Οι δεσμοί της Αρκαδίας με την Κύπρο ειναι Προϊστορικοί και χρονολογούνται πρίν από τον 12ον π.χ αιώνα.Οι πρώτοι άποικοι της νήσου ήταν οι Αρκάδες οπώς αναφέρουν οι αρχαίοι ιστορικοί Ηρόδοτος και Παυσανίας.Η εγκατάσταση των Αρκάδων αποίκων στην Κύπρον έγινε πρό της καθόδου των Δωριέων στην Πελοπόννησον, μάλιστα δε προηγήθησαν τών των Αιολικών και Ιωνικών αποικιών, οι οποίοι κατέκτησαν αργότερα τα παράλια της Μ. Ασίας.Από την ανάγνωση των Κυπριακών επιγραφών και συγκριτικής μελέτης ειδικών γλωσσολόγων, κατεδείχθη η συγγένεια και επεβεβαιώθη η μεγίστη ομοιότητα της αρχαίας Κυπριακής Διαλέκτου με την αρχαίαν Αρκαδική Διάλεκτο.Η Κύπρος, στην αδιάκοπη και πολυκύμαντη ροή του ιστορικού χρόνου, παρουσιάζει τούτο το χαρακτηριστικό γνώρισμα: αν και δέχτηκε πολλές και έντονες επιδράσεις απ’ τους γειτονικούς της λαούς, ωστόσο, δεν αποκόπηκε ποτέ απ’ την μητροπολιτική Ελληνική εστία. Ο πολιτισμός της, απ’ τα πανάρχαια χρόνια, αποτελεί ένα γονιμοποιό αδέλφωμα γηγενών, Ελληνικών και μεσανατολικών στοιχείων.
Από την πρώτη ίσως Πανελλήνια εκστρατεία, με την τότε νίκη των Ελλήνων επί των Ιξίων ή Υξώς, που τόσο καινότομα περιγράφει ο Έλληνας επικός ποιητής Νόννος ο Πανοπολίτης, με την εισαγωγή του τρίτου τροχαίου στον στίχο, το ατένισμα της ποθητής, μελλοντικής απελευθερώσεως του ανθρωπίνου πνεύματος εξακολουθεί να παραμένει ένα πρόταγμα του ελληνικού μας κόσμου. Ζούμε καθημερινά μέσα σε διαχρονικές διαδικασίες που οδηγούν τον άνθρωπο σε γενετική φθορά, με τρομακτικές συνέπειες γιά τον πολιτισμό μας. Τούτο το άρθρο στοιχειοθετεί μιά αμυδρή εικόνα, μία μικρή ατραπό έξω από την ολοκληρωτική ζούγκλα της χρηματοπιστωτικής τυραννίας που διακατέχει και κυβερνά το ανθρώπινο κοσμοσύστημα της εποχής μας.