Ήταν το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας. Ανάμεσα στα ανοιξιάτικα σπαρτά, η παπαρούνα συμβόλιζε την θεά, αλλά ήταν απαραίτητη και στα Ελευσίνια Μυστήρια, μιάς και τα άνθη της στόλιζαν αγάλματα της θεάς. Η χριστιανική βέβαια παράδοση θέλει την παπαρούνα να φυτρώνει κάτω από τον σταυρό στον Γολγοθά, όπου δέχεται τις σταγόνες από το αίμα του Χριστού. Ήταν λένε τούτες οι σταγόνες αίματος που χάρισαν το βαθυκόκκινο χρώμα στα πέταλα της παπαρούνας [1].
Ευχαριστώ σε Ηλία Σταμπολιάδη, Καθηγητή, Πολυτεχνείον Κρήτης, καθόσον το άρθρο σου με τίτλο «Πρύτανις ή Πατριάρχης;» [2], μου έφερε στον νου εκείνο το παιγνίδι που έπαιζαν τα παιδιά της γειτονίας μου με τα μπουμπούκια της παπαρούνας. «Τούρκος, Ρωμιός ή Φράγκος;» ήταν το στοίχημα που πρώτα ρωτούσανε τα παιδιά, και μετά ανοίγανε να δουν το μπουμπούκι.
