Πως ο δόλος μιας κάστας κυρίευσε όλη τη Γη!!!!!

-------------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=10467&catid=91#10467

Ένα μικρό, αλλά καλά οργανωμένο μυθολογικό θέατρο ανάστασης…


Ένα μικρό, αλλά καλά οργανωμένο μυθολογικό θέατρο ανάστασης… κάπου σε μια ασήμαντη και άγνωστη πρωτεύουσα, την Ιερουσαλήμ, έγινε αφορμή να αλλάξει όψη (και ιδιοκτήτη ο κόσμος μας!

Βεβαία αυτοί που έστησαν το σωτηρικό αυτό θέατρο δεν ήταν τυχαίοι. Είχαν ήδη αξιοθαύμαστη προϊστορία. Οι μάγοι εξ ανατολών, παραμμένουν άξιοι θαυμασμού, διότι έχουν μόνο κραταιές νίκες στο ενεργητικό τους.
Ταπείνωσαν την Αίγυπτο, ξετίναξαν την Βαβυλώνα, κατέβασαν τον Ξέρξη κατά της Ελλάδος, σκότωσαν τον Αλέξανδρο, ανέτρεψαν την πολιτισμικο-θρησκευτική κατάσταση της Μεσογείου, έκλεψαν την θέση των Ελλήνων απ' την συνδιοίκηση της Ρώμης, αφάνισαν τρις χιλιάδες πολιτισμικές εγκαταστάσεις των Ελλήνων σε ολόκληρη τη Μεσόγειο και φυσικά εσχάτως εξουθένωσαν οικονομικά τους αντιπάλους τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Τέτοιους αναστημένους "θεούς" και μυθολογικά θέατρα ανάστασης, είχαν και οι Έλληνες να επιδείξουν στα Ελευσίνια μυστήρια με την ανάσταση του Ζαγραία Διόνυσου αλλά και στα Καβείρια μυστήρια με την ανάσταση του Κάβειρου από τον Ερμή. Δυστυχώς η θεατρικότητα στα χεριά των Ελλήνων μεταβλήθηκε σε εργαλείο απομυθοποίησης, μόρφωσης, προβληματισμού και διασκέδασης και ποτέ δεν έγινε εργαλείο πλατύτερης ελληνότροπης εξουσίας με την χειραγώγηση των μεταφυσικών λαϊκών φόβων και ελπίδων. Κάτι που με άκρα επιτυχία έκαναν οι μάγοι εξ ανατολών.

Και για να θυμηθούμε ποσό θεατρική αντιπαλότητα (ψευδαντιπαλότητα) υπήρχε ανάμεσα στον γίγαντα και δάσκαλο της ψαυδαντιπαλότητας Φαρισαϊσμό και τον καινοφανή Ιουδαιο-Χριστιανισμό, σας υπενθυμίζω δυο εικόνες από την Καινή Διαθήκη:

Η πρώτη είναι όταν ένας αρχισυνάγωγος έχει αντίρρηση για ένα "θαύμα" του Ιησού που έγινε ημέρα Σάββατο. Ο Γιάχσουα Χριστός, εν μέση οδό, κατακεραυνώνει τον αρχιερέα:

«Αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτών ότι εις το σάββατον εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε προς τον όχλον• Εξ ημέραι είναι, εις τας οποίας πρέπει να εργάζησθε• εν ταύταις λοιπόν ερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του σαββάτου.
«Απεκρίθη λοιπόν προς αυτόν ο Κύριος και είπεν• Υποκριτά, δεν λύει έκαστος υμών εν τω σαββάτω τον βουν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και φέρων ποτίζει;
αύτη δε, ούσα θυγάτηρ του Αβραάμ, την οποίαν ο Σατανάς έδεσεν, ιδού, δεκαοκτώ έτη, δεν έπρεπε να λυθή από του δεσμού τούτου τη ημέρα του σαββάτου;
Και ενώ, αυτός έλεγε ταύτα, κατησχύνοντο πάντες οι εναντίοι αυτού, και πας ο όχλος έχαιρε δι' όλα τα ένδοξα έργα τα γινόμενα υπ' αυτού». Λουκας 14-17

