Ο Αγώνας του ’55 – ’59 στη σύγχρονη «δίνη» της Κύπρου...
Το γεγονός ότι χαιρόμαστε την ελευθερία μας, αποκτήσαμε ιστορικό πρόσωπο και διατηρούμε ανεμπόδιστοι τα στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, της ελληνικότητάς μας στη μικρή μας πατρίδα Κύπρο, το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στον απελευθερωτικό αγώνα του 1955 - 59, δηλ. στην ακλόνητη αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα ηρώων - συνάμα παιδιών - όπως ο Παλληκαρίδης και τόσοι άλλοι.
Στη δύσκολη καμπή της σύγχρονης ιστορίας που διανύουμε, όπου μέχρι πρότινος επικρατούσε η στείρα τεχνοκρατική αντίληψη κι όπου η ανθρώπινη προσπάθεια και αγωνιστικότητα συνθλίβονταν στα πλαίσια μιας «ολέθριας» - όπως αποδείχτηκε - καθώς ήταν στηριγμένη σε αχυρένια θεμέλια, «ευημερούσας» εποχής, ο αγώνας του '55 προσφέρεται μεσ' από τα άφθονα παραδείγματά του ως πηγή απ' όπου αρύεται κανείς πρότυπα αντίστασης αγωνιστικότητας κι αξιοπρέπειας. Βέβαια, θα παρουσιαζόταν η μισή αλήθεια αν λέγαμε ότι ο αγώνας αυτός έληξε με την ιδανική λύση και πως τα οδυνηρά γεγονότα του '74 δεν ήταν απότοκο – μαζί με τα τραγικά επαναλαμβανόμενα σφάλματα του Ελληνισμού – των συμφωνιών της Ζυρίχης, που υπογράφτηκαν αμέσως μετά τη λήξη του, καθώς συμπεριελάμβαναν, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα επέμβασης της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης.
Ως εκπαιδευτικό, με συγκινούσε πάντοτε το γεγονός ότι αυτός ο αγώνας στηρίχτηκε από αμούστακα ακόμη παιδιά, από τη μαθητιώσα νεολαία, που στοχαζόταν και διαβιούσε γι' αυτό τον σκοπό. Αναμφίβολα ήταν ο αγώνας της νεολαίας, των λαμπρών παιδιών του Δημοτικού, του Γυμνασίου και της μεταγυμνασιακής ηλικίας που ήταν ατσαλωμένα με άφθονο πατριωτισμό, περηφάνια, ισχυρή θέληση... Αξιοσημείωτα είναι τα πάμπολλα παραδείγματα, όπου μαθητές ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στους Άγγλους αποικιοκράτες, πληρώνοντας τη φιλοπατρία τους με αυτοθυσία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έφηβος Π. Γιάλλουρος, πυροβολήθηκε ενώ ηγείτο σημαιοφόρος μαθητικής διαδήλωσης στην Αμμόχωστο.
Με τη συμβολή αυτών των παιδιών, η ΕΟΚΑ διεξάγει έναν αντάρτικο αγώνα «απίστευτης» αποτελεσματικότητας που η αποικιοκρατία αδυνατεί να καταπνίξει. Μια αμελητέα ποσότητα, σε αριθμό δύναμη Κυπρίων στρατιωτών καθηλώνει σχεδόν 30.000 Βρετανούς στρατιώτες: Επίτευγμα που κατέστη δυνατό χάρη στην έκταση της υποστήριξης που είχε η εθνική υπόθεση από τον πληθυσμό. Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο η εκστρατεία της ΕΟΚΑ ήταν ίσως το πλέον επιτυχημένο από όλα τα κινήματα αντίστασης της μεταπολεμικής περιόδου... Η Κύπρος πραγματοποιεί μια εξέγερση μοναδικής ισχύος απέναντι στη Βρετανία, συνδυάζοντας το αντάρτικο στα βουνά με τις διαδηλώσεις στους δρόμους των πόλεων. Οι Άγγλοι κατακτητές αδυνατούν να σταματήσουν την ατσάλινη θέληση των Κυπρίων, ακόμη κι όταν το σύνηθες ρεπερτόριο της βίαιης καταστολής τους τίθεται σε εφαρμογή...
38 χρόνια μετά, 38% του κυπριακού εδάφους βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Ο αγώνας του '55 – '59 αφήνει ως παρακαταθήκη μηνύματα αντίστασης κι αγωνιστικότητας. Το ξεχωριστό παράδειγμα του σταυραετού του Μαχαιρά που αντιστάθηκε και θυσιάστηκε εθελούσια για την ελευθερία της Κύπρου μας, μας κληροδοτεί τη δική μας μαχητικότητα ενάντια στον Τούρκο δυνάστη. Διατηρώντας την ελληνική μας ταυτότητα διαμέσου της ελληνικής ιστορίας, του ελληνικού πολιτισμού και αυτών των αγώνων μας, στην κρίσιμη ιστορική στιγμή επιβάλλεται ενότητα κι ομοψυχία στον εσωτερικό «στίβο».
