Το όνομα Επίδαυρος της δόθηκε από τον τρίτο κατά σειρά άρχοντά της, που ήταν και ήρωας της Επιδαύρου, τον Επίδαυρο, γιο του Άργους και της Ευάδνης. Σύμφωνα με τον Όμηρο πήρε ο Επίδαυρος μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και είχε ως αρχηγούς τον Ποδαλείριο και το Μαχάονα, που ήταν γιοι του Ασκληπιού. Η Επίδαυρος πήρε μέρος στους Μηδικούς Πολέμους και υπήρξε σύμμαχος των Σπαρτιατών στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Σημειώνεται μάλιστα και ο Επιδαύριος Πόλεμος, που έγινε μεταξύ αυτών και των Αργείων συμμάχων των Αθηναίων. Γίνεται μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας το 243 π.Χ.
Ξακουστή σ' όλη την Ελλάδα την έκανε το Ασκληπιείο της, ένα από τα σπουδαιότερα της αρχαιότητας, με το ιερό του Ασκληπιού που απέχει 15 περίπου χλμ. από την πόλη. Στους ίδιους περίπου χώρους λάτρευαν και τον Απόλλωνα, υπήρχε όμως προς τιμή του ιδιαίτερο ιερό λίγο πιο ψηλά από το αρχαίο θέατρο. Από τα τέλη του ε' αιώνα και αρχές του δ', ο Ασκληπιός γίνεται ο πραγματικός κύριος της πόλης.
Ασκληπιός
Ο μύθος για τη γέννηση του Ασκληπιού στην Επίδαυρο οφείλεται στον Ησίοδο. Πριν από αυτόν πιστευόταν ότι ο Ασκληπιός ήταν γιος του Απόλλωνα και της Θεσσαλής Κορωνίδας, από την οποία ο Ερμής πήρε τον Ασκληπιό έμβρυο, ενώ αυτή επρόκειτο να καεί. Η προσπάθεια που έγινε να παρουσιαστεί ο Ασκληπιός σαν γεννημένος στην Επίδαυρο, τοποθέτησε τη γέννησή του σαν τον καρπό του ζευγαρώματος του Απόλλωνα με την Αρσινόη, κόρη του βασιλιά των Μεσσηνίων. Στην Επίδαυρο η δεύτερη αυτή εκδοχή απόχτησε πανελλήνια ακτινοβολία, εξαιτίας της φήμης του ιερού.
Ο Ασκληπιός λατρευόταν στην αρχή ως ήρωας και όχι ως θεός και η λατρεία του είχε πολλά ηρωικά στοιχεία. Αυτό αποδεικνύεται από τα παλιότερα ερείπια, όπου δεσπόζει ο λαβύρινθος, ένα υπόγειο κτίσμα, στο οποίο, για να φτάσεις στο κέντρο του, είσαι υποχρεωμένος να περάσεις από όλους τους διαδρόμους του. Ο λαβύρινθος χρησιμοποιούνταν για τις θυσίες που γίνονταν στο θεό. Αλλά ακριβώς από την κατασκευή του, συμπεραίνουμε ότι οι θυσίες αυτές ήταν μυστικές, όμοιες μ' αυτές που γίνονταν για τους νεκρούς. Άρα ο Ασκληπιός ήταν στη συνείδηση των ανθρώπων θνητός στην αρχή και όχι θεός.
Τη λατρεία του την συνοδεύει πάντα ο ιερός όφις. Το ηρωικό στοιχείο που χαρακτήριζε τη λατρεία του Ασκληπιού, με την πάροδο του χρόνου, μετατρέπεται σε θρησκεία προς τιμή του και η Επίδαυρος γεμίζει, στις αρχές του Δ' αιώνα, με μεγαλοπρεπή μνημεία. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει και ο μεγαλοπρεπής ναός μέσα στον οποίο φυλάγεται το χρυσελεφάντινο άγαλμα του θεού πια Ασκληπιού.
Το Ασκληπιείο
Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου έγινε το πιο φημισμένο από όλα τα ασκληπιεία της αρχαίας Ελλάδας, εξαιτίας των πολλών και σοβαρών περιπτώσεων που γιατρεύτηκαν εκεί. Σ' αυτό έφταναν από όλη την Ελλάδα, αλλά και από τη λεκάνη της Μεσογείου άρρωστοι, ικέτες της θείας ευσπλαχνίας.
Η έκτασή του ήταν πολύ μεγάλη και διάθετε ξενώνες, γυμναστήριο, στάδιο και το περίφημο, για την ακουστική του, Θέατρο, για την ψυχαγωγία των ανθρώπων.
