ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: ο Παπαδόπουλος θεωρούσε το Ισραήλ ως σύμμαχο μας εναντίον του κομμουνιστικού κινδύνου
Ακούστε το
|
Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΑΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ΄ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Αριστοτέλης
Ακούστε το
|
Περί τειχών της Αρμενίας
Ακόμα κι αν όλοι μας ξέρουμε ότι η Αρμενία είναι η γη της πέτρας, σπάνια ακούμε τα τείχη της. Κι όμως χωρίς αυτά, οι εκκλησίες δεν θα υπήρχαν. Ακόμα κι αν η πέτρα είναι κυρίαρχη, η εκκλησία είναι ανθρώπινη. Κι είναι ακριβώς αυτή την ανθρωπιά που η γενοκτονία προσπάθησε να εξαλείψει, αλλά μάταια.
Έτσι, κοιτάζοντας τα τείχη της Αρμενίας, αναλογιζόμαστε το παρελθόν μας. Διότι αυτά τα τείχη μέσα στο χώρο, αποτελούν επίσης γέφυρες μέσα στο χρόνο. Είναι γεγονός ότι το νερό είναι σπάνιο σε τούτη τη γη που γνώρισε τον κατακλυσμό. Λες κι ο Θεός θέλησε να τη γλυτώσει από μια καινούργια πλημμύρα. Χρειάστηκε, λοιπόν, αίμα για να αναπληρωθεί το πολύτιμο νερό. Μα πώς να το δούμε τώρα, αν όχι θαυμάζοντας το αίμα που κύλησε στις φλέβες των επιζώντων! Μόνο που αυτοί οι επιζώντες ως διασωθέντες και απόγονοι των αθώων, χρειάζονται και οι ίδιοι μια πηγή, μια πηγή αρμενοσύνης.
Αυτή την αρμενοσύνη μπορούμε να τη μελετήσουμε μέσα από τα τείχη της Αρμενίας. Αυτά τα τείχη κατασκευάστηκαν για να κρατούν τη σκεπή του κόσμου. Δεν είναι κλειστά, μα ζωγραφισμένα. Είναι ανοιχτά στον κόσμο, όχι για να φωτίζουν τη μιζέρια, μα για να ακτινοβολεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πόσο χρόνο στεκόμαστε μπροστά σε ένα τείχος; Χωρίς αυτό το φαινομενικό χάσιμο χρόνου, δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σ’ αυτόν τον ανθρώπινο θησαυρό. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα παλιά χρώματα για να καταλάβουμε το χρώμα του χρόνου. Πρέπει να αγγίξουμε την πέτρα για να αφουγκραστούμε το άγαλμα. Χωρίς τα τείχη της Αρμενίας, είναι δύσκολο να βρούμε το κλειδί της αντίστασης, το μόνο που στάθηκε ικανό να νικήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Επειδή η αρμενοσύνη είναι πάνω απ’ όλα ένας κώδικας. Είναι γραμμένη με σιδερένια γράμματα για να μην ξεχάσει την ανάμνηση του δράκου. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι συνετό να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όρθια βιβλία. Γιατί, πώς να είσαι ελεύθερος χωρίς να είσαι όρθιος; Δεν γονάτισαν μπροστά στον Τούρκο εισβολέα. Ήξεραν πως για να σε γονατίσουν, πρέπει να γονατίσεις, γιατί τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. Έτσι, τα τείχη της Αρμενίας δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς κι αυτή είναι η αιτία των πληγών τους.
Όμως δεν πρέπει να δειλιάζουμε, γιατί ακόμα κι οι μαύρες σελίδες της ιστορίας είναι σελίδες της ιστορίας. Ενώ η λήθη και η αδιαφορία, επιδιώκοντας τη γενοκτονία της μνήμης, αρνούνται την ιστορία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή χάνεται. Τα τείχη της Αρμενίας είναι πραγματικοί σελιδοδείκτες της ιστορίας. Κι αυτοί οι σελιδοδείκτες δεν ξεχνούν τίποτα: ούτε τη γενοκτονία των Αρμενίων, ούτε τον πόλεμο στο Αρτσάχ.
Να γιατί οι Οθωμανοί, οι Νεότουρκοι, οι Κεμαλιστές και οι Αζέροι πληγώνουν τα τείχη της Αρμενίας. Δεν βλέπουν σ’ αυτά παρά ένα εμπόδιο. Αυτά τα ανορθωμένα τείχη τούς ενοχλούν επειδή δείχνουν τον ανθρωπισμό της αρμενοσύνης. Διαπράττοντας τη γενοκτονία των Αρμενίων, διέπραξαν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό ακριβώς είναι ένοχοι. Μόνο που ξεφεύγουν από την αρχή ότι ένα έγκλημα δίχως τιμωρία, δεν υπάρχει.
Ενώ τα τείχη της Αρμενίας είναι οι αποδείξεις αυτού του εγκλήματος κι αυτές οι αποδείξεις μπορούν να γράψουν την ιστορία έστω και αν αυτή έχει σκόπιμα διαγραφεί από τους δήμιους της ανθρωπότητας. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όχι ένα απελπισμένο μοιρολόι, αλλά μία μνημοσύνη χωρίς ελπίδα, έχοντας επίγνωση της ανάγκης να μη λησμονήσει το μέλλον, γιατί αυτός είναι ο στόχος των εγκληματιών: το μέλλον της ανθρωπότητας.
Τι θέλει να μας πει ο ... ποιητής;
Τι άλλο θα δούμε και τι άλλο θα διδάξουν τα «ελληνικά» σχολεία....
Σχετικό θέμα:
(Είδηση από BBC στις 25.09.2009)
Νερό ανιχνεύθηκε στην επιφάνεια του φεγγαριού. Τα στοιχεία που συνελέγησαν από τρεις αποστολές εξερεύνησης του Διαστήματος, μεταξύ των οποίων και το ινδικό διαστημικό σκάφος Τσαντραγιαάν, δείχνουν με μεγάλη σαφήνεια ότι πολύ λεπτές επιφάνειες από μόρια ύδατος καλύπτουν τα σωματίδια που αποτελούν τη σεληνιακή σκόνη.
Απειροελάχιστη ποσότητα
Η ποσότητα νερού μπορεί να είναι απειροελάχιστη αλλά είναι, κατά πάσα πιθανότητα, μια πολύ σημαντική πηγή για τους αστροναύτες που μελλοντικά θα χρειαστεί να ζήσουν στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου, υποστηρίζουν οι επιστήμονες.
«Εάν κάποιος είχε στα χέρια του ένα κυβικό μέτρο σεληνιακής σκόνης θα μπορούσε να πάρει από αυτήν, μετά την κατάλληλη επεξεργασία, περισσότερο από ένα λίτρο νερό» εξηγεί ο ειδικός ερευνήτης Λάρι Τέιλορ του Πανεπιστημίου του Τενεσί.
Δείγματα πετρωμάτων και εδάφους που ελήφθησαν από τις αποστολές «Απόλλων» είχαν μικρά ποσοστά υγρασίας, κάτι που διαπιστώθηκε έπειτα από πολλαπλές εργαστηριακές μετρήσεις. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν μπορούσαν να αποκλείσουν το ενδεχόμενο τα μόρια νερού που ανακάλυπταν να μην είχαν έρθει από τη σεληνιακή επιφάνεια αλλά να είχαν «μολύνει» τα δείγματα όταν επέστρεψαν στη Γη.