Βιώνουμε μια μοιρασμένη πατρίδα, όπου ο Τούρκος κατακτητής εποφθαλμιά και καιροφυλακτεί σε κάθε ενέργειά μας. Με τα νέα δεδομένα αντιμετωπίζουμε την οικονομική εισβολή των Ευρωπαίων εταίρων μας, καθώς και του νεογερμανικού οικονομικού «επεκτατισμού» που ορέγεται τον φυσικό θαλάσσιο πλούτο του νησιού μας, όπως οι αλλοτινοί κατακτητές ορέγονταν τον ορυκτό μας πλούτο, δηλ. τον χαλκό μας. Ας γίνει τοις πάσι αντιληπτό ότι αυτοί είναι οι «εξωτερικοί» εχθροί που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και μάλιστα μονιασμένοι!
Ως εκπαιδευτικό, με συγκινούσε πάντοτε το γεγονός ότι αυτός ο αγώνας στηρίχτηκε από αμούστακα ακόμη παιδιά, από τη μαθητιώσα νεολαία, που στοχαζόταν και διαβιούσε γι' αυτό τον σκοπό. Αναμφίβολα ήταν ο αγώνας της νεολαίας, των λαμπρών παιδιών του Δημοτικού, του Γυμνασίου και της μεταγυμνασιακής ηλικίας που ήταν ατσαλωμένα με άφθονο πατριωτισμό, περηφάνια, ισχυρή θέληση... Αξιοσημείωτα είναι τα πάμπολλα παραδείγματα, όπου μαθητές ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στους Άγγλους αποικιοκράτες, πληρώνοντας τη φιλοπατρία τους με αυτοθυσία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έφηβος Π. Γιάλλουρος, πυροβολήθηκε ενώ ηγείτο σημαιοφόρος μαθητικής διαδήλωσης στην Αμμόχωστο.
Με τη συμβολή αυτών των παιδιών, η ΕΟΚΑ διεξάγει έναν αντάρτικο αγώνα «απίστευτης» αποτελεσματικότητας που η αποικιοκρατία αδυνατεί να καταπνίξει. Μια αμελητέα ποσότητα, σε αριθμό δύναμη Κυπρίων στρατιωτών καθηλώνει σχεδόν 30.000 Βρετανούς στρατιώτες: Επίτευγμα που κατέστη δυνατό χάρη στην έκταση της υποστήριξης που είχε η εθνική υπόθεση από τον πληθυσμό. Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο η εκστρατεία της ΕΟΚΑ ήταν ίσως το πλέον επιτυχημένο από όλα τα κινήματα αντίστασης της μεταπολεμικής περιόδου... Η Κύπρος πραγματοποιεί μια εξέγερση μοναδικής ισχύος απέναντι στη Βρετανία, συνδυάζοντας το αντάρτικο στα βουνά με τις διαδηλώσεις στους δρόμους των πόλεων. Οι Άγγλοι κατακτητές αδυνατούν να σταματήσουν την ατσάλινη θέληση των Κυπρίων, ακόμη κι όταν το σύνηθες ρεπερτόριο της βίαιης καταστολής τους τίθεται σε εφαρμογή...
38 χρόνια μετά, 38% του κυπριακού εδάφους βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Ο αγώνας του '55 – '59 αφήνει ως παρακαταθήκη μηνύματα αντίστασης κι αγωνιστικότητας. Το ξεχωριστό παράδειγμα του σταυραετού του Μαχαιρά που αντιστάθηκε και θυσιάστηκε εθελούσια για την ελευθερία της Κύπρου μας, μας κληροδοτεί τη δική μας μαχητικότητα ενάντια στον Τούρκο δυνάστη. Διατηρώντας την ελληνική μας ταυτότητα διαμέσου της ελληνικής ιστορίας, του ελληνικού πολιτισμού και αυτών των αγώνων μας, στην κρίσιμη ιστορική στιγμή επιβάλλεται ενότητα κι ομοψυχία στον εσωτερικό «στίβο».
Βιώνουμε μια μοιρασμένη πατρίδα, όπου ο Τούρκος κατακτητής εποφθαλμιά και καιροφυλακτεί σε κάθε ενέργειά μας. Με τα νέα δεδομένα αντιμετωπίζουμε την οικονομική εισβολή των Ευρωπαίων εταίρων μας, καθώς και του νεογερμανικού οικονομικού «επεκτατισμού» που ορέγεται τον φυσικό θαλάσσιο πλούτο του νησιού μας, όπως οι αλλοτινοί κατακτητές ορέγονταν τον ορυκτό μας πλούτο, δηλ. τον χαλκό μας. Ας γίνει τοις πάσι αντιληπτό ότι αυτοί είναι οι «εξωτερικοί» εχθροί που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και μάλιστα μονιασμένοι!
* Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου