ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ

http://pyrisporos.blogspot.com/

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ

Εκδήλωση προς τιμήν του Άγγελου Σικελιανού θα πραγματοποιηθεί την Αρτεμισία ημέρα (Δευτέρα) 3 Νοεμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα Παχτίτη.

Ο Άγγελος Σικελιανός είναι ο φλογερός Έλλην που αναβίωσε το αρχαίο δράμα στους φυσικούς χώρους που αυτό γεννήθηκε, δηλ. στο αρχαίο θέατρο (πρώτη παράσταση στους Δελφούς με τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου).

Δημιούργησε τις Δελφικές Εορτές παρά τις λοιδορίες των συγχρόνων του, καθιέρωσε αθλητικά αγωνίσματα σύμφωνα με το αρχαιοελληνικό τυπικό, αναπαράστησε Μακεδόνες πολεμιστές, ιππείς και αγήματα οπλιτών στα πρότυπα των αρχαίων απεικονίσεων με εκπληκτικές χορογραφίες.

………………………………………

Πάνω απ’ όλα ήταν ένας μεγάλος ποιητής. Ένας φλογερός οραματιστής που στο πνεύμα και τις αξίες της αρχαίας Ελλάδας και στον Όλυμπο ως σύμβολό τους, προσέβλεπε για την αναγέννηση του τόπου αυτού αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Η δικτατορία του ’36 και στη συνέχεια ο πόλεμος, έδωσαν τέλος σ’ ό,τι έκτιζε και στις προσδοκίες του για την επανελλήνιση. Συνέχισε όμως ν’ αγωνίζεται μέχρι το τέλος της ζωής του μέσα σε φοβερά αντίξοες συνθήκες.

…………………………………

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

• Την προβολή σπάνιων κινηματογραφικών ντοκουμέντων απ’ τις Δελφικές γιορτές του 1927 και του 1930 (αρχείο Θ. Κοτανίδη).
  ………………………………………………….
• Την προβολή σπάνιων κινηματογραφικών ντοκουμέντων απ’ τους γυμνικούς αγώνες και τους αγώνες οπλιτοδρομίας που με την δική του συμβολή διοργανώθηκαν στην Θεσσαλονίκη (αρχείο Θ. Κοτανίδη).
  ……………………………………………………
• Έκθεση Βιβλίου των έργων του Άγγελου Σικελιανού με την ευγενή συνδρομή του βιβλιοπωλείου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ (Ερμού 61).

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αναρτήθηκε από ΠΥΡίΣΠΟΡΟΣ στις Σάββατο, Οκτώβριος 25, 2008 0 σχόλια

Περί όρων "ελληνισμός","εθνικός","ειδωλολάτρης","χριστιανός" και το έντεχνον μπέρδεμα!!!

["Εν αυτή τη Ασία πριν επέλθη η συγχώνευσις,αι "πόλεις" διεκρίνοντο από των πέριξ "εθνών",και εις πολλά δημόσια έγγραφα βεβαιούται επισήμως η τοιαύτη διάκρισις.Επί παραδείγματος,εν τη μεταξύ Ρωμαίων και του βασιλέως της Συρίας Αντιόχου Γ',εγγόνου Αντιόχου Β',συνθήκη περί ειρήνης,ής το κείμενον περιεσώθη εις ημάς παρά Πολυβίω,φέρεται ο εξής όρος'"αν δέ τινες των πόλεων ή των εθνών προς ά γέγραπται μη πολεμείν Αντίοχον,πρότεροι εκφέρωσι πόλεμον,εξέστω πολεμείν Αντιόχω.Των δε εθνών και πόλεων τούτων μη εχέτω την κυρίαν αυτός,μηδ'εις φιλίαν προσαγέσθω." Αλλά και εις άλλας συνθήκας και επιγραφάς καταφαίνεται η διάκρισις εκείνη των "πόλεων",ό εστι των ελληνικών ιδρυμάτων,προς τα "έθνη",ό εστι προς τους εγχωρίους κατοίκους,ώστε επί ικανόν χρόνον,ο όρος "εθνικός" ήτο εν χρήσει εις την Ανατολήν κατ'αντίθεσιν προς τον "ελληνισμόν",ενώ βραδύτερον ου μόνον εξέλιπεν η αντίθεσις,αλλά,παραδόξου τροπής των πραγμάτων,συνέβη απ'εναντίας να ταυτισθώσι τα δύο εκείνα ονόματα.Τωόντι,μετά την εισαγωγήν του χριστιανισμού,επειδή το νέον θρήσκευμα ευκολώτερον μεν επεκράτησεν εις τας πόλεις,δυσκολώτερον δε εις την ύπαιθρον χώραν,ό εστιν εις τα έθνη,και η ειδωλολατρεία παρέμεινε πολύ εις τα έθνη ταύτα,δια τούτο εθνικός και ειδωλολάτρης απέβησαν ταυτοσήμαντα.Αφ'ετέρου δε,επειδή η ειδωλολατρεία,κατά τους πρώτους του χριστιανισμού αιώνας,εταυτίζετο προς τον ελληνισμόν,κατήντησαν ούτω να ταυτισθώσιν οι δύο πρότερον τοσούτον αντίθετοι όροι "εθνικός" και "Έλλην",μέχρις ού,εκλιπόντος παντάπασι του αρχαίου θρησκεύματος περί την δεκάτην εκατονταετηρίδα,και συγχρόνως εξελληνισθείσης της εν Κωνσταντινουπόλει χριστιανικής μοναρχίας,έπαυσεν επί τέλους το όνομα Έλλην να σημαίνη τον εθνικόν και εξ εναντίας απέβη βραδύτερον επί μακρόν χρόνον καθ'όλην την Ανατολήν συνώνυμον του χριστιανού.]
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Παπαρρηγόπουλου,βιβλίον έβδομον,σελ.172,εκδόσεων ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.

"τίμησον το αρχαίον κλέος του έθνους τούτου ποιητών και πολεμιστών"

["Αύτη δε υπήρξε βεβαίως η ευτυχεστέρα περίοδος της ρωμαικής κυριαρχίας.Ο χρηστός Τραιανός,ο βασιλεύσας από του 98 μέχρι του 117,ανεδείχθη είς των εξαιρέτων του ελληνικού έθνους ευεργετών.Επί Τραιανού απεστάλη εις την Ελλάδα ο Μάξιμος ως διορθωτής των ελευθέρων πόλεων,ήτοι ως έκτακτος απεσταλμένος,εντολήν έχων να ρυθμίση τα εσωτερικά των πόλεων τούτων πράγματα.Εις τούτον δε τον Μάξιμον έδωκεν ο του βασιλέως υπουργός και πιστός φίλος Πλίνιος ο νεώτερος,οδηγίας μαρτυρούσας,ότι αν υπήρξαν Ρωμαίοι εξυβρίσαντες την ασθενή Ελλάδα,πολλοί όμως αυτών εσεβάσθησαν τα ιερά αυτής ερείπια.
{Ευτυχή Μάξιμε,έλεγον αι οδηγίαι εκείναι,ο αυτοκράτωρ σε πέμπει εις την Αχαίαν,εις την Ελλάδα,εις την πατρίδα της κομψότητος,των γραμμάτων,της γεωργίας.Εν τη μακαρία εκείνη γη ο αυτοκράτωρ ανατίθησιν εις σε πόλεις ελευθέρας,άνδρας ελευθέρους,των οποίων αι αρεταί,αι πράξεις,αι συμμαχίαι,αι συνθήκαι,ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ,σκοπόν κύριον είχον την διατήρησιν και την υπεράσπισιν της ελευθερίας,του καλλίστου τούτου των δικαιωμάτων της φύσεως,Κατανόησον το μέγεθος της ανατεθείσης σοι εντολής.Τίμησον τους θεούς τους κτίτορας της των Αθηναίων πατρίδος,τίμησον το αρχαίον κλέος του έθνους τούτου ποιητών και πολεμιστών,σεβάσθητι το ιερόν γήρας των πόλεων.Μη λησμονήσης ποτέ ότι οι Ρωμαίοι ημείς από της Αττικής παρελάβομεν το δημόσιον ημών δίκαιον,και ότι, ενώ επιβάλλομεν εις τα νικηθέντα έθνη τους νόμους ημών,επικαλούμεθα παρά των Ελλήνων τους νόμους τους οποίους εις εαυτούς έδωκαν.Έχε προ οφθαλμών ότι Αθηνών,ότι Λακεδαίμονος άρχεις,και ότι σκληρόν και βάρβαρον είναι να εξυβρίσης την σκιάν της απολεσθείσης ελευθερίας.Ενθυμού μάλλον οποίαι υπήρξαν αι πόλεις αύται ή οποίαι σήμερον εισί.}
Και αι αγαθαί αύται οδηγίαι φαίνεται ότι ετηρήθησαν ακριβώς υπό του Μαξίμου,εάν κρίνωμεν εκ τούτου ότι οι πάντες Έλληνες ανέθεσαν εν Ολυμπία ανδριάντα του Τραιανού.
Κατά δυστυχίαν δεν γνωρίζομεν λεπτομερέστερον τας υπό του βασιλέως τούτου επιδαψιλευθείσας εις την Ελλάδα χάριτας' τούτο μόνον εκ του Παυσανίου μανθάνομεν,ότι ηύξησε τον αριθμόν των ελευθέρων πόλεων,αναδείξας ελευθέρους και αυτονόμους τους εν Μεσσηνία Μοθωναίους.Σημειώσωμεν προς τούτοις ότι,του Τραιανού βασιλεύοντος,εκτίσθη εν Αθήναις,επί του λόφου του Μουσείου,του κειμένου προς το νοτιοδυτικόν της Ακροπόλεως,το μέχρι σήμερον σωζόμενον,ει και οικτρώς ηκρωτηριασμένον,μνημείον Φιλοπάππου του Βησαιέως όστις ήτο έγγονος Αντιόχου του δ',του τελευταίου βασιλέως της εν Συρία Κομμαγηνής,ό εστιν απόγονος του περιφανούς των Σελευκιδών οίκου.Ο Φιλόπαππος ούτος όστις πιθανώς ευηργέτησε την πόλιν δια της ευπορίας αυτού,απέθανεν ενταύθα ως πολίτης Αθηναίος' επελέγετο δε Βησαιεύς εκ δήμου Βήσης εις όν κατελέχθη."

"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ",Παπαρρηγόπουλου,βιβλίον όγδοον,σελ.65,εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑΣ.
_______________________
[[ Κατά δυστυχίαν δεν γνωρίζομεν λεπτομερέστερον τας υπό του βασιλέως τούτου επιδαψιλευθείσας εις την Ελλάδα χάριτας ]]

Πολύ "περίεργο",το σκοτάδι γύρω από τον Τραιανό!!!!
Ενώ σε άλλους αυτοκράτορες της Ρώμης "φόρτωσαν" όλες τις καταστροφές μάλιστα παραφουσκωμένες!!!!!
Για τον Τραιανό,μη βρίσκοντας τίποτα καταστροφικό να του προσάψουν,και λόγω της υπερπροστασίας προς τους Έλληνες,τον "εξαφάνισαν"!!!!!!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ

http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=7262&catid=10#7262 ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ Ο Τάκιτος Ο Ρωμαίος ιστορικός Πόπλιος Κορνήλιος Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus), γεννήθηκε το 56 μ.Χ. Σε ένα από τα έργα του με τον τίτλο «Annales», ο Τάκιτος γράφει στα 115 μ.Χ. περίπου, την ιστορία της Ρώμης από το 14 μ.Χ. (θάνατος του Αυγούστου) μέχρι το 68 μ.Χ. (θάνατος του Νέρωνα). Φτάνοντας στο 64 μ.Χ., αναφέρει τη μεγάλη πυρκαγιά/πυρπόληση της Ρώμης που έγινε επί Νέρωνα. Στο σημείο εκείνο ο Τάκιτος γράφει: «ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Chrestianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tibero imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio rursum erumpebat, non modo per Iudaeam, originem eius mali, sed per urbem etiam, quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque.» (Annales, XV, 44) που σημαίνει: «Ο Νέρων υπέδειξε άλλους ως ενόχους και υπέβαλεν εις ιδιαιτέρας τιμωρίας εκείνους τους οποίους ο λαός μισώντας τους για τις ανομίες τους ωνόμαζε χριστιανούς. Εκείνος από τον οποίον προήλθε το όνομα είναι ο Χριστός, ο οποίος εθανατώθη επί της βασιλείας του Τιβέριου, όταν Επίτροπος ήτο ο Πόντιος Πιλάτος. Η προς καιρόν κατασταλείσα ολέθρια δεισιδαιμονία ανεφάνη πάλιν όχι μόνον εις την Ιουδαίαν, την εστίαν αυτού του κακού, αλλά και εις την Πόλιν (Ρώμην), όπου από παντού μαζεύονται και ακούονται όλα τα κακά και τα αισχρά». Ο Σουητώνιος Ο Ρωμαίος ιστορικός, Γάιος Σουητώνιος Τρανκίλλιος, (Gaius Suetonius Tranquillus, 70-160 μ.Χ.) επί Τραϊανού έλαβε το δημαρχιακό αξίωμα και επί Αδριανού έγινε ο εξ απορρήτων γραμματεύς του. Το κυριότερο ιστορικό έργο του (120 μ.Χ.), και πλήρες σωζόμενο, αναφέρεται στη ζωή των δώδεκα πρώτων αυτοκρατόρων της Ρώμης, από τον Ιούλιο Καίσαρα έως τον Δομιτιανό, και επιγράφεται: «Βίοι των 12 Καισάρων» (Vitae XII Caesarum). Στον «Βίο του Κλαυδίου» (XXV, 4) αναφέρεται στο διάταγμα του αυτοκράτορα (49 ή 53 μ.Χ.) με το οποίο οι Ιουδαίοι της Ρώμης -χωρίς διάκριση χριστιανών και μη χριστιανών- εξορίζονταν απ' αυτήν: «Iudaeos impulsore Chresto assidue tumultuants Roma expulit». Δηλαδή: «Τους Ιουδαίους οι οποίοι τη υποκινήσει του Χριστού εδημιούργουν θόρυβον εις την Ρώμη τους εξόρισε». Πράγματι το διάταγμα αυτό του αυτοκράτορα Κλαυδίου διασταυρώνεται ως ιστορικό γεγονός με τις «Πράξεις των Αποστόλων», αφού όταν ο Απόστολος Παύλος πήγε στην Κόρινθο βρήκε εκεί τους Ιουδαίους Ακύλα και Πρίσκιλλα που είχαν εξοριστεί από τη Ρώμη: «Μετά δε ταύτα χωρισθείς ό Παύλος εκ των 'Αθηνών ήλθεν εις Κόρινθον καί εύρων τίνα Ίουδαίον ονόματι Άκυλαν, Ποντικόν τω γένει, προσφάτως εληλυθότα από τής Ιταλίας, και Πρίσκιλλαν, γυναίκα αυτού, δια το διατεταχέναι Κλαύδιον χωρίζεσθαι πάντας τους Ιουδαίους από τής Ρώμης» (Πράξ. ιη', 1-2). Συμπέρασμα:από αυτά τα ιστορικά στοιχεία διαπιστώνουμε κάτι κοινό:ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ.! ___________________________________________________________________ Παπαρρηγόπουλος,βιβλίον όγδοον,σελ.117. "...Οπωσδήποτε αναχωρήσας εξ Αθηνών ήλθεν εις Κόρινθον και κατέλυσεν εκεί παρά τινι Ιουδαίω,όστις ονομαζόμενος Ακύλας,είχεν έλθει προσφάτως εξ Ιταλίας,διότι ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος είχεν εξώσει ήδη εκ της Ρώμης όλους τους Ιουδαίους..." Στη σελίδα 49 του ίδιου βιβλίου γράφει και για το θάνατο του Νέρωνα. "..Μετ΄ου πολύ ο Νέρων,επανελθών εις Ρώμην εφονεύθη'..." __________ ____________ _________ Καλόπουλος έγραψε: [που σημαίνει: «Ο Νέρων υπέδειξε άλλους ως ενόχους και υπέβαλεν εις ιδιαιτέρας τιμωρίας εκείνους τους οποίους ο λαός μισώντας τους για τις ανομίες τους ωνόμαζε χριστιανούς. Εκείνος από τον οποίον προήλθε το όνομα είναι ο Χριστός, ο οποίος εθανατώθη επί της βασιλείας του Τιβέριου, όταν Επίτροπος ήτο ο Πόντιος Πιλάτος. Η προς καιρόν κατασταλείσα ολέθρια δεισιδαιμονία ανεφάνη πάλιν όχι μόνον εις την Ιουδαίαν, την εστίαν αυτού του κακού, αλλά και εις την Πόλιν (Ρώμην), όπου από παντού μαζεύονται και ακούονται όλα τα κακά και τα αισχρά».] Τι μας λέει εδώ ο Τάκιτος; Ότι επί Τιβέριου και Πόντιου Πιλάτου ο Χριστός ΕΘΑΝΑΤΩΘΗ!!!!Και ότι η για λίγο καιρό κατασταλείσα δεισιδαιμονία εμφανίστηκε πάλι όχι μόνο στην ΕΣΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΤΗΝ ΙΟΥΔΑΙΑ,αλλά και στη Ρώμη,την εποχή του Νέρωνα!!!! Ένα τόσο συνταρακτικό γεγονός(η υποτιθέμενη ανάσταση),αν είχε συμβεί,δεν θα είχε καταγραφεί από τον Τάκιτο;;; Ο ιστορικός αυτός γεννήθηκε τρεις δεκαετίες περίπου μετά τη θανάτωση του Χριστού.Είναι δυνατόν να μην είχε ακούσει για το..."μεγαλύτερο θαύμα",αν συνέβαινε κάτι τέτοιο;;; Και ως ιστορικός δεν θα το κατέγραφε;;;;; Καταγράφει όμως ξεκάθαρα τη ΘΑΝΑΤΩΣΗ του Χριστού ως υποκινητή δεισιδαμονίας(μία από τις πολλές που ξεφύτρωναν στην εστία του κακού που είναι η ΙΟΥΔΑΙΑ)!!!!!!!