Σήμερα, χάρη σε έναν ειδικό αισθητήρα του ινδικού διαστημικού σκάφους που βρέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη ύδατος στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου. Δύο άλλοι δορυφόροι που πραγματοποίησαν έρευνα στο φεγγάρι -το Deep Impact των ΗΠΑ και το Κασίνι, προϊόν συνεργασίας ΗΠΑ και Ε. Ε. - επιβεβαίωσαν τα στοιχεία που είχε συλλέξει το ινδικό διαστημόπλοιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο δορυφόροι συνέλεξαν τα στοιχεία τους πολύ πριν από το Τσαντραγιαάν (το Κασίνι συνέλεξε τα στοιχεία του πριν από δέκα χρόνια). Μόνο, όμως, τώρα οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν τι ακριβώς ανακάλυψαν. Υποψιάζονται, δε, ότι το νερό που εντόπισαν στη σεληνιακή σκόνη δημιουργήθηκε από την αλληλεπίδραση του σεληνιακού εδάφους με τους ηλιακούς ανέμους, το ταχέως κινούμενο ρεύμα σωματιδίων από τον Ηλιο.
Η διαστημική ακτινοβολία πυροδοτεί μία χημική αντίδραση, κατά την οποία τα άτομα οξυγόνου που ήδη υπάρχουν στο χώμα της σεληνιακής επιφάνειας αποκτούν πυρήνες υδρογόνου και μεταβάλλονται σε μόρια νερού, ενώ και υδροξύλια (Ο-Η) αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους.
Οι ποσότητες ύδατος είναι μικρές, αλλά ενισχύουν την επιστημονική πεποίθηση ότι οι αστροναύτες που θα εγκατασταθούν στη Σελήνη θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν το έδαφος για την παραγωγή ύδατος.
Σημαντική επιτυχία
Το ινδικό διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε στα τέλη του περασμένου έτους, αλλά τον Αύγουστο χάθηκε η ραδιοφωνική επικοινωνία του με το κέντρο ελέγχου της αποστολής. Οπως και να έχει, η ινδική υπηρεσία Διαστήματος θεωρεί ότι η ανακάλυψη του νερού -ακόμα και αυτής της απειροελάχιστης ποσότητας που βρέθηκε- είναι μία εξαιρετική επιτυχία που δικαιώνει τόσο την προσπάθεια όσο και τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο διαστημικό πρόγραμμα. Tα επιστημονικά συμπεράσματα δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Σε αυτή τη φωτογραφία από την επιφάνεια της Σελήνης, που έστειλε στη Γη το νέο ινδικό εξερευνητικό διαστημόπλοιο Τσαντραγιάν 1 –σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη – εμφανίζονται με γαλάζιο χρώμα σημεία του εδάφους που απορροφούν και κατακρατούν νερό. Η φωτογραφία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 28.09.2009.
*ΗΠΑ. "Σημαντικές" ποσότητες παγωμένου νερού ανακαλύφθηκαν στην Σελήνη, ανακοίνωσε σήμερα 13/11/2009 η ΝΑΣΑ . ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
12/11/2009 Ημέρα μνήμης πεσόντων Πυροσβεστών
Επιμνημόσυνη δέηση για την «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών» πραγματοποιήθηκε, στις 12 Νοεμβρίου, στο Ηρώο Πεσόντων Πυροσβεστών, στις εγκαταστάσεις του 199 Σ.Ε.Κ.Υ.Π.Σ., στο Χαλάνδρι, παρουσία του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Σπύρου Βούγια και σύσσωμης της ηγεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης κ. Γρηγόριος Τασούλας, o εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Γρηγόριος Αποστολάκος, ο εκπρόσωπος του ΛΑ.ΟΣ. Πρέσβης κ. Γεώργιος Γεωργίου, ο εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Πάνος Τριγάζης, ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Γρηγόρης Ψαριανός, ο Αντινομάρχης Αθηνών κ. Γεώργιος Φουντάς, ο Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου κ. Παναγιώτης Βάσιος, επίτιμοι Αρχηγοί και Υπαρχηγοί του Σώματος, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., ενώ παραβρέθηκαν συγγενείς των πεσόντων, καθώς και μεγάλος αριθμός συναδέλφων.