Μονό με τέτοια ανθεκτική υποκρισία και θέατρο μπορείς να πριμοδοτήσεις το ολοκαίνουργια κατασκεύασμα της αυριανής σου εξουσίας. Σκεφθείτε αυτόν τον αρχισυνάγωγο… τον ντυμένο με τα μεγαλόπρεπα άμφια και συνηθισμένο σε καθημερινές τιμές να δέχεται να ταπεινωθεί στον τόπο του και στην περιοχή του οπού για μια ζωή απολάμβανε μονό τιμές! Πόση κατανόηση έπρεπε να διαθέτει για την αξία του αυριανού τους κατασκευάσματος. Πόση ταπείνωση ήταν πρόθυμος να αντέξει χάριν της εξύψωσης ενός απλού Εβραίου στον ρολό του αυριανού Μεσσία, δεχόμενος μπροστά σ’ ολόκληρο το ποίμνιο του να τον αποκαλεί υβριστικά Υποκριτή!
Και για να βεβαιωθούμε ότι επρόκειτο για θέατρο, και προσχεδιασμένη υπομονή στην δημοσιά ύβρη, υπενθυμίζω πως όχι μονό ούτε μια κραυγή οργής ή εναντίωσης δεν έβγαλε ο μεγαλόσχημος αυτός ιερέας, αλλά ούτε και τον έκανε αποσυνάγωγο, στερώντας του κάθε επαφή με την συναγωγή και τους πιστούς του Ιουδαϊσμού!

Η δεύτερη εικόνα που δείχνει την αρτιότητα της προετοιμασίας για το νέο σχήμα του διεθνοποιημένου Ιουδαϊσμού (χριστιανισμού) είναι η αθρόα προσχώρηση των Ιουδαίων στον Χριστιανισμό 50 μόλις μέρες μετά την υποτιθεμένη ανάσταση του Ιησού!

«Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν εν εκείνη τη ημέρα έως τρείς χιλιάδες ψυχαί». Πραξ 2.41
Έτσι: «Ο Θεός του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, (ο περίφημος Γιαχβέ) ο Θεός των πατέρων ημών, εδόξασε τον Υιόν αυτού Ιησούν, τον οποίον σεις παρεδώκατε και ηρνήθητε αυτόν ενώπιον του Πιλάτου». Πραξ. 3.13

Κατά χιλιάδες λοιπόν συνέρρεαν οι δήθεν νεοφώτιστοι στον Χριστιανισμό πράγμα που δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος των Φαρισαίων ήταν ήδη ενήμεροι για το τι ακριβώς θέατρο παιζόταν, και ποια η ανάγκη να προικοδοτηθεί η νέα θυγατρική εταιρία (συγνώμη θρησκεία) από τη μητρική θρησκεία του Ιουδαϊσμού που θα τους εξασφάλιζε το μέλλον τους. Ποια οργάνωση (ή εταιρεία) μπορεί να συγκριθεί με την απίστευτη αυτή ευελιξία και την αξιοθαύμαστη αυτή πανουργία του φαρισαϊσμού; Και μήπως σταματούσαν εδώ οι απίστευτες ελπιδεμπορικές ιδέες τους;
Δεν ξεπέρασαν οι μαθητές τον δάσκαλο τους σε εμπνεύσεις στημένων θαυμάτων; Δεν κατέκτησαν μέχρι το μεδούλι τους τις ψυχές των μεσογειακών εξελληνισμένων λαών;
Δεν κατάφεραν με την τόση αδράνεια μας να κρατήσουν στο απυρόβλητο το αποκαλυπτικότατο μαγικό τους Βιβλίο; Φταίνε μονό αυτοί που επεκταθήκαν όσο μπορούσαν σε ένα έναν αγώνα ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο; Δεν είναι κατάντια να απομυθοποιούμε την Βίβλο μετά από 22 αιώνες που την είχαμε στα χεριά μας;

Έστω και με καθυστέρηση αιώνων λοιπόν: Μέγιστη λοιπόν των αναζητήσεων η αντιπαλογνωσία!

Μ. Καλόπουλος