24 Σεπτεμβρίου 2009

Μήπως θυμάστε;: ΥΠ.ΕΞ.:Δεν υφίστανται ιδρύματα Ελλ.Πολιτισμού στο Πακιστάν! Πέραν ενός ατόμου που διαβιεί στο Καράτσι...

Περιπετειώδης διαφυγή καθηγήτριας του ΑΠΘ από τους Καλάς, την ημέρα απαγωγής του Θ. Λερούνη
Της Ειρήνης Ρακιτζή
Σ' ένα θαύμα, στην αγάπη και τη συμπαράσταση των μελών της φυλής των Καλάς, που ουσιαστικά τη φυγάδευσαν την ημέρα της απαγωγής του Έλληνα εθελοντή Αθανάσιου Λερούνη, αποδίδει τη σωτηρία της από τον ίδιο κίνδυνο, η επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Αγγλικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ελισάβετ Μελά - Αθανασοπούλου.
Η κ. Μελά, η οποία βρέθηκε στο χωριό Μπρουν των Καλάς, στις απομακρυσμένες κοιλάδες του Πακιστάν, την ημέρα της απαγωγής του Έλληνα εθελοντή, διηγήθηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τις στιγμές που ακολούθησαν. Μετέφερε μαρτυρίες των ντόπιων Καλάς που βίωσαν το γεγονός, αλλά και την αγωνία της για τη ζωή και την τύχη των θρυλούμενων ως γνήσιων απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι, με πολλές δυσχέρειες, διασώζουν μέχρι σήμερα τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους.
Η καθηγήτρια του ΑΠΘ πραγματοποιεί από το 2007 πρωτογενή έρευνα για την καταγραφή της γλώσσας της φυλής και τη σύνδεσή της με την αρχαία ελληνική, ζώντας - ως ένα ακόμη μέλος τους - σε καλασικές οικογένειες. Από την 1η Αυγούστου, βρέθηκε για δεύτερη φορά στα χωριά των Καλάς και συγκεκριμένα στην κοιλάδα Μπουμπουρέτ (όπου βρίσκεται το χωριό Μπρουν), με στόχο να παραμείνει μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου, προκειμένου να συνεχίσει την πολυετή της έρευνα. Ωστόσο, η παραμονή της διακόπηκε εσπευσμένα, από το φόβο του κινδύνου για τη ζωή της, αλλά και τη ζωή των μελών της «νέας» της οικογένειας.

«Οφείλω τη ζωή μου στην αγάπη και την αφοσίωση των Καλάς, όταν τα ξημερώματα της Τρίτης (σ.σ. 8 Σεπτεμβρίου, οπότε κουκουλοφόροι από τη γειτονική επαρχία Νουριστάν του Αφγανιστάν, απήγαγαν τον Αθ. Λερούνη), με την είδηση της απαγωγής και το φόνο ενός από τους δύο αστυνομικούς που φυλούσαν τον Λερούνη, όλο το χωριουδάκι, άνδρες, γυναίκες με παιδιά και μωρά, συσπειρώθηκαν γύρω από το απόμακρο σπιτάκι, όπου έμενα, για να με προστατεύσουν. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα τεταμένο και αποφάσισα να εγκαταλείψω την έρευνά μου και τους Καλάς, καθώς κινδύνευε η ζωή μου και η ζωή της καλασικής οικογένειας που με φιλοξενούσε. Άρχισα να κατηφορίζω το μονοπάτι για να φτάσω σε κάποιον δρόμο προκειμένου να αναζητήσω ένα τζιπ που θα με μετέφερε στο αεροδρόμιο του Τσιτράλ»

, διηγείται η καθηγήτρια.

«Εκεί, βρισκόταν ένα από τα λιγοστά καλασικά σχολεία. Ο δάσκαλος και οι μαθητές με φώναζαν να πάω μέσα για να μείνω μαζί τους, μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα. Αρνήθηκα, βέβαια, και προσπαθούσα να τους απομακρύνω από κοντά μου (από φόβο να μην τους θέσω σε κίνδυνο). Ηταν συγκλονιστική η ανησυχία τους για μένα. Με δάκρυα στα μάτια και με φωνές προσπάθησαν να με αποτρέψουν από την απόφασή μου να φύγω. Όταν έφτασε το τζιπ, σκαρφάλωσαν όσοι μπορούσαν για να με συνοδεύσουν», συνέχισε. «Ισως να αποτρεπόταν η επίθεση, εάν τα χωριά των Καλάς δεν ήταν έρημα»