Κατά την ομιλία του, ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Σπύρος Βούγιας επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι: «Τα μέλη του Πυροσβεστικού Σώματος, που δίνουν συχνά μάχες άνισες, μάχες με την ίδια τη φύση, τιμούν με τις πράξεις τους τις βασικές αρχές της κοινωνικής ευθύνης και της αλληλεγγύης. Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεσμεύεται να στηρίξει με κάθε τρόπο τις προσπάθειες του Πυροσβεστικού Σώματος, ώστε να μην υπάρξουν άλλα θύματα στον άνισο αυτό αγώνα».
Επίσης, ο Αρχηγός του Π.Σ. Αντιστράτηγος Στυλιανός Στεφανίδης, στην ομιλία του, υπογράμμισε ότι: «Αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους, στους ηρωικούς συναδέλφους μας, που έθεσαν την ίδια τη ζωή τους ασπίδα, για την προστασία των συμπολιτών μας από τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των πυρκαγιών και των υπολοίπων φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών. Επιθυμία και στόχος μας είναι η Πυροσβεστική Οικογένεια να μη θρηνήσει άλλα θύματα. Αυτή είναι η υπόσχεση που δίνουμε, σήμερα, στους ηρωικούς συναδέλφους μας, που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος».
Στεφάνια κατέθεσαν ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Σπύρος Βούγιας, ο Αρχηγός του Π.Σ. Αντιστράτηγος Στυλιανός Στεφανίδης, o εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Γρηγόριος Αποστολάκος, ο εκπρόσωπος του ΛΑ.ΟΣ. Πρέσβης κ. Γεώργιος Γεωργίου, ο εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Πάνος Τριγάζης, ο Αντινομάρχης Αθηνών κ. Γεώργιος Φουντάς, ο Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου κ. Παναγιώτης Βάσιος, οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., καθώς και οι συγγενείς των πεσόντων.
Αντίστοιχες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης πραγματοποιήθηκαν και στις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες, στην περιοχή ευθύνης των οποίων υπάρχουν μνημεία πεσόντων πυροσβεστών. Ως «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών» έχει καθιερωθεί η 12η Νοεμβρίου, που είναι η ημέρα θανάτου του πρώτου πυροσβεστικού υπαλλήλου, του Δόκιμου πυροσβέστη Β΄ τάξεως Κων/νου Πούλιου, ο οποίος έχασε τη ζωή του το 1942, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς, σε διώροφο οίκημα στη Θεσσαλονίκη.
Η επιτυχής πορεία του Σώματος σε όλους τους τομείς δράσης, δυστυχώς, είχε και το τίμημά της. Ένας μακρύς κατάλογος συναδέλφων άφησε την τελευταία του πνοή εν ώρα υπηρεσίας. Από το 1998 μέχρι σήμερα μετράμε 26 θύματα, αριθμός πραγματικά πολύ μεγάλος. Ευχόμαστε να είναι οι τελευταίοι που χάνουν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.
Προς τιμήν αυτών των ηρώων, αλλά και των άλλων που προηγήθηκαν, ένα ανεκπλήρωτο χρέος έγινε πραγματικότητα. Το "Ηρώο Πεσόντων Πυροσβεστών" στέκει πλέον στον προαύλιο χώρο του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου των Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος (ΣΕΚΥΠΣ - 199), στο Χαλάνδρι. Ένα "εικονοστάσι", ως ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης όλων μας, για τους συναδέλφους μας που δεν επέστρεψαν από το πεδίο της μάχης, που έδωσαν τη ζωή τους θυσία στο βωμό του καθήκοντος της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των συνανθρώπων μας. Ένα ηρώο, όπου θα γονατίζουμε ευλαβικά οι ζώντες συνάδελφοί τους, αλλά και αυτοί που θα πάρουν τη θέση μας και θα δίνουμε την υπόσχεση ότι θα τηρήσουμε τα ιδανικά για χάρη εκείνων που θυσιάστηκαν.