Ποιος δολοφόνησε τον Νέρωνα;

http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=7263&catid=42#7263 Ποιος δολοφόνησε τον Νέρωνα; Η απόλυτη ενσάρκωση ενός κοσμοϊστορικού εγκλήματος Η ιστορία, αινιγματική και συνήθως συγκεχυμένη ενώ συντελείται τάχα πάνω σε ιστορικοκριτικές βάσεις, στην πραγματικότητα στερείται ορθολογικής κατανόησης , αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε να την δούμε μέσα από μια απόδοση στα ιστορικά γεγονότα μιας εγκληματικής αιτιότητας, αν και η αρχή του «audiatur et altera pars» (να ακουστεί κι η άλλη πλευρά) δεν αποτελεί μομφή, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση της δολοφονίας του Νέρωνος δεν υπάρχει σοβαρή μελέτη και έρευνα. Ας εξετάσουμε λοιπόν, το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικοέγκλημα, την σταδιακή δολοφονία του μεγαλύτερου πολιτισμού της ανθρωπότητας, του Ελληνικού (όπως λέει και ο κορυφαίος φιλόλογος Jäger, η Ελληνική Γραμματεία έπλασε τον άνθρωπο) , στο οποίο συγκαταλέγεται και η δολοφονία του Νέρωνα. Ας δούμε μέσω αντικειμενικής μεθοδολογίας και μέσα από καλές και σημαντικές πηγές, με καθαρό μυαλό, μακριά από κάθε μονοδιάσταση θεώρηση, ποιος ήταν πράγματι ο Νέρων. Νέρων Περί πηγών Ο Σουητώνιος, μια από τις σημαντικότερες πηγές περί Νέρωνος, είναι αναμφισβήτητα προκατελημένος κατά του Νέρωνος, είδη από την αρχή επιχειρεί να αποδείξει την αγριότητα του Δομιτίου (πατέρα του Νέρωνος) δείχνοντας έτσι ότι ο Νέρων κληρονόμησε τον έκφυλο χαρακτήρα κάποιων προγόνων του. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Σουητώνιος είναι ο μόνος πού αναφέρεται στην αγριότητα του Δομιτίου. Αλλά και σε άλλες συκοφαντίες, εικασίες, κύριες πηγές όπως ο Τάκιτος, Δίων ο Κάσσιος, αλλά και ο Κλόύβιος Ρούφος και ο ίδιος ο Σουητώνιος σε πολλές αρνητικές περιπτώσεις (όπως στο θέμα των σχέσεων του Νέρωνα με την Αγριππίνα) αποφεύγουν να δεσμευτούν απερίφραστα κατά του Νέρωνα. Η άλλη πλευρά του Νέρωνα Ήταν δεκαεπτά χρονών όταν με αμέτρητες τιμές τον αναγόρευσαν αυτοκράτορα. Όταν σύγκλητος του εξέφρασε τις ευχαριστίες της, εκείνος απάντησε «Όταν θα τις αξίζω». Ήταν ο πρώτος πού, κατά το ελληνικό έθιμο, καθιέρωσε τριπλούς αγώνες μουσικής, αθλημάτων στίβου και ιππασίας στην Ρώμη. Σαν καλλιτέχνης έχει σίγουρα συκοφαντηθεί, μάλιστα υποδυόμενος τον Ηρακλή Μαινόμενο ένας στρατιώτης βλέποντας τον αυτοκράτορα με άθλια περιβολή και αλυσοδεμένο, όπως απαιτούσε η υπόθεση του έργου, όρμησε μπροστά για να τον βοηθήσει.. Ακόμη και ένας πραίτορας του πρόσφερε ένα εκατομμύριο σηστερτίους για μια εμφάνιση. Όταν μετά ένα δείπνο τον παρακάλεσαν να τραγουδήσει, και χειροκρότησαν θερμότατα την παράστασή του, εκείνος δήλωσε ότι μόνο οι Έλληνες ξέρουν να ακούνε μουσική και μόνον αυτοί είναι αντάξιοι των προσπαθειών του. Ο J. P.V.D. Baldson (Life and Leisure in Ancient Rome, Λονδίνο 1969, σ. 287) παρατηρεί ότι, ενώ γνωρίζουμε τα ονόματα πολλών περίφημων ηθοποιών και χορευτών παντομίμας από την αρχαιότητα, ο Νέρων είναι ο μόνος εξέχων Ρωμαίος μουσικός που μας είναι ονομαστά γνωστός. Σκοτώστε τον Νέρωνα! "Εσείς όλοι, Έλληνες, που κατοικείτε την Αχαΐα, ονομαζόμενη ως τώρα Πελοπόννησο, δεχθείτε μαζί με την απαλλαγή από τους φόρους, την ελευθερία που στις πιο ευτυχισμένες μέρες της ιστορίας σας δεν κατείχατε ποτέ όλοι μαζί, εσείς που υπήρξατε σκλάβοι ή ξένων ή οι μεν των δε. Αχ, να μη ζούσα στους χρόνους ακμής της Ελλάδας, να 'δινα αυτό το διέξοδο στις διαθέσεις μου για να απολαύσω έναν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων! Δε συγχωρώ το χρόνο που ελάττωσε το μεγαλείο ενός τέτοιου αγαθού...Αλλά προσπέφτω στους Θεούς που πάντα με προστάτεψαν στη γη και τη θάλασσα, να μου δώσουν παρ' όλα αυτά την ευκαιρία να το πραγματοποιήσω. Άλλοι πρίγκιπες έδωσαν σε πόλεις την ελευθερία τους...Ο Νέρων, την αποδίδει σε μία ολόκληρη επαρχία." Ο λόγος (ή απόσπασμά του) του Νέρωνα που διακηρύττει την ανεξαρτησία της Αχαΐας! Τα ευεργετήματα αυτά τα ανήγγειλε ο ίδιος από το κέντρο του σταδίου την ημέρα που τελούνταν τα Ίσθμια. Η χειρονομία αυτή του Νέρωνα αποτελούσε αναμφίβολα απτό δείγμα του φιλελληνισμού του, η επιλογή μάλιστα του συγκεκριμένου τόπου είναι φανερό ότι συνδεόταν με την διακήρυξη του 196 π.Χ. , όταν στο ίδιο μέρος ο ύπατος Τίτος Φλαμινίνος υποσχέθηκε μετά τον δεύτερο μακεδονικό πόλεμο κατά του Φιλίππου του Ε´ να απομακρύνει στο σύνολο τους σχεδόν τα Ρωμαϊκά στρατεύματα από την Ελλάδα. Ο Νέρων υπήρξε μεγάλος φιλέλληνας. Εκδήλωνε αγάπη για την Ελλάδα, έδωσε αυτονομία σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ξεκίνησε να ανοίξει τη διώρυγα της Κορίνθου (χρειάστηκαν κατόπιν αυτού περίπου 1900 χρόνια για να γίνει αυτό το έργο), πήρε μέρος σε ολυμπιακούς αγώνες, έφτιαξε και ιερά στην Ολυμπία και αλλού. Το μόνο ίσως έγκλημα του Νέρωνα ήταν η αγάπη του για τον Ελληνικό πολιτισμό, η ανεκτικότητα και ανεξικακία του, που χάρις αυτήν γλίτωσε ο Σαούλ-Παύλος και την πληρώνει από το σημείο εκείνο και μετά όλη η ανθρωπότητα. Το κομβικό σημείο της διακυβέρνησης του Νέρωνα είναι το 63 μ.