Μεγάλη σημασία στη θεραπεία των ασθενών φαίνεται ότι είχε και το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, που ήταν χτισμένο. Η ηρεμία της φύσης, οι απαλές και καθαρές γραμμές των γύρω βουνών, η πλούσια βλάστηση και οι άφθονες πηγές του ασκούσαν, ιδιαίτερα στους ασθενείς από ψυχικές ασθένειες, φοβερή επίδραση με συνέπεια τη βελτίωση της υγείας μαζί με τη βοήθεια των ιερέων τους.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ:ΑΡΧΑΙΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
---
Έλληνες,όσοι τέλος πάντων λέτε ότι είστε,εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε με ένα από τα τελειωτικά χτυπήματα και μάλιστα εντός του Θεάτρου της Επιδαύρου!Ένα
χτύπημα στην καρδιά του πολιτισμού μας!Ένα χτύπημα-ύβρις,που ετοιμάζεται με τη σύμπραξη δυστυχώς των οσφυοκαμπτών μηδιζόντων ανθελλήνων που κυβερνούν την κατακτημένη Ελλάδα!Το "στρατιωτικό εγχειρίδιο" και η "προφητεία σύγκρουσης του καλού"(Εβραίοι),με το κακό(Ρωμαίοι,αλλά και Έλληνες),του Ιωσήφ μπεν Ματθίας, ή Ιώσηπος (Josephus Flavius 37 ως
μετά το 100 μ.Χ.)!
Πριν διαβάστε το θέμα,ρίξτε μια ματιά στα σχετικά που έχουμε αναρτήσει σε "ανύποπτο" χρόνο!Αιώνια η πάλη ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ-Ιουδαισμού!
Η γενιά για την οποία είχε προφητεύσει ο Χριστός ότι θα έβλεπε το τέλος τής Ιερουσαλήμ και ο Ιώσηπος
Σπάρτη-Ιουδαία και φαιδρά...πορτοκαλέα!!!!!!
Ο Νέρων πρώτος έσκαψε τη διώρυγα της Κορίνθου!!ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ
ΜΟΝΟ ΟΚΤΩ ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΡΑΙΦΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ...ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ..."ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"!!!!!!
---
Amos Gitai, O πόλεμος των υιών του φωτός κατά των υιών του σκότους
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου / 24 & 25 Ιουλίου 2009, 21:00
Βασισμένο στην Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου του Flavius Josèphe
Σκηνοθεσία: Amos Gitai
Μετάφραση: Ερρίκος Σοφράς
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Chloé Obοlensky
Φωτισμοί: Jean Kalman
Βοηθός φωτιστή: Pascal Merat
Ήχος: Frédéric Prin
Κοστούμια: Moira Douguet
Μοντάζ εικόνων / προβολών: Isabelle Ingold
Τεχνικός διευθυντής: Félix Lefebvre
Ερμηνεύουν:
Jeanne Μoreau, Δημήτρης Καταλειφός, Jérôme Koenig, Marisa Paredes, Mireille Perrier, Sylvia Bel, Dikla, Shredy Jabarin, Menahem Lang
Ο πολυτάλαντος Ισραηλινός σκηνοθέτης Άμος Γκιτάι παρουσιάζει στην Επίδαυρο ένα θέαμα βασισμένο στην Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου του Ιωσήπου Φλαβίου (1ος αιώνας μ.Χ.), που περιγράφει την κατάκτηση της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Μια παράσταση ανάμεσα στο θέατρο και στο ορατόριο, στην ομιλία σε διαφορετικές γλώσσες και στο τραγούδι, στη φαντασμαγορία των προβολών και στη δύναμη του φυσικού τοπίου, που παίρνει το όνομά της από τον ομώνυμο πάπυρο της Νεκράς Θάλασσας: στρατιωτικό εγχειρίδιο και ταυτόχρονα προφητεία σύγκρουσης του καλού με το κακό. Ελεύθερη και κριτική καλλιτεχνική συνείδηση, ο Γκιτάι προσεγγίζει το θέμα του μέσα από την ηχώ της σημερινής Μέσης Ανατολής.
Συμμετέχει η μεγάλη κυρία της σκηνής Ζαν Μορώ.
Στα γαλλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους
Παραγωγή: Φεστιβάλ της Αβινιόν/ AGAV Films
Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Barcelona Grec, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου – Ιστανμπούλ, Odéon (Théâtre de l’Europe)
http://www.greekfestival.gr/show_event?id=343&lang=gr
Οι πρόγονοί μας έλεγαν:ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ.