουργήματα και τρόπο ζωής, αλλά δίνοντας σε αυτά και εκπαιδευτική αξία. Ο Έλλην άνθρωπος ήταν ο ομηρικός άνθρωπος.
Στις μέρες μας με την υποβολή του Χριστιανισμού το τοπίο άλλαξε. Την αισθητή διαφορά και την αντίθεση μπορεί την δει κανείς στα ελληνικά Μουσεία. Από την μια η συναρπαστική γιορτή της ζωής και του θανάτου με περιπέτειες, τραγούδια έρωτα, φως, κρασί, πάθος και πολέμους. Από την άλλη,απο τα 363 μ.Χ. , η γιορτή δίνει τη θέση της σε ασκητικούς , συνήθως ντυμένους στα σκούρα γενειοφόρους αγίους, κρύους σαν χιόνι. Μαύρο χιόνι.
Το σκοτάδι νίκησε το φως. Η βυζαντινή εποχή και οι μετέπειτα εποχές είχαν μόλις γεννηθεί.
Στα Μουσεία αμερόληπτος και ακλόνητος μάρτυρας βρίσκονται σιωπηλά οι άψυχοι αυτόπτες
μάρτυρες δυο διαφορετικών εποχών.
Η προειδοποίηση
Ο Λουκάς , ο Μάρκος (και όχι μόνο)
γνωρίζοντας την Ελληνική Γραμματεία δημιούργησαν το δικό τους έπος στα πρωτοχριστιανικά χρόνια μετασχηματίζοντας έτσι τις παραδόσεις των Ιουδαίων, όπως αυτές βρίσκονταν στην βίβλο, την μετάφραση των Εβδομήκοντα. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Ιουλιανού :
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής περιόδου τα αρχαία ελληνικά κείμενα αποτέλεσαν το κύριο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί χριστιανοί συγγραφείς έγραψαν σε εξάμετρο, μιμούμενοι τους Έλληνες Εθνικούς...Ο μητροπολίτης του 12ου αιώνα Ευστάθιος (ομηρικός σχολιαστής!) γράφει:
Δυστυχώς όμως το τοπίο άλλαξε.
Όταν οι άνθρωποι μιλούν για σύγκρουση ή θρησκειών πολιτισμών ή θρησκειών , όπως κάνουν αυτή τη στιγμή πολλοί πολιτικοί και πανεπιστημιακοί, μπορεί μερικές φορές να χάσουν το κεντρικό θέμα. Η ανεπάρκεια της θεωρίας αυτής αρχίζει πολύ προτού φθάσουμε στο ερώτημα του αν οι πολιτισμοί και οι θρησκείες συγκρούονται. Κάθε άνθρωπος που αισθάνεται Έλληνας και τουλάχιστον (όχι μόνο) οι ιστορικοί, μακριά από εξαρτήσεις και επηρεασμούς, πρέπει να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους, υπηρετώντας την επιστήμη και την αλήθεια. Να βρουν και να καταγράψουν τις ευθύνες όλων για όλα, για να μάθει και η νέα γενιά πώς ο Ελληνισμός έφθασε εδώ που έφθασε .
Η αντίθεση
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τα Ομηρικά Έπη όχι μόνο σαν λογοτεχνικά αριστουργήματα και τρόπο ζωής, αλλά δίνοντας σε αυτά και εκπαιδευτική αξία. Ο Έλλην άνθρωπος ήταν ο ομηρικός άνθρωπος.
Στις μέρες μας με την υποβολή του Χριστιανισμού το τοπίο άλλαξε. Την αισθητή διαφορά και την αντίθεση μπορεί την δει κανείς στα ελληνικά Μουσεία. Από την μια η συναρπαστική γιορτή της ζωής και του θανάτου με περιπέτειες, τραγούδια έρωτα, φως, κρασί, πάθος και πολέμους. Από την άλλη,απο τα 363 μ.Χ. , η γιορτή δίνει τη θέση της σε ασκητικούς , συνήθως ντυμένους στα σκούρα γενειοφόρους αγίους, κρύους σαν χιόνι. Μαύρο χιόνι.
Το σκοτάδι νίκησε το φως. Η βυζαντινή εποχή και οι μετέπειτα εποχές είχαν μόλις γεννηθεί.
Στα Μουσεία αμερόληπτος και ακλόνητος μάρτυρας βρίσκονται σιωπηλά οι άψυχοι αυτόπτες
μάρτυρες δυο διαφορετικών εποχών.
Η προειδοποίηση
Ο Λουκάς , ο Μάρκος (και όχι μόνο)
γνωρίζοντας την Ελληνική Γραμματεία δημιούργησαν το δικό τους έπος στα πρωτοχριστιανικά χρόνια μετασχηματίζοντας έτσι τις παραδόσεις των Ιουδαίων, όπως αυτές βρίσκονταν στην βίβλο, την μετάφραση των Εβδομήκοντα. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Ιουλιανού :
« μας πολεμούν με βέλη φτερωτά από τα φτερά μας, γιατί μας πολεμούν οπλισμένοι με τα δικά μας βιβλία»Χριστιανοί υπέρ Εθνικών
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βυζαντινής περιόδου τα αρχαία ελληνικά κείμενα αποτέλεσαν το κύριο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί χριστιανοί συγγραφείς έγραψαν σε εξάμετρο, μιμούμενοι τους Έλληνες Εθνικούς...Ο μητροπολίτης του 12ου αιώνα Ευστάθιος (ομηρικός σχολιαστής!) γράφει:
Οι μύθοι του Ομήρου δεν βρίσκονται εκεί χωρίς λόγο. Είναι σκιές, πέπλα,
ευγενικών σκέψεων...
Δυστυχώς όμως το τοπίο άλλαξε.
Όταν οι άνθρωποι μιλούν για σύγκρουση ή θρησκειών πολιτισμών ή θρησκειών , όπως κάνουν αυτή τη στιγμή πολλοί πολιτικοί και πανεπιστημιακοί, μπορεί μερικές φορές να χάσουν το κεντρικό θέμα. Η ανεπάρκεια της θεωρίας αυτής αρχίζει πολύ προτού φθάσουμε στο ερώτημα του αν οι πολιτισμοί και οι θρησκείες συγκρούονται. Κάθε άνθρωπος που αισθάνεται Έλληνας και τουλάχιστον (όχι μόνο) οι ιστορικοί, μακριά από εξαρτήσεις και επηρεασμούς, πρέπει να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους, υπηρετώντας την επιστήμη και την αλήθεια. Να βρουν και να καταγράψουν τις ευθύνες όλων για όλα, για να μάθει και η νέα γενιά πώς ο Ελληνισμός έφθασε εδώ που έφθασε .
18 Μαΐου 2009
Ο Ποσειδώνας και η κάτω Αρχαία Σάμια
Σαμικό
Η Κάτω Αρχαία Σάμια είναι Πόλη της Τριφυλίας , η οποία ιδρύθηκε στα Νότια της Ολυμπίας και της κοιλάδας του Αλφειού. Η θέση της ήταν εξαιρετικά νευραλγικής σημασίας καθώς ελέγχει το οδικό πέρασμα από τη ΒΔ. Πελοπόννησο στη Νοτιοδυτική και για αυτό μεταγενέστερα ονομάστηκε από τους ντόπιους «Κλειδί». Πιο συγκεκριμένα θα λέγαμε ότι είναι τοποθετημένη στους δυτικούς πρόποδες του κατάφυτου από πεύκα, όρους Λάπιθα . Ο Λαπίθας αποτέλεσε πηγή ζωής για τους κατοίκους του. Ολόκληρα χωριά έζησαν από τη ξυλεία, τους ξυλάνθρακες, τα ασβέστια και τα δημητριακά που άφθονα τους χάρισε. Γενιές και γενιές λούστηκαν στα ιαματικά νερά που βγαίνουν από τα σπλάχνα του. Ο Λαπίθας από την αρχαιότητα υπήρξε ένα όμορφο, φιλόξενο, γενναιόδωρο βουνό. Ο Λαπίθας πριν τις φωτιές του 2007, υπήρξε ένας απέραντος πευκιάς γεμάτος ζωή.Πήρε το όνομα του στην αρχαία εποχή από τον Κένταυρο Λάπιθο που ζούσε στην περιοχή. Οι αρχαίοι κάτοικοι ήταν οι Καύκωνες και οι Μινύαι που κατοικούσαν στις ανατολικές πλευρές του στην περιοχή που λεγόταν Μακιστία. Στα προηγούμενα χρόνια στη μεγάλη μετακίνηση των αρχαίων Ελληνικών φυλών ένας ολόκληρος λαός οι Λαπίθες ήρθαν από την Θεσσαλία έδωσαν μάχες με τους Καύκωνες και εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Για την ασφάλεια τους έχτισαν τα δύο κάστρα το Αίπυ (Το Αίπυ (Αἶπυ) ή Τυπανέαι ήταν πόλη της αρχαίας Ηλείας.
Προϊστορική πόλη της Ηλείας μέλος της εξάπολης των Μινύων , βρισκόταν κοντά στην Μάκιστο και σύμφωνα με τον Όμηρο είχε συμμετάσχει τον Τρωικό πόλεμο και μάλιστα το αναφέρει σαν εύκιστον (καλόχτιστο).Η αρχαία πόλη δεν έχει ανασκαφεί και βρίσκετε 5 χιλιόμετρα από το χωριό Πλατανιά της Ηλείας. Διασώζονται τμήμα του αρχαίου τείχους της ακρόπολης, ερείπια του θεάτρου, και ερείπια αγοράς) και το Σαμικό.
Τα ευρήματα που έχουν βρεθεί μαρτυρούν ότι τον 4ο αιών. π.Χ. η ακρόπολη οχυρώνεται από ισχυρό τείχος με πύργους.. Σήμερα τα τείχη μπορούν να γίνουν ορατά και βρίσκονται σε ένα ύψωμα 180 μέτρων βόρεια της λίμνης Καϊάφα
Το Αρχαίο Κάστρο του Λεπρέου
Πρόκειται για κάστρο που χτίστηκε στα προμηκυναϊκά χρόνια. Το πάχος των τειχίων είναι περίπου ενάμισι μέτρο. Στη νότια πλευρά του, υπάρχουν ερείπια αρχαίου ναού, που ήταν αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα. Ιδρυτής του κατά την παράδοση που μας διέσωσε ο Παυσανίας ήταν ο Λέπρεος εγγονός του θεού Ποσειδώνα. Πολλοί Ολυμπιονίκες της αρχαιότητας όπως ο Αντίοχος, ο Αλκαίνετος, ο Ευφυνος, ο Ελλάνικος κ.α., κατάγονταν από το Λέπρεο. Στους Περσικούς πολέμους 200 Λεπρεάτες έλαβαν μέρος στη μάχη των Πλαταιών. Στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου, το Λέπρεο τάχθηκε με τους Σπαρτιάτες, ενώ στα Μακεδονικά χρόνια γνώρισε μεγάλη ακμή.Η Ρωμαϊκή κατάκτηση σήμανε το μαρασμό του.
Το Κάστρο της Αρχαίας ΣαμίαςΤο Κάστρο της Αρχαίας Σαμίας βρίσκεται στα Ν.Δ. της επαρχίας Ολυμπίας, στην τελευταία απόληξη του όρους Λαπίθα, στο χωριό Σαμικό, πολύ κοντά στη λουτρόπολη του Καιάφα και τη θάλασσα του Κυπαρισσιακού κόλπου.Η τείχινη περίμετρος του είναι 1600 μέτρα και το εμβαδόν του είναι 75 στρέμματα. Η παράδοση λέει ότι χτίστηκε στα προομηρικά χρόνια από τον Νηλέα τον πατέρα του βασιλιά της Πύλου, Νέστορα. Στην εύφορη γή γύρω από το κάστρο αναπτύχθηκε μια νέα πολιτεία η Σάμος ή Σαμία της οποίας προστάτης ήταν ο θεός Ποσειδώνας. Η Σαμία καταστράφηκε πιθανότατα τον 5Ο αιώνα μ.Χ. από φοβερούς σεισμούς που επέφεραν τεράστιες γεωλογικές μεταβολές στην περιοχή.Οι κάτοικοί της λάτρευαν τον Ποσειδώνα (μία λατρεία, που φέρνει στο νου την περιγραφή, στην ομηρική Οδύσσεια, των τελετών που διενεργούσαν οι κάτοικοι της Πύλου στην «αμμοθόεσσα» παραλία της, προς τιμήν του Ποσειδώνα).
Στη Νότια πλευρά του Σαμικού υπήρχε η αποκαλούμενη σπηλιά των Ανιγρίδων Νυμφών που ανέβλυζε ιαματικό νερό για τη θεραπεία δερματοπαθειών.Στη θέση Κλειδί, βόρεια του Σαμικού, ο DOΕRPFELD το 1908 βρήκε μυκηναϊκά όστρακα και λείψανα κυκλώπειων τειχών. Επίσης το 1954 ο Ν.Γιαλούρης ανέσκαψε έναν τύμβο με τάφους , στον οποίο βρέθηκαν αγγεία μεσοελλαδικών και μυκηναϊκών χρόνων. Ο τύμβος είχε κτισθεί κατά τον ανασκαφέα προς τιμήν του Ιαρδάνου. Οι ανασκαφές επαναλήφθηκαν από την Ελ. Παπακωνσταντίνου στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 και έφεραν στο φώς άλλους τέσσερεις τύμβους καθώς και έναν θολωτό τάφο, που είχε κτισθεί εντός ενός τύμβου. Η τελευταία περίπτωση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αφού καταφαίνεται ότι οι μυκηναίοι κατασκευαστές του θολωτού τάφου επέλεξαν τον τύμβο, συνεχίζοντας αδιάλειπτα την ταφική χρήση του χώρου και μαρτυρώντας ότι ανήκαν στην ίδια φυλή με τους Μεσοελλαδίτες.Στην περιοχή υπάρχουν ερείπια της αρχαίας πόλης Σαμίας, την οποία ο Παυσανίας ταυτίζει με την ομηρική Ακρόπολη Αρήνη. Σώζεται οχυρωματικό τείχος, που χρονολογείται στους μακεδονικούς χρόνους. Στον χώρο σώζονται αναλημματικοί τοίχοι.Στη θέση «Κλειδί» αποκαλύφθηκαν λείψανα κυκλώπειου τείχους,( ονομασία που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες στα τείχη των προϊστορικών ακροπόλεων, κυρίως των μυκηναϊκών, που ήταν χτισμένα από ακατέργαστους, συνήθως πολυγωνικούς, ογκόλιθους.. Ο όρος κυκλώπεια δόθηκε, επειδή, λόγω του όγκου τους, οι αρχαίοι πίστευαν ότι μόνο Κύκλωπες μπορούσαν να τα κατασκευάσουν) νεκροταφείο και θολωτός τάφος
Πηγές:
http://www.nailias.gr/leader/site/index.php/el/tourism-culture/ancient-places/ancient-samias.html, http://www.livepedia.gr/ , http://leader.mhx.gr/en/home/384.html
Παρουσίαση Νομού Ηλείας:
17 Μαΐου 2009
Πίσω από την Ιστορία, μπροστά στα μάτια μας...
Ο Ιουδαίος Ιστορικός Ιώσηπος και ο Χριστός
Στη διάρκεια της εφηβείας του, ο Ιώσηπος ήταν ένθερμος μελετητής του Μωσαϊκού Νόμου. Ανέλυσε τρεις αιρέσεις του Ιουδαϊσμού, (ο πατέρας του Ιώσηπου ανήκε σε ιερατική οικογένεια. Η μητέρα του, ήταν απόγονος του Ασμοναίου αρχιερέα Ιωνάθαν ) τους Φαρισαίους, τους Σαδδουκαίους και τους Εσσαίους. Αποφάσισε να ζήσει τρία χρόνια κοντά σε έναν ερημίτη που ονομαζόταν Βάννος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ήταν Εσσαίος. Όμως σε ηλικία 19 χρονών, ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και προσχώρησε στους Φαρισαίους.
Ο Ιώσηπος στη Ρώμη και στον πόλεμο
Ο Ιώσηπος πήγε στη Ρώμη το 64 μ.Χ. προκειμένου να μεσολαβήσει για μερικούς Ιουδαίους ιερείς τους οποίους ο ανθύπατος Φήλιξ της Ιουδαίας είχε στείλει στον Αυτοκράτορα Νέρωνα για να τους δικάσει. Ο Ιώσηπος ναυάγησε στη διάρκεια του ταξιδιού και μόλις και (υπό Θεού προνείας...) γλίτωσε το θάνατο. Διασώθηκαν μόνο 80 από τους 600 επιβάτες που ήταν στο πλοίο.
Στη διάρκεια της επίσκεψης του Ιώσηπου στη Ρώμη, ένας Ιουδαίος ηθοποιός τον σύστησε στη σύζυγο του Νέρωνα, την αυτοκράτειρα Ποππαία. Εκείνη έπαιξε βασικό ρόλο στην επιτυχία της αποστολής του. Το μεγαλείο της τον εντυπωσίασε.
Όταν ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιουδαία, η ιδέα της εξέγερσης εναντίον της Ρώμης είχε ριζώσει στο μυαλό των Ιουδαίων. Αυτός προσπάθησε να καταδείξει στους συμπατριώτες του τη ματαιότητα του πολέμου εναντίον της Ρώμης. Καθώς δεν μπόρεσε να τους συγκρατήσει και πιθανώς επειδή φοβόταν ότι θα τον θεωρούσαν προδότη, δέχτηκε τη θέση του διοικητή των ιουδαϊκών στρατευμάτων στη Γαλιλαία.