Χ., έτος της μεγάλης πυρκαγιάς που ισοπέδωσε τη Ρώμη. Ποιος ήταν ο Νέρων μέχρι τότε; Μερικά στοιχεία σχετικά με την πολιτική που ακολούθησε ως Καίσαρ: 1) Καταργεί τους έμμεσους φόρους. 2) Αφαιρεί από τους "αφέντες" το δικαίωμα ζωής και θανάτου που ως τότε είχαν για τους δούλους. Νομοθετεί το δικαίωμα των δούλων να κάνουν αγωγή κατά των αφεντικών τους όταν αυτοί τους κακομεταχειρίζονται. 3) Απαγορεύει τη θανάτωση κατά τη διάρκεια των μονομαχιών ακόμη και για τους εγκληματίες! 4) Ενισχύει το θεσμό των απελεύθερων, τους καλύτερους δε πρώην σκλάβους, τους επιλέγει ο ίδιος και τους απονέμει προσωπικά την ελευθερία τους. Πολλούς δε από αυτούς, τους "προσλαμβάνει" ο ίδιος ως έμπιστούς του και συμβούλους του στο παλάτι. 5) Θεσμοθετεί τη δωρεάν διανομή λαχνών προς το λαό, με σημαντικότατα έπαθλα, όπως ζώα, αγροτεμάχια, πλοία και πολύτιμους λίθους. 6) Θεσμοθετεί νέα μέτρα που περιόριζαν την κρατική σπατάλη και περιόριζαν την πολυτέλεια, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα και να διανέμονται περισσότερα τρόφιμα κι άλλα αγαθά πρώτης ανάγκης για το λαό. 7) Η στάση του κατά τη διάρκεια και μετά τον εμπρησμό της Ρώμης, είναι υποδειγματική .Διατάσσει να κτιστούν άμεσα καταφύγια για όσους έχασαν τα σπίτια τους στην πυρκαγιά. Συμμετέχει αυτοπροσώπως στο συντονισμό του έργου αντιμετώπισης της κατάστασης και δημιουργεί αντιπυρικές ζώνες για να περισωθεί ότι είναι δυνατόν. Κινητοποιεί άμεσα τον κρατικό μηχανισμό προς αναζήτησιν τροφίμων ώστε να τραφούν οι πληγέντες από την πυρκαγιά. Ανοίγει ακόμη και τις πόρτες των ανακτόρων για να προσφέρει καταφύγιο σε όσους έχασαν τα σπίτια τους. Μετά την πυρκαγιά, εκπονεί καινούριο σχέδιο πόλης, επιβάλλει δια νόμου το σοβάντισμα των εξωτερικών τοίχων ώστε να μη πιάνουν φωτιά, ορίζει σαφείς αποστάσεις που πρέπει να έχει το ένα σπίτι από το άλλο ώστε η όποια φωτιά να μην μπορεί να εξαπλωθεί. 8) Είναι ο ορισμός του προσηνούς ανθρώπου, αφού γνωρίζει πάρα πολλούς προσωπικά και τους χαιρετά στο δρόμο με τα ονόματά τους. 9) Η Σύγκλητος ήταν εχθρικά διακείμενη στο Νέρωνα, (αντέδρασε π.χ. λυσσαλέα στην κατάργηση των έμμεσων φόρων) μιας κι ο Νέρων κοινώς κόμιζε νέα ήθη με τη δημοκρατικότητα την ανεξικακία και τη φιλολαικότητά του. Επιπλέον, η κατηγορία που του προσήπταν για δειλία επειδή διόλου τον απασχολούσαν οι πόλεμοι και το στρατιωτικό μεγαλείο της Ρώμης, τον καθιστούσαν "ένοχο" μιας και δεν ταίριαζε στο προφίλ ενός πανίσχυρου κράτους όπως ήταν η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν υπάρχει ένας επεκτατικός πόλεμος ή έστω σχέδιο πολέμου επί Νέρωνος! Έπρεπε λοιπόν να βγει από τη μέση. 10)Επειδή η υστεροφημία κάποιου δείχνει και το ποιόν του, για πολλά χρόνια μετά το θάνατο του, Ρωμαίοι πολίτες προσέρχονταν και εναπόθεταν άνθη σον τάφο του. Στη δε κηδεία του, έγινε πραγματικός χαμός και με μία κουβέντα θρηνήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον καίσαρα. Σύντομα μάλιστα κυκλοφόρησαν θρύλοι περί αναστηθέντος Νέρωνα, ή ότι το πνεύμα του εμφανίζονταν σε διάφορους τόπους δείγμα της πραγματικής λατρείας του Ρωμαϊκού λαού. Τουλάχιστον τέσσερις "σωσίες του εμφανίστηκαν μετά το θάνατό του ξεσηκώνοντας το λαό, κι οι αρχές είδαν κι έπαθαν να τους μαζέψουν! 11) Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή, δεν υπάρχει κανένα απολύτως ίχνος ακολασιών έως το 63 μ.Χ., έτος της μοιραίας πυρκαγιάς. Έκτοτε μόνο και συντετριμμένος από την αποκάλυψη της συνομωσίας που εξυφαίνετο εις βάρος του με τη συμμετοχή μάλιστα του δάσκαλού του του Σενέκα τον οποίο υπεραγαπούσε σαν πατέρα, γίνεται υπέρμετρα καχύποπτος και αλλάζει συμπεριφορά... Μέχρι το 66 μ.Χ. κάποιοι Ιουδαίοι έβλεπαν ευνοϊκά τον Νέρωνα, αυτό συμπεραίνεται και από τον Ιώσηπο(Ιουδ. Αρχ., ΧΧ 193/195). Μετά επιβλήθηκαν ποινές κατά των Χριστιανών, οι οποίοι τότε ήταν στην Ρώμη κυρίως Ιουδαίοι. Ο Χριστιανισμός αποκαλείτο τότε νέα και βλαβερή δεισιδαιμονία (superstitio nova ac malefica). Βέβαια, και άλλες ξένες θρησκείες (με μόνη εξαίρεση την Ελληνική)είχαν προκαλέσει κοινωνική αναστάτωση στην Ρώμη. Ο Ιώσηπος αναφέρει ότι το άγαλμα της Ίσιδος ρίχτηκε στον Τίβερη και οι ιερείς της σταυρώθηκαν (Ιουδ. Αρχ. ΧVΙΙΙ.79). Ο Νέρων είχε αναγνωρίσει την επικινδυνότητα των ξενόφερτων Ιερατείων. Αλλά και το ισχυρότερο Ιερατείο αναγνώρισε ότι θα πετύχαινε να πάρει και να δέσει την παγκόσμια ιστορία στα χέρια του, μόνο εάν εξόντωναν τον Νέρωνα, και περνούσαν στην Ρώμη έναν δικό τους άνθρωπο, που να είναι σε θέση να γράψει την Ιστορία όπως την ήθελαν. Επί Νέρωνα θα ήταν αδύνατον ένας Ιώσηπος να εισδύσει στο στράτευμα και στα ανάκτορα. Έπρεπε να γίνει κάποιος άλλος Καίσαρ. Λιγότερο ικανός. Και αυτός θα ήταν αργότερα ο Βεσπασιανός ο οποίος ήταν μουλαράς. Πάντως, τώρα έπρεπε να βγει από την μέση ο Νέρων. Με κάθε τρόπο. Ο Νέρων έπρεπε όχι μόνο να δολοφονηθεί, αλλά και να βρεθεί κατόπιν ένας λιγότερο ευφυής Καίσαρας για να μπορέσει να περάσει στα ανάκτορα της Ρώμης και να καταγράψει την ιστορία στα μέτρα τους ο Ιώσηπος. Όπερ και εγένετο. Βρήκαν κάποιον πρώην μουλαρά. Τον Βεσπασιανό. Και επιτέλους, οι Ρωμαίοι εισήλθαν στην Ιερουσαλήμ. Και οι Εβραίοι στην Ρώμη. Με τον Ιώσηπο στα ανάκτορα. Και η οικογένεια του Ιώσηπου μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ αποκτάει το εμπορικό μονοπώλιο μεταξύ Κίνας και Ινδίας... ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ Όταν το 121 π.Χ. ο μεταρρυθμιστής Γάιος Γράκχος κατέφυγε στο ιερό άλσος των Ερινύων ξέροντας ότι έχει χάσει τη μάχη με τους αντιπάλους του, ζήτησε από τον πιστό του Φιλοκράτη να τον σκοτώσει. Ο Φιλοκράτης εκτέλεσε τη διαταγή και αμέσως μετά αυτοκτόνησε.. Η ίδια ακριβώς τύχη περίμενε τον Αντώνιο όταν ηττήθηκε στη ναυμαχία του Ακτίου. Μόνο που ο δούλος που πήρε την εντολή να τον σκοτώσει προτίμησε να βυθίσει το ξίφος στο δικό του στήθος. Ο Αντώνιος υποχρεώθηκε να αυτοκτονήσει χωρίς μεσολάβηση άλλου. Στην περίπτωση της Ρώμης βρισκόμαστε επομένως μπροστά σε μια κοινότοπη τελετουργία θανάτου. Ακόμη και ο Νέρων δεν απέφυγε τη μοίρα αυτή: όταν το 68 μ.Χ. ένιωσε εγκαταλειμμένος από τους πάντες, βρήκε κι αυτός τη λύτρωση ( δολοφονία!) από τα χέρια του πιστού του απελεύθερου Επαφρόδιτου (δώστε βάση, διότι όπως στην υπόθεση του Αντώνιου, ο δούλος αυτοκτονεί και δεν σκοτώνει τον Αντώνιο, ο Φιλοκράτης σκοτώνει τον Γράκχο, αλλά άμεσα αυτοκτονεί και ο ίδιος, ενώ ο Επαφρόδιτος κάθε άλλο έχει στον νού του! Eδώ ο Επαφρόδιτος έχει την μεγάλη ευκαιρία να σκοτώσει έναν Ελληνιστή Καίσαρα, το οποίο ευχαρίστως πράττει, και θα τον ξανασυναντήσουμε και στην υπόθεση Ιώσηπου:! Ποιος είναι ο Επαφρόδιτος, ο οποίος είναι φίλος του Αποστόλου Παύλου; Είναι έμπιστος του Νέρωνος, απελεύθερος δούλος, γραμματέας, ο φιλέλλην Νέρων τον έχει για Έλληνα. Πάντως υπάρχει εδώ μία στενή φιλία (μάλλον αποστολή) μεταξύ Ιώσηπου και Επαφρόδιτου και μεταξύ Αποστόλου Παύλου, ο οποίος δεν τον αποκαλεί μόνο αδελφό, αλλά και ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΩΤΗ! Σαφώς ο Επαφρόδιτος είναι Ιουδαίος και μάλιστα υψηλής φήμης, διαβάζοντας τις εργασίες του είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για έναν φανατικό Ιουδαίο πατριώτη. Ιδού ένα δείγμα από την εργασία του Επαφρόδιτου, μέσα από την Ιουδαϊκή Γραμματεία: Η απολογία για την ηλικία του Ιουδαϊσμού το ακόλουθο κείμενο είναι μια μερική, προσωρινή, αποσπασματική μετάφραση χωρίς υποσημειώσεις! (γ) Institutum Judaicum Delitzschianum, Münster 2003 1. Βιβλίο, 1. Η απολογία για την ηλικία του Ιουδαϊσμού Το κείμενο είναι μια μερική, προσωρινή, αποσπασματική μετάφραση χωρίς υποσημειώσεις: "Σημαίνω ήδη στο κύριο μέρος, εγώ ο υψηλής φήμης Επαφρόδιτος, στο γράφοντας για τον αναγνώστη της αρχαιότητάς μου που, που θα την διαβάσει, για να έχει καταστήσει σαφές ότι οι εβραϊκοί άνθρωποί μας (καταρχήν) είναι πολύ παλαιοί και λαμβανόμενοι την αρχική ύπαρξή του για το, και πως η χώρα, την οποία κρατάμε τώρα, κατοικήθηκε. Κατέγραψα πέντε χιλιάδες χρόνια .περιεκτικής ιστορίας στην ελληνική γλώσσα..." Επίσης:Επαφρόδιτος Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια: Μακεδόνας χριστιανός από τους Φιλίππους. Ο απ. Παύλος τον αποκαλεί με τα καλύτερα λόγια: αδερφό, συνεργάτη και συστρατιώτη (Φιλιππησίους 2:25). Δεν γνωρίζουμε εάν ο Επαφρόδιτος ήταν μέλος της εκκλησίας των Φιλίππων, ή απλώς μετέφερε επιστολή και συνεισφορές της εκκλησίας προς τον Παύλο όταν αυτός ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη (Φιλιππησίους 2:30, 4:18). Κατά την παραμονή του στη Ρώμη ο Επαφρόδιτος αρρώστησε βαριά που κόντεψε να πεθάνει, παρόλα αυτά δεν υπολόγισε τη ζωή του και συνέχισε το έργο του Χριστού (Φιλιππησίους 2:30). Ο Παύλος προτρέπει τους χριστιανούς της εκκλησίας των Φιλίππων να τον υποδεχθούν με μεγάλη χαρά και να τον τιμήσουν (Κολοσσαείς 2:29). Επίσης διαβάζουμε σε Βυζαντινό κείμενο του τέλους του 9ου αιώνα να κατατάσσει τον Επαφρόδιτο στη χορεία των διδασκάλων των Παυλικιανών: Μάνεντα τοίνυν καὶ Παῦλον καὶ Ἰωάννην, καὶ ἄλλους οὓς ἐάν τις εἴπῃ αὐτοῖς, προθύμως ἀναθεματίζουσιν. Κωνσταντῖνον δὲ τὸν Σιλουανὸν ἐπικληθέντα, καὶ Συμεὼν τὸν καὶ Τίτον, καὶ Γεγνέσιον τὸν καὶ Τιμόθεον, καὶ Ἰωσὴφ τὸν καὶ Ἐπαφρόδιτον, καὶ Βαάνην τὸν ῥυπαρόν, καὶ Σέργιον τὸν καὶ Τυχικόν, ὡς διδασκάλους αὐτῶν οὐδαμῶς ἀναθεματίζουσιν, ἀλλ’ ἔχουσιν αὐτοὺς ὥσπερ ἀποστόλους Χριστοῦ. [Τον Μάνη, λοιπόν, και τον Παύλο και τον Ιωάννη και όποιους άλλους αναφέρει κάποιος στους Παυλικιανούς αυτοί τους αναθεματίζουν με προθυμία. Όμως τον Κωνσταντίνο που ονομάστηκε Σιλουανός και τον Συμεών-Τίτο και τον Γεγνέσιο-Τιμόθεο και τον Ιωσήφ-Επαφρόδιτο και τον Βαάνη τον Ρυπαρό και τον Σέργιο-Τυχικό δεν τους αναθεματίζουν διότι είναι διδάσκαλοί τους και τους έχουν όπως ακριβώς τους αποστόλους του Χριστού.] Πέτρος Ηγούμενος, Περί Παυλικιάνων των και Μανιχαίων, ed. Ch. Astruc et al., “Les sources grecques pour l’histoire des Pauliciens Ο δολοφόνος του Νέρωνα, ο Επαφρόδιτος τιμήθηκε. Η νέα τάξη πραγμάτων ήταν στην πορεία της. Το Ιερατείο όπως πάντα σκοτεινό, ανεξέλεγχτο και αόρατο είχε κατορθώσει για μια ακόμη φορά να δέσει το μέλλον, να κάνει τους λαούς να υπακούν τυφλά στην επιταγή μιας θρησκείας όπου οι άνθρωποι άβουλοι, άχρωμοι και αδιαφοροποίητοι, υπηρετούν μηχανικά και δουλικά στους σκοπούς κάποιων, που τη θέληση τους την ενσαρκώνει ένας και μόνο.

Ο πολυτελής βίος μέσω δανεισμού και η καταστροφή την οποία φέρνει!!

Όταν η κοινωνία διάγει πολυτελή βίον χωρίς να έχει τα απαιτούμενα προς τούτο,
καταφεύγει σε δανεισμό!!!Και μάλιστα σε ξένους κεφαλαιούχους,με βαρύτατους τόκους που φέρνουν την καταστροφή!!!!!!Και οι τότε τοκογλύφοι,λοιπόν,περιέτρεχαν την Ελλάδα με χειρόγραφα και συμβόλαια,πουλώντας χρήμα!!!!!
Ξένοι κεφαλαιούχοι τότε,όμοιοι με τους σημερινούς!!!
Τοκογλύφοι που έβαζαν βαρύτατους τόκους τότε,όμοιοι με τους σημερινούς!!!!!!
Χειρόγραφα και συμβόλαια τότε,όμοια με τα σημερινά!!!!!!
Όπως οι Πέρσες,τότε έγραφε ο Πλούταρχος,έρχονταν με αλυσίδες στην Αθήνα για αιχμαλώτους,παρομοίως και οι τοκογλύφοι,φύτευαν βαθειές ρίζες που έσφιγγαν ολόκληρες πόλεις και τις έπνιγαν από τους τόκους!!!!!!!!
Ίδια ακριβώς κατάσταση!!!!Ο εκμαυλισμός της κοινωνίας προς την πολυτελή διαβίωση,ακόμα και με τα γνωστά "εορτοδάνεια","διακοποδάνεια",μέχρι και..."κηδειοδάνεια"!!!!!!!
Η τότε κατάσταση,στην οποία αναφέρεται ο Παπαρρηγόπουλος,ανάγεται στην εποχή μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους!!!!!!!
Η σημερινή εποχή έχει να κάνει με την κατάκτηση της Ελλάδας από τους ξένους τραπεζίτες(έτσι κι αλλιώς)!!!!!!!!!

Ο Νέρων πρώτος έσκαψε τη διώρυγα της Κορίνθου!!

Ο Νέρων λοιπόν ήταν ο πρώτος που έσκαψε την διώρυγα της Κορίνθου!!!!!
Αφού πρώτα ύμνησε τον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη!!!!!!!
Ο ίδιος ξεκίνησε το σκάψιμο και πρώτος μετέφερε το χώμα που έσκαψε!!!!!
Και μια σημαντική είδηση περί του τρόπου που πέθανε ο Νέρων!!!
Εφονεύθη όπως ακριβώς το γράφει ο Παπαρρηγόπουλος!!!!

Άλλαι αι βουλαί των Ελλήνων,άλλαι των "αντιπροσώπων του...θεού που αγαπά τους Έλληνες"!!

Αν για να "διαφυλάξει" την...υλική "περιουσία της" η "αγία αντιπροσωπεία του...θεού",
συνεργάζεται πάντα με τους κατακτητές και μάλιστα προκαταβολικά,δηλαδή ανοίγει τις κερκόπορτες,να είστε σίγουροι ότι σε μελλοντική επίθεση κατά της Ελλάδας,
θα γίνουν...αντιστασιακοί για να ξεπλύνουν τις..."ντροπές τους"!!!!!!ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ.

Το Άγιο Όρος δεν κατακτήθηκε από τους Τούρκους!Συν...

_________________________________________________________________
http://triklopodies.blogspot.com/

Κυριακή, 26 Οκτώβριος 2008

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΖΙ ή αλλιώς "ΠΕΡΙΦΑΝΟΙ" ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ !!!

Ανάμεσα σε όλα τα «ιστορικά ντοκουμέντα» που επικαλείται η Μονή Βατοπεδίου για να θεμελιώσει τις αξιώσεις της στη λίμνη Βιστονίδα έχει προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι στα συμβόλαια μεταξύ ΚΕΔ (δηλαδή ελληνικής κυβέρνησης) και ηγουμένου Εφραίμ, επισημαίνεται το γεγονός ότι το Αγιον Ορος πρόλαβε και προσκύνησε τους Οθωμανούς εγκαίρως, εξασφαλίζοντας έτσι την περιουσία του (βλ. «Με τη σφραγίδα του Πορθητή», Ιός, 7/9/08).Δυστυχώς υπάρχουν και χειρότερα. Οι περιβόητες γνωματεύσεις υπέρ της μονής του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, αυτές που κατά τον κ. Σανιδά «παραπλάνησαν» τους υπουργούς, στηρίζονται στο Ν.Δ. 271/1941. Πρόκειται για έναν από τους πρώτους κατοχικούς νόμους και προκαλεί μεγάλη εντύπωση η ειδική μεταχείριση που επιφύλασσε για το Βατοπέδι η κυβέρνηση των δωσιλόγων.Το Ν.Δ. 271 «ερμηνεύει» παλιότερο Ν.Δ. του 1924, λέγοντας ότι η «αληθής έννοιά» του είναι ότι με τις διατάξεις του «ανεγνωρίσθησαν τα επί της εν τω Πορτολάγω της Ξάνθης Λίμνης Μπουρού, μεθ' απάντων των ιχθυοτροφείων αυτής των παρά την νησίδα και τα στόμια της Λίμνης κειμένων (Δαλλιάνι, Καραψέ, Ταουσαντζίκ κλπ.) με τα ανέκαθεν γνωστά τούτων όρια, υφιστάμενα δυνάμει χρυσοβούλων απαράγραπτα δικαιώματα κυριότητος και αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως της εν Αγίω Ορει Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, η δε μεταξύ ταύτης και του Δημοσίου εκκρεμής δίκη επί της από 1 Μαΐου 1922 αγωγής της πρώτης κατ' αυτού, κατηργήθη, του Δημοσίου παραιτηθέντος πάσης αξιώσεως επί της λίμνης και των ιχθυοτροφείων, αποδιδομένων εις την ρηθείσαν Ιεράν Μονήν, άνευ ετέρου τινός ανταλλάγματος, πλην των διά των αυτών ως άνω διατάξεων επιβληθέντων εις βάρος αυτής, ήτοι της άνευ αποζημιώσεως μεταβιβάσεως εις το Δημόσιον των εν Χαλκιδική δύο αγροκτημάτων της». Το διάταγμα υπογράφεται από τον πρωθυπουργό της πρώτης κυβέρνησης των δωσιλόγων Γεώργιο Τσολάκογλου. Αλλά πώς της ήρθε της κατοχικής κυβέρνησης να αφιερώσει ολόκληρο διάταγμα για να «τακτοποιήσει» τη Μονή Βατοπεδίου; Η απάντηση είναι απλή. Οι εκπρόσωποι της μονής, μαζί με τους εκπροσώπους των άλλων μοναστηριών του Αγίου Ορους, είχαν σπεύσει πρώτοι να δηλώσουν υποταγή στους εισβολείς και να ζητήσουν την προστασία του ίδιου του φίρερ. Με επιστολή τους προς την «Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον», οι «βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Ορους Αθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν' απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστούμενη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι και αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς και Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας και διαδόχους τούτων».Η επιστολή φέρει ημερομηνία 26 Απριλίου 1941. Γράφτηκε δηλαδή μια μέρα προτού μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Οι ηγούμενοι εξηγούν στον Χίτλερ: «Το Αγιον Ορος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν πολιτείαν, εις ην ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Εθνη, κατά τον Θ' μ.Χ. αιώνα, πνευματικώς μεν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δε αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών και Κυριάρχων Μονών και πολιτειακώς υπαγομένων υπό την προστασίαν και κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και των διαδόχων Αυτών. Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι' αλλεπαλλήλων τυπικών και Χρυσοβούλων των ιδρυτών και ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος (882), Ιωάννου Τσιμισκή (972), Κωνσταντίνου Μονομάχου (1046), Στεφάνου Δουσάν (1346) και άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων και των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα εσωκλείομεν. Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν καί αυτοδιοίκητον καθεστώς του Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων και επικυρώσεων διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ου άρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Ορους Αθω οθενδήποτε και αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τα κτήματα και τα πρότερα αυτών δικαιώματα και θ' απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων και προνομίων. Των εν Αγίω Ορει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως και Εθνικότητος, σκοπός και αποστολή καθ' όλον τον υπερχιλιετή βίον του Αγίου Ορους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή και εξασφάλισις των Ιερών αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής και κλασσικής φιλολογίας και καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος και η διηνεκής προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου. Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Ορει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς και εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν και την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν και ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν Αυτής. Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν και μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Εθνους». Μ' άλλα λόγια, οι Μονές του Αγίου Ορους κράτησαν και απέναντι στη γερμανική κατοχή την ίδια δουλική στάση που είχαν επιδείξει και απέναντι στην απειλή των Οθωμανών. Οπως έσπευσαν τότε να προσκυνήσουν τον Σουλτάνο, εξασφαλίζοντας την εύνοιά του για να μην κινδυνεύσουν τα κεκτημένα προνόμιά τους, έτσι και το 1941 βιάστηκαν να ταχθούν με το μέρος του Χίτλερ για να εξασφαλίσουν μεταξύ άλλων και ...τη Βιστονίδα. Ο αναγνώστης της αποκαλυπτικής αυτής επιστολής θα διαπιστώσει άλλωστε ότι οι μοναχοί ονομάζουν «ευεργέτες» και "κηδεμόνες" τους διαδόχους των Βυζαντινών, δηλαδή τους Οθωμανούς, ενώ από τις διάφορες εθνότητες που κατονομάζονται παραλείπεται η ελληνική!Η γνησιότητα αυτής της επιστολής επιβεβαιώνεται και από την επίσημη έκδοση της Εκκλησίας της Ελλάδος «Μνήμες και μαρτυρίες από το '40 και την Κατοχή» (Αθήνα 2000, χορηγός Interamerican). Εκεί αποκαλύπτεται, μάλιστα ότι η επιστολή συντάχθηκε με την υπόδειξη Γερμανού ταγματάρχη, ενώ επιχειρείται να αποδοθεί στη βουλγαρική απειλή η προδοτική στάση των Αγίων Πατέρων (σελ. 354-6). Το βέβαιο είναι ότι αποτέλεσμα της δωσιλογικής αυτής στάσης του Αγίου Ορους προς τον ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας ήταν η εύνοια της κυβέρνησης Τσολάκογλου και η αναγνώριση των διεκδικήσεων της Μονής Βατοπεδίου. Αλλά η υπόθεση δεν σταματά εδώ. Διότι το Ν.Δ. 271/1941 ήταν τόσο εξόφθαλμα χαριστικό, ώστε λίγους μήνες μετά την απελευθέρωση, καταργήθηκε. Στον Α.Ν. 476/9/7/1945 έχει περιληφθεί ειδικό άρθρο, στο οποίο ρητά αναφέρεται ότι «το Ν.Δ. 271/1941 περί εξουσιοδοτήσεως του υπουργού της Γεωργίας να υπογράψει δύο συμβάσεις μετά της Ιεράς Κοινότητος Αγίου Ορους και Ιεράς Μονής Βατοπεδίου κλπ. καταργείται». Ειρωνεία της τύχης: ο νόμος φέρει την υπογραφή ενός ιερωμένου, του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, με την ιδιότητα του αντιβασιλέως.Ενας καταργημένος κατοχικός νόμος είναι, λοιπόν, τώρα σύμφωνα με τις «γνωμοδοτήσεις» των οργάνων του Δημοσίου και σύμφωνα με τις υπουργικές αποφάσεις της κυβέρνησης το νομικό ντοκουμέντο που στηρίζει τις διεκδικήσεις της μονής.Αυτός ο καταργημένος κατοχικός νόμος, προϊόν της συναλλαγής των μονών με τον ίδιο τον Χίτλερ, βρίσκεται στη βάση του σημερινού σκανδάλου.

πηγη:http://www.iospress.gr/mikro2008/mikro20080920.htm

Posted by stsak at 9:20 πμ 2 Σχόλια

Ψήφισμα των Ελλήνων της Δαρδανίας(Σκοπίων) προς τον ΟΗΕ.

_________________________________________________________________
Έλληνες των Σκοπίων.

27 Οκτ 2008

Ψήφισμα προς τις αποστολές στα Ηνωμένα Έθνη

1. Απαιτούμε οι πολίτες της πΓΔΜ να μπορούν να είναι ελεύθεροι να δηλώνουν την ελληνική καταγωγή τους στις απογραφές.

2. Απαιτούμε οι πολίτες της πΓΔΜ που υποχρεώθηκαν από ακραία καθεστώτα να αλλάξουν το επώνυμό τους σε σλαβικά ονόματα να τους επιτραπεί χωρίς περιορισμούς να επιστρέψουν στα αρχικά 3λληνικά τους ονόματα, εάν οι ίδιοι το επιθυμούν.

3. Απαιτούμε την αναγνώριση όλων των ελληνικών μνημείων που βρέθηκαν στην περιοχή της αρχαίας Πελαγονίας (σημερινής νοτίου πΓΔΜ).

4. Απαιτούμε την αναγνώριση όλων των Ελληνικών Ορθοδόξων εκκλησιών στην περιοχή της αρχαίας Πελαγονίας (σημερινής νοτίου πΓΔΜ).

5. Απαιτούμε όλες οι προσπάθειες τροποποιήσεως Βυζαντινών Ορθόδοξων μνημείων τα οποία φέρουν Ελληνική Βυζαντινή γραφή, όπως εικόνες, να σταματήσουν αμέσως.

6. Απαιτούμε όπως όλες οι Ελληνικές Ορθόδοξες εκκλησίες στην περιοχή της αρχαίας Πελαγονίας (σημερινής νοτίου πΓΔΜ) να μπορούν να λειτουργούν ελεύθερα.
7.Απαιτούμε οι πολίτες της πΓΔΜ ελληνικής καταγωγής να είναι ελεύθεροι να εκκλησιάζονται στις Ορθόδοξες εκκλησίες, οι οποίες βρίσκονται υπό του Σερβικού Πατριαρχείου, και να μην είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν τη σχισματική, παράνομη και μη αναγνωρισμένη από κανένα Πατριαρχείο, εκκλησία την αυτό-αποκαλούμενη "Μακεδονική" Ορθόδοξη Εκκλησία.

8. Απαιτούμε την επιστροφή ή χρηματική αποζημίωση από την κυβέρνηση της πΓΔΜ προς τους απογόνους των Ελλήνων που ακούσια εγκατέλειψαν τις προγονικές τους κατοικίες, εκκλησίες, σχολεία και εδάφη κάτω από τραγικές συνθήκες στην περιοχή, καθώς και σε εκείνους των οποίων οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν από ακραία καθεστώτα σε μέρη όπως το Μοναστήρι, Γευγελή, Κρούσεβο κλπ.