ΙΟΥΔΑΙΑ-ΙΩΤΑΠΑΤΑ Το παράδοξο μιας μαζικής "αυτοκτονίας"
Ο Ιώσηπος επιστρέφει στην Ιουδαία, όπου και οργανώνει την Ιουδαϊκή αντίσταση στην Γαλιλαία, στο φρούριο της Ιωτάπατα. Ο Ιώσηπος συγκέντρωσε και εκπαίδευσε τους άντρες του και εξασφάλισε προμήθειες προετοιμαζόμενος για τη μάχη εναντίον των ρωμαϊκών δυνάμεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα
Ο Βεσπασιανός νίκησε τον στρατό του Ιώσηπου στο φρούριο Ιωτάπατα, κι άρχιζε να σκοτώνει τους επαναστάτες στην Γαλιλαία, αλλά ο ίδιος ο Ιώσηπος δεν βρισκόταν πουθενά. Είχε βρει μια τρύπα (στην φωρτογραφία η "τρύπα" από την Ιωτάπατα)όπου χώθηκε και κατέληξε σε ένα σπήλαιο με σαράντα ακόμη συντρόφους του. Οι σύντροφοι του Ιώσηπου πρότειναν, αφού ήταν αδύνατον να σωθούν, να σκοτωθούν ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Ρωμαίων. Αφού μετά από πολλά επιχειρήματα ο Ιώσηπος, που δεν συμφωνούσε καθόλου με την ιδέα αυτή, δεν τους έπεισε να παραδοθούν στους Ρωμαίους, τους πρότεινε να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο μέχρι τον τελευταίο (ακριβώς το ίδιο θα συμβεί αργότερα και στην Μασάντα, από όπου οι ιστορικές μαρτυρίες στηρίζονται σε μία και μοναδική πηγή, τον Ιώσηπο), μια και η αυτοκτονία απαγορεύεται από τον νόμο του θεού. Εδώ η ερώτηση: Ο θεός του Ιώσηπου απαγορεύει την αυτοκτονία αλλά επιτρέπει τον φόνο μεταξύ συντρόφων; Λίγο απίστευτο. Ως εκ θαύματος όμως, "υπό τύχης είτε υπό Θεού προνείας"(πάλι εδώ ο θεός προνείας, φαίνεται ο Ιώσηπος τα πάει πολύ καλά μαζί του) λέει ο Ιώσηπος, σκοτώθηκαν οι τριανταοκτώ άνδρες κι έμεινε ο ίδιος με ένα (τον φίλο του) ακόμη για να τραβήξουν κλήρο. Αυτόν τον πείθει να παρατήσουν τον κλήρο και παραδοθούν στους Ρωμαίους. Μα τι αυτοκτονία είναι αυτή; Εδώ σκοτώθηκαν οι σύντροφοι μεταξύ τους! Εκτός φυσικά από τον Ιώσηπο και τον φίλο του...Εδώ η "θεία πρόνοια" ξέχασε τους άλλους τριανταοχτώ. Και η τέχνη της δολοφονίας σε συσκευασία αυτοκτονίας "δίνει και παίρνει"... Πάντως ο Ιώσηπος επιζεί, καταγράφει βιβλία. Γνωρίζουμε ποιος ήταν ο εκδότης των βιβλίων του Ιώσηπου; Φυσικά. Ο Επαφρόδιτος, ο δολοφόνος του Νέρωνα, συστρατιώτης του Σαούλ/Παύλου: Ο Σαούλ/ Παύλος τον αποκαλεί με τα καλύτερα λόγια: αδερφό, συνεργάτη και συστρατιώτη (Φιλιππησίους 2:25), καθώς τον Επαφρόδιτο τον είχε επιλέξει μαζί με τους άλλους 69 Αποστόλους ο Χριστός αυτοπροσώπως!
Πηγές:http://www.oodegr.com/oode/sygrafeis/iosipos1.htm,
Judaicum Delitzschianum Uta Bültermann, Münster
Σχετικό links: Άγιοι Απόστολοι 70
http://www.anthosorthodoxias.net/forum/viewtopic.php?t=706
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Νέρωνα,ο Παύλος και ο Χριστός
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
Στη διάρκεια της εφηβείας του, ο Ιώσηπος ήταν ένθερμος μελετητής του Μωσαϊκού Νόμου. Ανέλυσε τρεις αιρέσεις του Ιουδαϊσμού, (ο πατέρας του Ιώσηπου ανήκε σε ιερατική οικογένεια. Η μητέρα του, ήταν απόγονος του Ασμοναίου αρχιερέα Ιωνάθαν ) τους Φαρισαίους, τους Σαδδουκαίους και τους Εσσαίους. Αποφάσισε να ζήσει τρία χρόνια κοντά σε έναν ερημίτη που ονομαζόταν Βάννος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ήταν Εσσαίος. Όμως σε ηλικία 19 χρονών, ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και προσχώρησε στους Φαρισαίους.
Ο Ιώσηπος στη Ρώμη και στον πόλεμο
Ο Ιώσηπος πήγε στη Ρώμη το 64 μ.Χ. προκειμένου να μεσολαβήσει για μερικούς Ιουδαίους ιερείς τους οποίους ο ανθύπατος Φήλιξ της Ιουδαίας είχε στείλει στον Αυτοκράτορα Νέρωνα για να τους δικάσει. Ο Ιώσηπος ναυάγησε στη διάρκεια του ταξιδιού και μόλις και (υπό Θεού προνείας...) γλίτωσε το θάνατο. Διασώθηκαν μόνο 80 από τους 600 επιβάτες που ήταν στο πλοίο.
Στη διάρκεια της επίσκεψης του Ιώσηπου στη Ρώμη, ένας Ιουδαίος ηθοποιός τον σύστησε στη σύζυγο του Νέρωνα, την αυτοκράτειρα Ποππαία. Εκείνη έπαιξε βασικό ρόλο στην επιτυχία της αποστολής του. Το μεγαλείο της τον εντυπωσίασε.
Όταν ο Ιώσηπος επέστρεψε στην Ιουδαία, η ιδέα της εξέγερσης εναντίον της Ρώμης είχε ριζώσει στο μυαλό των Ιουδαίων. Αυτός προσπάθησε να καταδείξει στους συμπατριώτες του τη ματαιότητα του πολέμου εναντίον της Ρώμης. Καθώς δεν μπόρεσε να τους συγκρατήσει και πιθανώς επειδή φοβόταν ότι θα τον θεωρούσαν προδότη, δέχτηκε τη θέση του διοικητή των ιουδαϊκών στρατευμάτων στη Γαλιλαία.
ΙΟΥΔΑΙΑ-ΙΩΤΑΠΑΤΑ Το παράδοξο μιας μαζικής "αυτοκτονίας"
Ο Ιώσηπος επιστρέφει στην Ιουδαία, όπου και οργανώνει την Ιουδαϊκή αντίσταση στην Γαλιλαία, στο φρούριο της Ιωτάπατα. Ο Ιώσηπος συγκέντρωσε και εκπαίδευσε τους άντρες του και εξασφάλισε προμήθειες προετοιμαζόμενος για τη μάχη εναντίον των ρωμαϊκών δυνάμεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα
Ο Βεσπασιανός νίκησε τον στρατό του Ιώσηπου στο φρούριο Ιωτάπατα, κι άρχιζε να σκοτώνει τους επαναστάτες στην Γαλιλαία, αλλά ο ίδιος ο Ιώσηπος δεν βρισκόταν πουθενά. Είχε βρει μια τρύπα (στην φωρτογραφία η "τρύπα" από την Ιωτάπατα)όπου χώθηκε και κατέληξε σε ένα σπήλαιο με σαράντα ακόμη συντρόφους του. Οι σύντροφοι του Ιώσηπου πρότειναν, αφού ήταν αδύνατον να σωθούν, να σκοτωθούν ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Ρωμαίων. Αφού μετά από πολλά επιχειρήματα ο Ιώσηπος, που δεν συμφωνούσε καθόλου με την ιδέα αυτή, δεν τους έπεισε να παραδοθούν στους Ρωμαίους, τους πρότεινε να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο μέχρι τον τελευταίο (ακριβώς το ίδιο θα συμβεί αργότερα και στην Μασάντα, από όπου οι ιστορικές μαρτυρίες στηρίζονται σε μία και μοναδική πηγή, τον Ιώσηπο), μια και η αυτοκτονία απαγορεύεται από τον νόμο του θεού. Εδώ η ερώτηση: Ο θεός του Ιώσηπου απαγορεύει την αυτοκτονία αλλά επιτρέπει τον φόνο μεταξύ συντρόφων; Λίγο απίστευτο. Ως εκ θαύματος όμως, "υπό τύχης είτε υπό Θεού προνείας"(πάλι εδώ ο θεός προνείας, φαίνεται ο Ιώσηπος τα πάει πολύ καλά μαζί του) λέει ο Ιώσηπος, σκοτώθηκαν οι τριανταοκτώ άνδρες κι έμεινε ο ίδιος με ένα (τον φίλο του) ακόμη για να τραβήξουν κλήρο. Αυτόν τον πείθει να παρατήσουν τον κλήρο και παραδοθούν στους Ρωμαίους. Μα τι αυτοκτονία είναι αυτή; Εδώ σκοτώθηκαν οι σύντροφοι μεταξύ τους! Εκτός φυσικά από τον Ιώσηπο και τον φίλο του...Εδώ η "θεία πρόνοια" ξέχασε τους άλλους τριανταοχτώ. Και η τέχνη της δολοφονίας σε συσκευασία αυτοκτονίας "δίνει και παίρνει"... Πάντως ο Ιώσηπος επιζεί, καταγράφει βιβλία. Γνωρίζουμε ποιος ήταν ο εκδότης των βιβλίων του Ιώσηπου; Φυσικά. Ο Επαφρόδιτος, ο δολοφόνος του Νέρωνα, συστρατιώτης του Σαούλ/Παύλου: Ο Σαούλ/ Παύλος τον αποκαλεί με τα καλύτερα λόγια: αδερφό, συνεργάτη και συστρατιώτη (Φιλιππησίους 2:25), καθώς τον Επαφρόδιτο τον είχε επιλέξει μαζί με τους άλλους 69 Αποστόλους ο Χριστός αυτοπροσώπως!
Πηγές:http://www.oodegr.com/oode/sygrafeis/iosipos1.htm,
Judaicum Delitzschianum Uta Bültermann, Münster
Σχετικό links: Άγιοι Απόστολοι 70
http://www.anthosorthodoxias.net/forum/viewtopic.php?t=706
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Νέρωνα,ο Παύλος και ο Χριστός
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
16 Μαΐου 2009
Η Καλίδονα της Ηλείας.
Ο Πανδαμάτωρ Ήλιος ακτινοβολεί το Ιόνιον Πέλαγος!Στο βάθος η λίμνη Καϊάφα και στα ριζά του όρους Λαπίθα(δεξιά στη φωτογραφία),πίσω από τη λίμνη,βρίσκεται το σπήλαιο των Ανυγρίδων Νυμφών.Στη φωτογραφία,μπροστά και κάτω από την πρώτη βουνοπλαγιά,βρίσκεται το χωριό Καλίδονα.(φωτογραφία Πλάτων Πισατίδης).
Η Καλίδονα είναι ημιορεινό χωριό της επαρχίας Ολυμπίας του Νομού Ηλείας. Η γεωγραφική περιοχή του είναι πολύ μεγάλη, σε σχέση με τις περιοχές άλλων χωριών, αφού εκτείνεται από τα ορεινά του όρους Μίνθη (Βουνούκα) μέχρι την περιοχή Κακοβάτου, μόλις δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα του Κυπαρισσιακού κόλπου.
Η περιοχή του χωριού ήταν κατοικημένη από τα προϊστορικά χρόνια, αφού στα νότια του χωριού βρέθηκαν ίχνη ουρανίου και πυριτυλίθου. Η κυριότερη εγκατάσταση έγινε από τον Βασιλικό Πρίγκηπα της Θεσσαλίας Νηλέα, που εγκαθίδρυσε ισχυρή δυναστεία στη θέση του σημερινού λόφου "Νέστορας" κοντά στην Εθνική οδό, εκεί όπου τοποθετείται κατά μία άποψη η θέση της Ομηρικής Πύλου, με Βασιλιά τον ξακουστό Νέστορα.
(Μετά την άλωση της Ήλιδας εκστράτευσε ο Ηρακλής εναντίον της Πύλου και αφού κυρίευσε την πόλη σκότωσε τον Περικλύμενο,τον πιο γενναίο από τα παιδιά του Νηλέα,ο οποίος όταν πολεμούσε άλλαζε τη μορφή του.Σκότωσε και τον ίδιο τον Νηλέα και τα άλλα του παιδιά,εκτός από τον Νέστορα.Αυτός επειδή ήταν μικρός μεγάλωνε στη Γερήνη.Στη μάχη αυτή τραυμάτισε και τον Άδη που βοηθούσε τους Πυλίους.Απολλόδωρος,Βιβλιοθήκη,βιβλίον 2,στίχος 142)(σ.σΣε στρατιωτικούς χάρτες στην περιοχή σημειούται και ο τάφος του Νέστορος). Στις ανασκαφές 1907 & 1908, από τον Γερμανό Αρχαιολόγο Δαιρπερέλδ, βρέθηκαν τρείς θολωτοί Μυκηναϊκοί τάφοι και ερείπια Προϊστορικής Ακρόπολης. Οι ανασκαφές διακόπηκαν λόγω των βαλκανικών πολέμων και δεν επαναλήφθηκαν μέχρι σήμερα και έτσι δεν δόθηκε λύση στο δύσκολο αρχαιολογικό πρόβλημα, για την πραγματική θέση της Ομηρικής Πύλου.Το Ιερό Άλσος, περιελάμβανε όλη την περιοχή της Καλίδονας και ήταν αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα. Στην Ελληνιστική περίοδο ήκμασε προς τα νότια του Καλιδονίτικου ποταμού (Αμάθου) σημαντική πόλη της οποίας η ζωή συνεχίστηκε στη ρωμαϊκή εποχή και μέχρι τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια. Στην περιοχή αυτή και στις τοποθεσίες "Μαρμαρά" και "Κτίρια" βρέθηκαν αρκετοί σπόνδυλοι κιόνων, υπολήμματα Ρωμαϊκών θερμών (λουτρών) και κατάλοιπα Βυζαντινών Νεκροταφείων.
Πηγές πληροφοριών:
Απολλόδωρος ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ.
-
http://www.sarena.gr/page.php?2
-
Σχετικό:Η ορεινή Ολυμπία,ο Καλυδώνιος κάπρος και η αποκατάσταση της ιστορίας.
Η Καλίδονα είναι ημιορεινό χωριό της επαρχίας Ολυμπίας του Νομού Ηλείας. Η γεωγραφική περιοχή του είναι πολύ μεγάλη, σε σχέση με τις περιοχές άλλων χωριών, αφού εκτείνεται από τα ορεινά του όρους Μίνθη (Βουνούκα) μέχρι την περιοχή Κακοβάτου, μόλις δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα του Κυπαρισσιακού κόλπου.
Η περιοχή του χωριού ήταν κατοικημένη από τα προϊστορικά χρόνια, αφού στα νότια του χωριού βρέθηκαν ίχνη ουρανίου και πυριτυλίθου. Η κυριότερη εγκατάσταση έγινε από τον Βασιλικό Πρίγκηπα της Θεσσαλίας Νηλέα, που εγκαθίδρυσε ισχυρή δυναστεία στη θέση του σημερινού λόφου "Νέστορας" κοντά στην Εθνική οδό, εκεί όπου τοποθετείται κατά μία άποψη η θέση της Ομηρικής Πύλου, με Βασιλιά τον ξακουστό Νέστορα.
(Μετά την άλωση της Ήλιδας εκστράτευσε ο Ηρακλής εναντίον της Πύλου και αφού κυρίευσε την πόλη σκότωσε τον Περικλύμενο,τον πιο γενναίο από τα παιδιά του Νηλέα,ο οποίος όταν πολεμούσε άλλαζε τη μορφή του.Σκότωσε και τον ίδιο τον Νηλέα και τα άλλα του παιδιά,εκτός από τον Νέστορα.Αυτός επειδή ήταν μικρός μεγάλωνε στη Γερήνη.Στη μάχη αυτή τραυμάτισε και τον Άδη που βοηθούσε τους Πυλίους.Απολλόδωρος,Βιβλιοθήκη,βιβλίον 2,στίχος 142)(σ.σΣε στρατιωτικούς χάρτες στην περιοχή σημειούται και ο τάφος του Νέστορος). Στις ανασκαφές 1907 & 1908, από τον Γερμανό Αρχαιολόγο Δαιρπερέλδ, βρέθηκαν τρείς θολωτοί Μυκηναϊκοί τάφοι και ερείπια Προϊστορικής Ακρόπολης. Οι ανασκαφές διακόπηκαν λόγω των βαλκανικών πολέμων και δεν επαναλήφθηκαν μέχρι σήμερα και έτσι δεν δόθηκε λύση στο δύσκολο αρχαιολογικό πρόβλημα, για την πραγματική θέση της Ομηρικής Πύλου.Το Ιερό Άλσος, περιελάμβανε όλη την περιοχή της Καλίδονας και ήταν αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα. Στην Ελληνιστική περίοδο ήκμασε προς τα νότια του Καλιδονίτικου ποταμού (Αμάθου) σημαντική πόλη της οποίας η ζωή συνεχίστηκε στη ρωμαϊκή εποχή και μέχρι τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια. Στην περιοχή αυτή και στις τοποθεσίες "Μαρμαρά" και "Κτίρια" βρέθηκαν αρκετοί σπόνδυλοι κιόνων, υπολήμματα Ρωμαϊκών θερμών (λουτρών) και κατάλοιπα Βυζαντινών Νεκροταφείων.
Πηγές πληροφοριών:
Απολλόδωρος ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ.
-
http://www.sarena.gr/page.php?2
-
Σχετικό:Η ορεινή Ολυμπία,ο Καλυδώνιος κάπρος και η αποκατάσταση της ιστορίας.
15 Μαΐου 2009
Η Μεγάλη Μητέρα και η Αφροδίτη των ανθρώπων που ζούσαν με τους δεινόσαυρους.
Σχετικό links: Δεν εξαφανίστηκαν μαζικά οι δεινόσαυροι
Η Μεγάλη Μητέρα (Great Mother), η αλλιώς Μητέρα Γη (Earth Mother) είναι ένα μητριαρχικό αρχετυπικό μοντέλο που επαναλαμβάνεται σε διάφορες μυθολογίες ανα τον κόσμο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Γιουνγκ το αρχέτυπο της Μεγάλης Μητέρας - Θεάς είναι βαθιά ριζωμένο στον ανθρώπινο νου ακόμα και πριν την κύηση. Συνήθως τη συναντάμε σε τρεις βασικές μορφές - ως Παρθένο, ως Μητέρα και ως Γριά - και ανάλογα με τη μορφή που έχει συμβολίζει την αγνότητα, τη γονιμότητα, τη σοφία.
Σύμφωνα με τον Μίρτσεα Ελιάντε ως τις μέρες μας έχει φθάσει ένας σημαντικός αριθμός δοξασιών, μύθων, τελετουργικών και τέχνεργων σχετικών με τη γη, τις θεότητές της και το αρχέτυπο της μεγάλης μητέρας. Η Μεγάλη Μητέρα στις παραδόσεις του κοσμογονικού ζεύγους είναι η σύντροφος, η θηλυκή όψη που γονιμοποιείται με τρόπο θαυματουργό ή μη και γεννά, αποκαλύπτει τα σιτηρά, τους καρπούς και όλα τα γεννήματα της γης.
Η ανακάλυψη ειδωλίων σε διάφορους πολιτισμούς της προϊστορικής Ευρώπηςείναι ανακάλυψη ειδωλίων γονιμότητας με λειτουργίες της αναπαραγωγής, της γαλούχησης και της αύξησης της ζωής .
Η υπέροχη, Αφροδίτη του Βίλεντορφ,
είναι μια φιγούρα 25.000 ετών, δηλαδή όταν ζούσαν οι δεινόσαυροι (όπως και η „νέα „Αφροδίτη του Χόλε Φελς των τουλάχιστον 35.000 ετών), , που βρέθηκε στην περιοχή του Βαχάου, στην Κάτω Αυστρία Η ανακάλυψή της (1908) συνέπεσε μ' εκείνη του μπούστου της Νεφερτίτης και προκάλεσε αληθινό σοκ στις πουριτανικές δυτικές κοινωνίες των αρχών του 20ού αιώνα. Στις πρώτες επιστημονικές δημοσιεύσεις χαρακτηρίστηκε ως «υπερώριμη, παχιά γυναίκα, με μεγάλους γαλακτοφόρους αδένες και γεμάτους γλουτούς και μηρούς»- εικάζεται ότι αυτός ο τύπος γυναίκας εκείνη την εποχή, αντιπροσώπευε το κάλλος και την γονιμότητα. Τέτοιες γυναικείες; μορφές βρέθηκαν στην Γαλλία, στην Μάλτα και κατά την νεότερη παλαιολιθική περίοδο, στην Θεσσαλία-ωστόσο το ειδώλιο της «Αφροδίτης τού Βίλεντορφ» γνώρισε μεγάλες δόξες σ' όλο τον κόσμο Σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε βιεννέζικο μουσείο, ανακοινώθηκαν αποτελέσματα επισταμένων μελετών που διεξήγαγαν ομάδες ειδικών της προϊστορίας με τη βοήθεια συσκευών τελευταίας τεχνολογίας :
Ιδιαίτερα εντυπωσιακές κι ενδιαφέρουσες είναι οι διαπιστώσεις του γεωλόγου Αλεξάντερ Μπινστάινερ, που πέντε φορές εξέτασε το ειδώλιο κάτω από μικροσκόπιο σε 30-55πλή μεγέθυνση. Κι ανακάλυψε πως:*
Πηγές:
http://el.wikipedia.org/wiki/ÃŽà âÎõÎóÎìÎûÎ÷_ÃŽà âÎ÷Ã�ââ¬Å¾ÃŽÃÂÃ��Îñ
Απόσπασμα από βιβλίο της διευθύντριας του Μουσείου, Βαλπούργκα Αντλ - Βάιζερ.Walpurga Antl - Weiser: «Die Frau von W. - Die Venus von Willendorf, ihre Zeit und die Geschichte(n) um ihre Auffindung» («Η Αφροδίτη τού Βίλεντορφ, η εποχή της και οι ιστορίες σχετικά με την ανακάλυψή της»), εκδ. τού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Βιέννη.
Πηγή:
Η ανακάλυψη ειδωλίων σε διάφορους πολιτισμούς της προϊστορικής Ευρώπηςείναι ανακάλυψη ειδωλίων γονιμότητας με λειτουργίες της αναπαραγωγής, της γαλούχησης και της αύξησης της ζωής .
Η υπέροχη, Αφροδίτη του Βίλεντορφ,
είναι μια φιγούρα 25.000 ετών, δηλαδή όταν ζούσαν οι δεινόσαυροι (όπως και η „νέα „Αφροδίτη του Χόλε Φελς των τουλάχιστον 35.000 ετών), , που βρέθηκε στην περιοχή του Βαχάου, στην Κάτω Αυστρία Η ανακάλυψή της (1908) συνέπεσε μ' εκείνη του μπούστου της Νεφερτίτης και προκάλεσε αληθινό σοκ στις πουριτανικές δυτικές κοινωνίες των αρχών του 20ού αιώνα. Στις πρώτες επιστημονικές δημοσιεύσεις χαρακτηρίστηκε ως «υπερώριμη, παχιά γυναίκα, με μεγάλους γαλακτοφόρους αδένες και γεμάτους γλουτούς και μηρούς»- εικάζεται ότι αυτός ο τύπος γυναίκας εκείνη την εποχή, αντιπροσώπευε το κάλλος και την γονιμότητα. Τέτοιες γυναικείες; μορφές βρέθηκαν στην Γαλλία, στην Μάλτα και κατά την νεότερη παλαιολιθική περίοδο, στην Θεσσαλία-ωστόσο το ειδώλιο της «Αφροδίτης τού Βίλεντορφ» γνώρισε μεγάλες δόξες σ' όλο τον κόσμο Σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε βιεννέζικο μουσείο, ανακοινώθηκαν αποτελέσματα επισταμένων μελετών που διεξήγαγαν ομάδες ειδικών της προϊστορίας με τη βοήθεια συσκευών τελευταίας τεχνολογίας :
Ιδιαίτερα εντυπωσιακές κι ενδιαφέρουσες είναι οι διαπιστώσεις του γεωλόγου Αλεξάντερ Μπινστάινερ, που πέντε φορές εξέτασε το ειδώλιο κάτω από μικροσκόπιο σε 30-55πλή μεγέθυνση. Κι ανακάλυψε πως:*
εκδορές και ίχνη επεξεργασίας δείχνουν ότι το ύψους μόλις 11 εκατοστών ειδώλιοΟι ειδικοί κατόρθωσαν να εντοπίσουν ακόμη και το λατομείο προέλευσης του ειδωλίου - το Στράνσκα Σκάλα πλησίον του Μπρνο, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Τσεχίας, όπου υπάρχουν μέχρι σήμερα διάσπαρτοι ωόλιθοι έως και μεγέθους παιδικού κεφαλιού. Στοιχεία από εξορύξεις πυρήνων από γροιλανδικούς παγετώνες αποδεικνύουν ότι οι φυλές εκείνης της εποχής ζούσαν σε συνθήκες εξαιρετικής αφθονίας, για την οποία φρόντιζε το ψυχρό, ξηρό κλίμα, δημιουργώντας περιβάλλον άδενδρης τούνδρας, όπου το στρώμα πάγου έλιωνε τέλη Μαρτίου, δίνοντας τη θέση του σε παχιά βλάστηση. Βίσωνες, γιγάντια ελάφια, αντιλόπες, ρινόκεροι και μεγάλες αγέλες μαμούθ προσέφεραν αφθονία πρωτεϊνούχας τροφής. Οι πληθυσμοί αυξάνονταν ραγδαία στην περιοχή, με προσέλευση φύλων από τις ρωσικές στέπες, πολλά, μάλιστα, από τα οποία εγκαθίσταντο μόνιμα σε συγκεκριμένους τόπους. Σ' αυτά τα τεράστια «wigwams» -τοποθεσίες λατρείας- μόνιμων οικισμών ανακαλύφθηκαν τα πληθωρικά ειδώλια, πολλά σε καλύβες, άλλα σε μικροσκοπικά ταφικά μνημεία. Ομως, τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τη λατρεία της «Αφροδίτης», τα ειδώλια της οποίας δεν είχαν πρόσωπο αλλά έφεραν συχνά κοσμήματα;Προφανώς, δεν χρησίμευαν ως σεξουαλικά αντικείμενα· αρχικώς θεωρούνταν μάλλον σύμβολα αναπαραγωγής και γονιμότητας. Ο λόγος: στις πρώιμες κοινωνίες υπήρχε μητριαρχία, καθώς στο επίκεντρο βρισκόταν το γεγονός της γέννησης. Σε όλες τις οικογένειες, ομάδες και φυλές κυρίαρχο στοιχείο ήταν η καταγωγή των γυναικείων μελών κι αυτό καθόριζε το γενεαλογικό δένδρο. Η βιολογική γνώση για τη συμβολή του αρσενικού στην πράξη της αναπαραγωγής αποκτήθηκε πολύ αργότερα με την παρατήρηση των οικόσιτων ζωντανών.Είναι γνωστό πως πολλά σιβηρικά φύλα εσκάλιζαν σε ξύλο λάρικος (είδος κωνοφόρου) και αγριολεύκης θηλυκές φιγούρες, στις οποίες προσέφεραν αφιερώματα. Επομένως, δεν ξενίζει το γεγονός έλλειψης προσώπου στα ειδώλια - αφού επρόκειτο για ένα είδος θεότητας. Ωστόσο, η νέα ατραπός γνώσεων οδηγεί βαθύτερα στη μυστηριώδη αυτή λατρεία.Μετρήσεις με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα 14 έδειξαν ότι τα πληθωρικά ειδώλια δημιουργήθηκαν στο τέλος της λεγόμενης Γραβετίου (ή Ανώτερης Περιγορδίου) Περιόδου, δηλ. πριν από 30.000-25.000 χρόνια- και δεν είναι παρά έργα παρακμής. Αιτία, η απότομη πτώση της θερμοκρασίας κι η επέλαση των παγετώνων, που έφτασαν μέχρι την Πορτογαλία. Ανασκαφές στη βόρεια Ισπανία αποκαλύπτουν ίχνη κυνηγών φώκιας στην περιοχή· η Κεντρική Ευρώπη άδειασε, ο Homo sapiens απειλούνταν από εξαφάνιση. Νέοι έποικοι επέστρεψαν χιλιετίες μετά απ' αυτή την επίθεση ψύχους και σε κανέναν από τους νέους οικισμούς δε βρέθηκαν ίχνη της παλαιάς λατρείας.Ολα αυτά δείχνουν πως προτιμήσεις και παραδόσεις μεταβάλλονται εύκολα, ιδίως όταν τα φύλα έχουν ν' αντιμετωπίσουν προβλήματα περιβαλλοντικά ή επιβίωσης. Οι υπερήφανοι κυνηγοί της Γραβετίου άφησαν πίσω τους στην παγωμένη γη τα σύμβολα αυτά της αφθονίας και της συνδεδεμένης μαζί της γονιμότητας. Αυτά τα μυστηριώδη ειδώλια, που συγκαταλέγονται στα αρχαιότερα λατρευτικά αντικείμενα του κόσμου.
υπέστη επεξεργασία από κοπίδι πυριτόλιθου,* φέρει «φιλέ» για τα μαλλιά ή «πλεκτό
σκουφί» και στο δεξιό βραχίονα υπάρχουν οριζόντια σημάδια - ένα είδος γραμμικού
κώδικα,* ίχνη χρωμάτων αποδεικνύουν, ότι σε αρχικό στάδιο ήταν καλυμμένο με παχύ
στρώμα ερυθράς κιμωλίας, ουσίας που χρησιμοποιούνταν συνήθως σε νεκρικές
τελετουργίες,* είναι κατασκευασμένο από τον σπάνιο ωόλιθο, υλικό που δεν
παρουσιάζει εκπλύσεις, ενώ κατά τον Μπινστάινερ «ένα από τα βαθουλώματα είναι
τόσο έντεχνο, ώστε σχηματίζεται ομφαλός!»
Πηγές:
http://el.wikipedia.org/wiki/ÃŽà âÎõÎóÎìÎûÎ÷_ÃŽà âÎ÷Ã�ââ¬Å¾ÃŽÃÂÃ��Îñ
Απόσπασμα από βιβλίο της διευθύντριας του Μουσείου, Βαλπούργκα Αντλ - Βάιζερ.Walpurga Antl - Weiser: «Die Frau von W. - Die Venus von Willendorf, ihre Zeit und die Geschichte(n) um ihre Auffindung» («Η Αφροδίτη τού Βίλεντορφ, η εποχή της και οι ιστορίες σχετικά με την ανακάλυψή της»), εκδ. τού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Βιέννη.
Πηγή:
Η ορεινή Ολυμπία,ο Καλυδώνιος κάπρος και η αποκατάσταση της ιστορίας.
"Τα σουληνάρια"!Πηγή στο αναψυκτήριον του χωριού Κωστομέρα,εδώ που πρωτοπίνουν νερό οι αετοί!
Ορεινή Ολυμπία,Πλαγιές όρους Μίνθη,χωριό Κωστομέρα!Το αναψυκτήριον και ο γέρο-πλάτανος υποβασταζόμενος!
Άφωνοι!Μην ενοχλήσουμε τον Καλυδώνιο κάπρο!Είδαμε τα χνάρια του στο δρόμο και γνωρίζαμε ότι μας παρακολουθεί!
Ζώο της μυθολογίας που κατέστρεφε τα πάντα στην περιοχή της Καλυδώνας. Ο βασιλιάς της Καλυδώνας Οινέας σε κάποια προσφορά θυσίας στους θεούς ξέχασε την Άρτεμη, που θύμωσε και έστειλε ένα φοβερό κάπρο να προξενεί καταστροφές στην Καλυδώνα. Ο Μελέαγρος τότε κάλεσε όλους τους ήρωες της Ελλάδας να τον σκοτώσουν, με βραβείο το δέρμα και το κεφάλι του κάπρου.
Στο κάλεσμα αποκρίθηκαν πολλοί, και ανάμεσα τους ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης από τη Σπάρτη, ο Ίδας και ο Λυγκεύς από τη Μεσσήνη, ο Θησεύς από την Αθήνα, ο Πείριθους από τη Λάρισα, ο Ιάσων από την Ιωλκό, ο Άδμητος από τις Φερές, ο Νέστωρ από την Πύλο, ο Πηλεύς και ο Ευρυτίων από τη ΦθΙα, ο Ιφικλής από τη Θήβα, ο Αμφιάραος από το Αργος, ο Τελαμών από τη Σαλαμίνα, ο Καινεύς από τη Μαγνησία και τέλος ο Αγκαίος και ο Κηφεύς από την Αρκαδία, συνοδευόμενοι από τη συμπατριώτισσα τους, την αγνή γοργοπόδαρη Αταλάντη, μοναχοκόρη του Ίασου και της Κλυμενης. Ο Ίασος ήθελε αρσενικό κληρονόμο, και η γέννηση της Αταλάντης τον απογοήτευσε τόσο βαθιά ώστε την πέταξε στο όρος Παρθένιο κοντά στην Καλυδώνα, όπου τη θήλασε αρκούδα πού την έστειλε η 'Άρτεμις σε βοήθεια της . Η Αταλάντη μεγάλωσε και έγινε γυναίκα ανάμεσα στο σοι των κυνηγών που τη βρήκαν και την ανάθρεψαν, άλλά έμεινε παρθένα και πάντοτε κουβαλούσε απάνω της όπλα. Κάποια φορά έφτασε σκασμένη στη δίψα στα Κύφαντα, και εκεί, επικαλούμενη την Άρτεμη και χτυπώντας έναν βράχο με την αιχμή από το δόρυ της, έκανε να αναβλύσει πηγή. Αλλά ακόμη δεν είχε συμφιλιωθεί με τον πατέρα της.
(σ.σ.Επειδή το όρος Παρθένιον βρίσκεται στην Αρκαδία της Πελοποννήσου,άρα η Καλυδώνα ήταν στην περιοχή που και σήμερα βρίσκεται το χωριό Καλυδώνα,στην πλαγιά του όρους Μίνθη της Ορεινής Ολυμπίας.
Ο Παυσανίας στα Ηλειακα αναφέρει:[3] τοὺς Ἠλείους ἴσμεν ἐκ Καλυδῶνος διαβεβηκότας καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης: τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα ἐς αὐτοὺς τοιάδε εὕρισκον. βασιλεῦσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ λέγουσιν Ἀέθλιον, παῖδα δὲ αὐτὸν Διός τε εἶναι καὶ Πρωτογενείας τῆς Δευκαλίωνος, Ἀεθλίου δὲ Ἐνδυμίωνα γενέσθαι: [4] τούτου τοῦ Ἐνδυμίωνος Σελήνην φασὶν ἐρασθῆναι, καὶ ὡς θυγατέρες αὐτῷ γένοιντο ἐκ τῆς θεοῦ πεντήκοντα. οἱ δὲ δὴ μᾶλλόν τι εἰκότα λέγοντες Ἐνδυμίωνι λαβόντι Ἀστεροδίαν γυναῖκα--οἱ δὲ τὴν Ἰτώνου τοῦ Ἀμφικτύονος Χρομίαν, ἄλλοι δὲ Ὑπερίππην τὴν Ἀρκάδος--, γενέσθαι δ' οὖν φασιν αὐτῷ Παίονα καὶ Ἐπειόν τε καὶ Αἰτωλὸν καὶ θυγατέρα ἐπ' αὐτοῖς Εὐρυκύδαν. ἔθηκε δὲ καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ δρόμου τοῖς παισὶν ἀγῶνα Ἐνδυμίων ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἐνίκησε καὶ ἔσχε τὴν βασιλείαν Ἐπειός: καὶ Ἐπειοὶ πρῶτον τότε ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν...[8] Αἰτωλῷ δὲ μετὰ Ἐπειὸν βασιλεύσαντι συνέπεσεν ἐκ Πελοποννήσου φυγεῖν, ὅτι αὐτὸν οἱ Ἄπιδος παῖδες ἐφ' αἵματι ἀκουσίῳ δίκην εἷλον: Ἆπιν γὰρ τὸν Ἰάσονος ἐκ Παλλαντίου τοῦ Ἀρκάδων ἀπέκτεινεν Αἰτωλὸς ἐπελάσας τὸ ἅρμα τεθέντων ἐπὶ Ἀζᾶνι ἄθλων. ἀπὸ μὲν Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος οἱ περὶ τὸν Ἀχελῷον οἰκοῦντες ἐκλήθησαν φυγόντος ἐς ταύτην τὴν ἤπειρον, τὴν δὲ Ἐπειῶν ἔσχεν ἀρχὴν Ἠλεῖος, Εὐρυκύδας τε τῆς Ἐνδυμίωνος καὶ--ὅτῳ πιστὰ--πατρὸς ὢν Ποσειδῶνος: καὶ τὸ ὄνομα οἱ ἄνθρωποι τὸ νῦν ἀντὶ Ἐπειῶν ἀπὸ τοῦ Ἠλείου μεταβεβλήκασιν.
Άρα,όταν ο Αιτωλός και οι συν αυτώ,έφυγαν από την Πελοπόννησο και πήγαν στην περί τον Αχελώον χώρα,πήραν μαζί τους και τη μυθιστορία τους.)
Μεγαλείο οργιαστικό!Ένα απομεινάρι της φύσης που δεν κάηκε το 2007.Ψηλά,πάνω από το χωριό Κωστομέρα,εδώ που ακόμα κυκλοφορεί ο Καλυδώνιος κάπρος και περιμένει κάποια σύγχρονη Αταλάντη να τον θηρεύσει!Στο βάθος το όρος Λαπίθας με τη μυτερή κορφή του τη Σμέρνα!
Οι αναβαθμίδες,η πηγή,οι ποτίστρες...Τότε που ο τόπος έσφιζε από ζωή!Στην πλαγιά της Μίνθης,πάνω από το χωριό Κωστομέρα!
Επιγραφή στην πέτρινη πλάκα της πηγής!Πόσοι να έχουν ξεδιψάσει εδώ!Κι εγώ!
Αν είχε μιλιά,θα μας έλεγε πολύ παλιές ιστορίες!Η Δρυς.
Αρχαίο πέτρινο αλώνι.Εδώ που ο μόχθος γινόταν σοδειά.
Πλαγιά στο όρος Μίνθη της Ορεινής Ολυμπίας.
Χαλάσματα.Η γκρεμισμένη εστία(τζάκι),με φόντο την οργιαστική φύση.
Γη της Ορεινής Ολυμπίας.Στο βάθος το Ιόνιον Πέλαγος.
Πηγές θεμάτων:
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82
http://www.toxolyros.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=22973&Itemid=725
http://www.hunter.gr/foreis/20060412a.htm
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%AC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD/%CE%91
Φωτογραφίες:Πλάτων Πισατίδης
14 Μαΐου 2009
"Αφροδίτη" 35.000 ετών (ξανα)γράφει την ιστορία της Τέχνης!
Η αρχαιότερη απεικόνιση ανθρώπινης φιγούρας βρέθηκε στη Γερμανία
14/05/09
Την αρχαιότερη απεικόνιση ανθρώπινης φιγούρας, που έχει ποτέ βρεθεί στον κόσμο, και το αρχαιότερο δείγμα ευρωπαϊκής γλυπτικής, εκτιμούν ότι βρήκαν Γερμανοί επιστήμονες.
Πρόκειται για το αγαλματίδιο της «Αφροδίτης», μιας ευτραφούς γυμνής θηλυκής φιγούρας, σκαλισμένο περίτεχνα από τον χαυλιόδοντα ενός μαμούθ, που βρέθηκε στη Γερμανία και χρονολογήθηκε ότι έχει ηλικία τουλάχιστον 35.000 ετών. Η ανακάλυψη έχει προκαλέσει αίσθηση παγκοσμίως.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το αγαλματίδιο αποκαλύπτει, επίσης, ότι οι πρώτες ρεαλιστικές καλλιτεχνικές δημιουργίες της ανθρωπότητας είχαν ερωτικό περιεχόμενο.
Η νέα «Αφροδίτη» θα εκτεθεί σε μεγάλη έκθεση έργων παλαιολιθικής τέχνης που θα πραγματοποιηθεί στη Στουτγκάρδη από τις 18 Σεπτεμβρίου 2009 έως τις 10 Ιανουαρίου 2010.
Σε έξι κομμάτια***
Το προϊστορικό εύρημα, μήκους μόλις 6 εκατοστών και πλάτους 3,4 εκατοστών, ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Νίκολας Κόναρντ του τμήματος Πρώιμης Προϊστορίας του γερμανικού πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, στο ασβεστολιθικό σπήλαιο Χόλε Φελς της Σουαβίας στη νοτιοδυτική Γερμανία (σε βάθος τριών μέτρων από τη σημερινή επιφάνεια του σπηλαίου και σε απόσταση 20 μέτρων από την είσοδό του, κοντά στη Στουτγκάρδη και την κοιλάδα του Δούναβη). Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, το BBC και το περιοδικό Nature, η «Αφροδίτη» βρέθηκε το 2008 σπασμένη σε έξι κομμάτια, ενώ λείπει ακόμα ο αριστερός ώμος και το αριστερό μπράτσο της (που όμως ελπίζεται ότι θα βρεθούν σε μελλοντικές ανασκαφές). Το αγαλματίδιο, που δεν έχει κεφάλι, φέρει μια στρογγυλή μικροσκοπική λαβή στο πάνω μέρος του, πιθανή ένδειξη ότι φοριόταν σαν σαμανιστικό φυλακτό ή σαν προσωπικό διακοσμητικό. Ο Κόναρντ βρήκε επίσης σε ένα γειτονικό σπήλαιο φλάουτα από οστά κύκνου, τα οποία αποτελούν πιθανώς τα αρχαιότερα μουσικά όργανα.
Η χρονολόγηση έγινε με τη μέθοδο του ραδιοάνθρακα με βάση οστά και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν δίπλα στην «Αφροδίτη». Η μικροσκοπική ανάλυση έδειξε ότι το σκάλισμα του αγαλματιδίου έγινε με αιχμηρό πέτρινο εργαλείο.
Η νέα «Αφροδίτη»
14/05/09
Την αρχαιότερη απεικόνιση ανθρώπινης φιγούρας, που έχει ποτέ βρεθεί στον κόσμο, και το αρχαιότερο δείγμα ευρωπαϊκής γλυπτικής, εκτιμούν ότι βρήκαν Γερμανοί επιστήμονες.
Πρόκειται για το αγαλματίδιο της «Αφροδίτης», μιας ευτραφούς γυμνής θηλυκής φιγούρας, σκαλισμένο περίτεχνα από τον χαυλιόδοντα ενός μαμούθ, που βρέθηκε στη Γερμανία και χρονολογήθηκε ότι έχει ηλικία τουλάχιστον 35.000 ετών. Η ανακάλυψη έχει προκαλέσει αίσθηση παγκοσμίως.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το αγαλματίδιο αποκαλύπτει, επίσης, ότι οι πρώτες ρεαλιστικές καλλιτεχνικές δημιουργίες της ανθρωπότητας είχαν ερωτικό περιεχόμενο.
Η νέα «Αφροδίτη» θα εκτεθεί σε μεγάλη έκθεση έργων παλαιολιθικής τέχνης που θα πραγματοποιηθεί στη Στουτγκάρδη από τις 18 Σεπτεμβρίου 2009 έως τις 10 Ιανουαρίου 2010.
Σε έξι κομμάτια***
Το προϊστορικό εύρημα, μήκους μόλις 6 εκατοστών και πλάτους 3,4 εκατοστών, ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Νίκολας Κόναρντ του τμήματος Πρώιμης Προϊστορίας του γερμανικού πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, στο ασβεστολιθικό σπήλαιο Χόλε Φελς της Σουαβίας στη νοτιοδυτική Γερμανία (σε βάθος τριών μέτρων από τη σημερινή επιφάνεια του σπηλαίου και σε απόσταση 20 μέτρων από την είσοδό του, κοντά στη Στουτγκάρδη και την κοιλάδα του Δούναβη). Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, το BBC και το περιοδικό Nature, η «Αφροδίτη» βρέθηκε το 2008 σπασμένη σε έξι κομμάτια, ενώ λείπει ακόμα ο αριστερός ώμος και το αριστερό μπράτσο της (που όμως ελπίζεται ότι θα βρεθούν σε μελλοντικές ανασκαφές). Το αγαλματίδιο, που δεν έχει κεφάλι, φέρει μια στρογγυλή μικροσκοπική λαβή στο πάνω μέρος του, πιθανή ένδειξη ότι φοριόταν σαν σαμανιστικό φυλακτό ή σαν προσωπικό διακοσμητικό. Ο Κόναρντ βρήκε επίσης σε ένα γειτονικό σπήλαιο φλάουτα από οστά κύκνου, τα οποία αποτελούν πιθανώς τα αρχαιότερα μουσικά όργανα.
Η χρονολόγηση έγινε με τη μέθοδο του ραδιοάνθρακα με βάση οστά και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν δίπλα στην «Αφροδίτη». Η μικροσκοπική ανάλυση έδειξε ότι το σκάλισμα του αγαλματιδίου έγινε με αιχμηρό πέτρινο εργαλείο.
Η νέα «Αφροδίτη»
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η ανακάλυψη μπορεί να αλλάξει δραστικά την αντίληψή μας για την παλαιολιθική τέχνη, καθώς το συγκεκριμένο αγαλματίδιο είναι κατά τουλάχιστον 5.000 χρόνια παλαιότερο από την αρχαιότερη γνωστή μέχρι τώρα «Αφροδίτη του Βίλεντορφ». Η νέα «Αφροδίτη» βρέθηκε, μαζί με άλλα οστά και εργαλεία από χαυλιόδοντες, στον πάτο ενός γεωλογικού στρώματος που είναι χαρακτηριστικό της λεγόμενης «Ωρινάκειας» περιόδου. Πρόκειται για την εποχή της πιο πρώιμης εξάπλωσης στην Ευρώπη ανθρώπινων πληθυσμών, απολύτως σύγχρονων από ανατομική και γενετική πλευρά. Ήταν περίπου η ίδια περίοδος όπου συνέβη η εξαφάνιση των Νεάντερταλ, με πιθανούς υπεύθυνους τους homo sapiens που ήταν οι δημιουργοί αυτών των έργων παλαιολιθικής τέχνης. Το αγαλματίδιο που βρέθηκε, τονίζει με υπερβολικό τρόπο τα σεξουαλικά γυναικεία χαρακτηριστικά σε σημείο που μερικοί το χαρακτήρισαν -με βάση τα κριτήρια του 21ού αιώνα- ως την «πρώτη πορνογραφική απεικόνιση» στην ιστορία.
Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Πολ Μέλαρς του πανεπιστημίου Στόνι Μπρουκ της Ν.Υόρκης, τα εξογκωμένα σεξουαλικά χαρακτηριστικά του αγαλματιδίου ταιριάζουν με άλλα παρόμοια στοιχεία της ίδιας περιόδου, που έχουν βρεθεί, όπως φαλλοί σκαλισμένοι από κέρατα βίσωνα και αιδοία χαραγμένα σε βράχους, σε σημείο που να έχουν μια σύγχρονη πορνογραφική χροιά. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «ο σεξουαλικός συμβολισμός αφθονούσε εκείνη την περίοδο. Ήταν τρελοί με το σεξ».Διάφορες συμβολικές γεωμετρικές εκφράσεις έχουν βρεθεί χαραγμένες σε σπήλαια στην Αφρική, που χρονολογούνται πριν περίπου 75.000 χρόνια, αλλά ο πρώτες προσπάθειες ρεαλιστικής απεικόνισης της πραγματικότητας έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη. Έτσι, οι πρώτες σπηλαιογραφίες ζώων στη Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρονολογούνται πριν περίπου 37.000 χρόνια. Αν και ορισμένοι επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί αν είναι η σωστή η χρονολόγηση στα 35.000 χρόνια του νέου αγαλματιδίου, άλλοι συμφωνούν ότι το νέο εύρημα ενισχύει την άποψη πως από τότε που οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι (homo sapiens) εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, πριν περίπου 35.000 - 40.000 χρόνια, είχαν την ικανότητα της τέχνης και της δημιουργικής φαντασίας, γεγονός που τους έφερε σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τους Νεάντερταλ που προϋπήρχαν στην Ευρώπη. Σπήλαια όπως το Χόλε Φελς, όπου έγινε η ανακάλυψη μαζί με άλλα ευρήματα, θεωρείται ένα από τα πρώτα καλλιτεχνικά 'εργαστήρια' στον κόσμο.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
***Δείτε περισσότερα Εδώ
Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Πολ Μέλαρς του πανεπιστημίου Στόνι Μπρουκ της Ν.Υόρκης, τα εξογκωμένα σεξουαλικά χαρακτηριστικά του αγαλματιδίου ταιριάζουν με άλλα παρόμοια στοιχεία της ίδιας περιόδου, που έχουν βρεθεί, όπως φαλλοί σκαλισμένοι από κέρατα βίσωνα και αιδοία χαραγμένα σε βράχους, σε σημείο που να έχουν μια σύγχρονη πορνογραφική χροιά. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «ο σεξουαλικός συμβολισμός αφθονούσε εκείνη την περίοδο. Ήταν τρελοί με το σεξ».Διάφορες συμβολικές γεωμετρικές εκφράσεις έχουν βρεθεί χαραγμένες σε σπήλαια στην Αφρική, που χρονολογούνται πριν περίπου 75.000 χρόνια, αλλά ο πρώτες προσπάθειες ρεαλιστικής απεικόνισης της πραγματικότητας έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη. Έτσι, οι πρώτες σπηλαιογραφίες ζώων στη Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρονολογούνται πριν περίπου 37.000 χρόνια. Αν και ορισμένοι επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί αν είναι η σωστή η χρονολόγηση στα 35.000 χρόνια του νέου αγαλματιδίου, άλλοι συμφωνούν ότι το νέο εύρημα ενισχύει την άποψη πως από τότε που οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι (homo sapiens) εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, πριν περίπου 35.000 - 40.000 χρόνια, είχαν την ικανότητα της τέχνης και της δημιουργικής φαντασίας, γεγονός που τους έφερε σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τους Νεάντερταλ που προϋπήρχαν στην Ευρώπη. Σπήλαια όπως το Χόλε Φελς, όπου έγινε η ανακάλυψη μαζί με άλλα ευρήματα, θεωρείται ένα από τα πρώτα καλλιτεχνικά 'εργαστήρια' στον κόσμο.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
***Δείτε περισσότερα Εδώ
13 Μαΐου 2009
Ο ΕΟΤ, η Γερμανία και το παρδαλό κατσίκι
Η ΝΕΑ ΚΑΜΠΑΝΙΑ
....Η νέα καμπάνια του ΕΟΤ συνεχίζει να διατηρεί το μήνυμα «The True Experience», αλλά προσαρμόζεται και στα νέα δεδομένα της οικονομικής αστάθειας. Έχει έντονη ταυτότητα και χρησιμοποιεί ένα σήμα σχεδιασμένο ώστε να αποτελεί το κοινό στοιχείο που ενοποιεί όλη την επικοινωνία. Το σήμα φέρει το μήνυμα: «Greece. 5000 years old», ενώ σχεδιαστικά δανείζεται μοτίβα από το ελληνικό ακροκέραμο και εφαρμόζει τη διεθνή γλώσσα του συμβολισμού για να απεικονίσει το δελφίνι, την ελιά, τον αμφορέα και το σταυρό… κύρια χαρακτηριστικά της ιστορίας και του πολιτισμού αυτού του τόπου. Έχει δημιουργηθεί έτσι ώστε να εκφράζει κλασικές αξίες με μοντέρνα αισθητική και να αποπνέει την ελληνικότητα με φινέτσα και ποιότητα. Μαζί με το σήμα εμφανίζεται πάντα και το μήνυμα: «A Masterpiece you can Afford»....
http://www.visitgreece.gr/entry_news.php?entryid=1003&langID=5&pageID=802&tablepageid=66
Στο κεντρικό σταθμό τραίνων της Στουτγάρδης/ Γερμανία το περίπτερο του ΕΟΤ γράφει
Griechenland 5000 jahre alt
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο 5000 χρονών, τα χρόνια (Jahre, και όχι jahre) στα γερμανικά γράφεται με κεφαλαίο (Jahre), αυτό το μαθαίνουν τα παιδιά στην τρίτη δημοτικού, όπως και οι Γερμανοί καλά γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο 5000 χρονών. Γελάνε λοιπόν με τον ΕΟΤ οι χιλιάδες περαστικοί Γερμανοί που το βλέπουν, γελάει και το παρδαλό κατσίκι...
....Η νέα καμπάνια του ΕΟΤ συνεχίζει να διατηρεί το μήνυμα «The True Experience», αλλά προσαρμόζεται και στα νέα δεδομένα της οικονομικής αστάθειας. Έχει έντονη ταυτότητα και χρησιμοποιεί ένα σήμα σχεδιασμένο ώστε να αποτελεί το κοινό στοιχείο που ενοποιεί όλη την επικοινωνία. Το σήμα φέρει το μήνυμα: «Greece. 5000 years old», ενώ σχεδιαστικά δανείζεται μοτίβα από το ελληνικό ακροκέραμο και εφαρμόζει τη διεθνή γλώσσα του συμβολισμού για να απεικονίσει το δελφίνι, την ελιά, τον αμφορέα και το σταυρό… κύρια χαρακτηριστικά της ιστορίας και του πολιτισμού αυτού του τόπου. Έχει δημιουργηθεί έτσι ώστε να εκφράζει κλασικές αξίες με μοντέρνα αισθητική και να αποπνέει την ελληνικότητα με φινέτσα και ποιότητα. Μαζί με το σήμα εμφανίζεται πάντα και το μήνυμα: «A Masterpiece you can Afford»....
http://www.visitgreece.gr/entry_news.php?entryid=1003&langID=5&pageID=802&tablepageid=66
Στο κεντρικό σταθμό τραίνων της Στουτγάρδης/ Γερμανία το περίπτερο του ΕΟΤ γράφει
Griechenland 5000 jahre alt
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο 5000 χρονών, τα χρόνια (Jahre, και όχι jahre) στα γερμανικά γράφεται με κεφαλαίο (Jahre), αυτό το μαθαίνουν τα παιδιά στην τρίτη δημοτικού, όπως και οι Γερμανοί καλά γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο 5000 χρονών. Γελάνε λοιπόν με τον ΕΟΤ οι χιλιάδες περαστικοί Γερμανοί που το βλέπουν, γελάει και το παρδαλό κατσίκι...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)