9. Απαιτούμε τα Ελληνικά νεκροταφεία τα οποία παραμένουν σιωπηλοί μάρτυρες της Ελληνικής παρουσίας στην περιοχή, σε μέρη όπως η σημερινή Μπίτολα (Μοναστήρι), να αναγνωρισθούν και να διατηρηθούν από την κυβέρνηση της πΓΔΜ ως ιστορικά μνημεία.

10. Ζητάμε η ελληνική γλώσσα να διδάσκεται στα δημόσια σχολεία και να χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της πΓΔΜ σε περιοχές όπου υπάρχει ζήτηση.

11. Απαιτούμε όνομα, εκτός από "Μακεδονική", να εκχωρηθεί για τη Σλαβονική επίσημη γλώσσα των Σκοπίων. Η πΓΔΜ δεν μπορεί να μονοπωλήσει τον όρο "Μακεδονική" σε ένα εθνογλωσσικό ή εθνικό πλαίσιο. Ιστορικά και γλωσσικά, η επίσημη Σλαβονική γλώσσα των Σκοπίων (η οποία είναι όμοια με τη Σερβική και Βουλγαρική) είναι σαφώς διαφορετική από τις περιφερειακές / τοπικές σλαβικές διαλέκτους-όπου χρησιμοποιείται η προφορική διάλεκτος από δίγλωσσους Έλληνες στην Μακεδονική συνοριακή επαρχία.

12. Απαιτούμε από την Ελληνική κυβέρνηση την εκχώρηση διαβατηρίων στους Έλληνες των οποίων η προέλευση μπορεί να αποδειχθεί στις ιστορικές βόρειες περιοχές της Μακεδονίας, την Πελαγονία και Γευγελή (σημερινή νότιο πΓΔΜ), ανεξαρτήτως της μητρικής γλώσσας (δηλαδή, ελληνική, βλάχικη, Σλαβονικές τοπολαλιές / περιφερειακές διαλέκτους, ή τη Σλαβονική επίσημη γλώσσα των Σκοπίων)

Αναρτήθηκε από northmacedonians στις 8:14 μμ 0 σχόλια

Των Ελλήνων τα ΙΕΡΑ ΚΟΚΚΑΛΑ στην Αλβανία...

________________________________________________________________
Ένωση Χιμαρριωτών Βορείου Ηπείρου

Ο "Κίτρινος Τύπος" στην Βόρειο Ήπειρο - εικόνες από την Χειμάρρα

Τρίτη, 28 Οκτώβριος 2008 04:02 zougla.gr

Στον γυναικωνίτη της εκκλησίας της Αναστάσεως στην Κλεισούρα της Βορείου Ηπείρου, στοιβάζονται εδώ και τέσσερα χρόνια, οι οστεοθήκες Ελλήνων στρατιωτών, που σκοτώθηκαν στη διάρκεια της ελληνοϊταλικής σύγκρουσης στην περιοχή, πριν από 68 χρόνια.

Πρόκειται για 279 άγνωστους στρατιώτες και έναν πεσόντα που έγινε γνωστή η ταυτότητα του, από τη βέρα που φορούσε και βρέθηκε με τα οστά του, μέσα στον πρόχειρο τάφο του στα στενά της Κλεισούρας.

Πάγιο αίτημα της ελληνικής πλευράς, μετά τη πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία (1990) και το άνοιγμα των συνόρων, είναι η συγκέντρωση των οστών των Ελλήνων στρατιωτών και ο ενταφιασμός τους σε τέσσερα οργανωμένα στρατιωτικά νεκροταφεία.

Μέχρι σήμερα η επίσημη Αλβανία, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το ελληνικό αίτημα, φοβούμενη πως η δημιουργία ελληνικών μνημείων και στρατιωτικών νεκροταφείων στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, υποδηλώσει έμμεσα ελληνικές διεκδικήσεις στο χώρο της Βορείου Ηπείρου.

«Οι φόβοι της Αλβανίας, που πλέον είναι σύμμαχος χώρα στο ΝΑΤΟ δεν είναι βάσιμοι. Το θέμα είναι πρωτίστως ανθρωπιστικό και όχι πολιτικό. Πρέπει να δοθεί λύση. Είναι ντροπή στο 2008 να υπάρχουν ομαδικοί τάφοι του 1940 και οστά ηρώων στα αζήτητα» δήλωσε στη zougla.gr ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Σούρλας, που έχει δραστηριοποιηθεί έντονα, για την επίλυση του συγκεκριμένου χρόνιου προβλήματος.

Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου σκοτώθηκαν 11.911 Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες. Η συντριπτική πλειοψηφία σκοτώθηκε, εντός της αλβανικής επικράτειας. Λίγοι πεσόντες είναι ενταφιασμένοι σε κάποιο νεκροταφείο, ενώ διάσπαρτα και εγκαταλειμμένα οστά Ελλήνων στρατιωτών, υπάρχουν σε πλαγιές, βουνά και δάση.

Σύμφωνα πάντως με δημοσίευμα της αλβανικής εφημερίδας «Γκαζέτα Σκιπτάρε», ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, έδωσε το «πράσινο» φως, για την κατασκευή νεκροταφείου στο Τσιφλίγκ της Κορυτσάς, ενώ θα ακολουθήσει και ένα ακόμη στην περιοχή Κολόνια.

Σήμερα μόνο στο χωριό Βουλιαράτες, λειτουργεί οργανωμένο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Εκεί που το 1940-41 λειτουργούσε πεδινό νοσοκομείο του ελληνικού στρατού και θάβονταν όσοι υπέκυπταν στα τραύματά τους.

H εκπομπή «ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ» βρέθηκε στους Βουλιαράτες και συνάντησε τον Γιώργο Πάκο. Τον άνθρωπο που τα χρόνια του καθεστώτος, φύλαξε τις λίστες με τα ονόματα των νεκρών Ελλήνων στο νεκροταφείο του χωριού.

Ένα δεύτερο νεκροταφείο στα στενά της Κλεισούρας, είναι έτοιμο εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια, με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου. Παρόλα αυτά, η αλβανική κυβέρνηση δεν έχει δώσει την απαιτούμενη άδεια, για τον ενταφιασμό των οστών των 280 στρατιωτών, που ακόμη … στοιβάζονται στον γυναικωνίτη της παρακείμενης εκκλησίας της Αναστάσεως. «Το θέμα δεν είναι πολιτικό. Είναι ανθρωπιστικό και δείγμα σεβασμού στους προγόνους μας που σκοτώθηκαν για τη λευτεριά της πατρίδας και του έθνους» τόνισε στη zougla.gr ο Βασίλης Μπολάνος, πρόεδρος της «Ομόνοιας» του πολιτικού φορέα του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Διάσπαρτοι τάφοι Ελλήνων στρατιωτών, υπάρχουν σε πολλά σημεία της Βορείου Ηπείρου. Στην Κλεισούρα, στους Βουλιαράτες, στην Κορυτσά, στο Πόγραδετς, στο Αργυρόκαστρο, μέχρι τη Χιμάρα.

Συγκινητική είναι η ιστορία της οικογένειας Μπρίγκου, από τη Χειμάρρα. Στη διάρκεια του πολέμου σκοτώθηκαν στο κτήμα τους έξι Έλληνες στρατιώτες, τους οποίους έθαψαν στη συνέχεια ανάμεσα στα ελαιόδεντρα. Αργότερα επί κομμουνιστικού καθεστώτος, αρνήθηκαν υποδείξουν στις αρχές που ήταν θαμμένοι οι στρατιώτες, επιλέγοντας τις πολυετείς φυλακίσεις και εξορίες. «Τα παλικάρια πεθάνανε για την Ελλάδα. Εμείς κάναμε το ελάχιστο για αυτούς» λέει βουρκωμένη η ηλικιωμένη Ερμιόνη Μπρίγκου, που ζητάει να τιμηθούν οι έξι νεκροί με την κατασκευή τάφων στο σημείο που είναι θαμμένοι.

πηγή: http://www.zougla.gr/news.php?id=11503

Τελευταία Ενημέρωση ( Τρίτη, 28 Οκτώβριος 2008 04:09 )