-----------------------------------------------------------------------------------
Σύμφωνα με την κ. Μελά - Αθανασοπούλου, την ημέρα της απαγωγής τα χωριά των Καλάς ήταν έρημα, εξαιτίας μίας κηδείας στο απομακρυσμένο χωριό Μπιριού, στην οποία είχαν συρρεύσει οι κάτοικοι όλων των χωριών και από τις τρεις κοιλάδες. «Οι κηδείες αποτελούν ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τους Καλάς, διαρκούν πολλές μέρες και συμμετέχουν σε αυτές όλοι», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι «οι κουκουλοφόροι, προφανώς γνώριζαν ότι θα είχαν ελεύθερο το πεδίο πριν αποφασίσουν να επιτεθούν».
Η ίδια εκτιμά πως, πιθανώς, η απαγωγή να είχε αποφευχθεί ή τουλάχιστον να μην είχε την ίδια κατάληξη, εάν οι ντόπιοι βρίσκονταν στα σπίτια τους και για τον επιπλέον λόγο ότι οι Καλάς θα προσπαθούσαν να προστατεύσουν τον Έλληνα εθελοντή, εξαιτίας της έμπρακτης αφοσίωσης και ευγνωμοσύνης τους.
«Μία μέρα πριν από την απαγωγή (7 Σεπτεμβρίου), είχα μεταβεί με συνοδεία στο χωριό Μπιριού της κοιλάδας Μπιρίρ, για τους σκοπούς της έρευνάς μου, το οποίο όμως ήταν άδειο, όπως και τα υπόλοιπα χωριά που διασχίζαμε, καθώς όλοι οι Καλάς είχαν μεταβεί σε μία τελετή κηδείας που γινόταν εκεί. Είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει και εφόσον δεν μπορούσαμε να δουλέψουμε, αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής με τα πόδια. Διασχίσαμε περίπου 30 χιλιόμετρα σε δύσβατο μονοπάτι, χωρίς φως, περάσαμε το χωριό Μπρουν, πριν φτάσουμε κατάκοποι στο σπίτι. Ήταν περίπου στις 5 τα ξημερώματα, όταν ο πατέρας της οικογένειας, όπου έμενα, μπήκε στο δωματιάκι και μού ανακοίνωσε ανήσυχος το δυσάρεστο συμβάν. Μαζεύτηκαν στο σπίτι περίπου 30 Καλάς και με παρακαλούσαν:

'μπάαμπα (αδελφή), μη φύγεις, πρέπει να σε σώσουμε'".


Ένα νεαρό αγόρι μετέφερε αφήγηση Καλάσας γυναίκας, που παρακολούθησε το συμβάν της επίθεσης και απαγωγής από το απέναντι σπίτι. Αναφέρθηκε στα αδίστακτα χτυπήματα των κουκουλοφόρων κατά των δύο αστυνομικών, που είχαν ως κατάληξη τον θάνατο του ενός, αλλά και στο βασανισμό του παριστάμενου Καλάς. «Μας είπαν ότι υπήρχαν παντού αίματα και ότι ένας αστυνομικός κατάφερε να διαφύγει», ανέφερε.
Η φυγή της καθηγήτριας, ύστερα απ' αυτά τα γεγονότα, θεωρούνταν ήδη δεδομένη. Σ' όλη τη διαδρομή προς το Τσιτράλ, το τζιπ που τη μετέφερε ακολουθούσε το αυτοκίνητο της αστυνομίας, που μετέφερε το νεκρό
Πακιστανό φύλακα του Αθανάσιου Λερούνη, για τον ενταφιασμό του. Καλάς συνόδευσαν την καθηγήτρια μέχρι το αεροδρόμιο του Ισλαμαμπάντ, απ' όπου έσπευσε να επικοινωνήσει με την ελληνική πρεσβεία.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου του Τσιτράλ, οι απαγωγείς ζήτησαν την καταβολή λύτρων για την απελευθέρωση του Έλληνα εθελοντή, ύψους δύο εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και την απελευθέρωση τριών σημαντικών ηγετών των Ταλιμπάν. Όπως γίνεται γνωστό, τοπικοί άρχοντες του Τσιτράλ και μέλη της λεγόμενης Τζίργκα επισκέφτηκαν την επαρχία Νουριστάν, προκειμένου να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τους απαγωγείς και να ζητήσουν την απελευθέρωσή του.
Στα ίδια δημοσιεύματα φιλοξενούνται δηλώσεις του πρώην άρχοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης του Τσιτράλ, Αμπντούλ Ματζίντ, ότι κατάφερε να συναντήσει τον απαχθέντα, διαβεβαιώνοντας ότι είναι καλά στην υγεία του και ότι του παρέχεται κατάλληλη τροφή και στέγη. Ο ίδιος δήλωσε ότι ο Αθανάσιος Λερούνης κρατείται στην περιοχή Γκοουαρντές του Νουριστάν.

Έκκληση για την προστασία των Καλάς

-------------------------------------------
Η κ. Μελά ελπίζει σε μία αίσια κατάληξη στο θέμα της απαγωγής και πως σύντομα θα ηρεμήσει η κατάσταση για να επιστρέψει στην περιοχή και να συνεχίσει την έρευνά της. Απευθύνει έκκληση προς την πακιστανική κυβέρνηση, καθώς και σ' αυτές του ανεπτυγμένου κόσμου να προστατεύσουν τους φιλήσυχους κατοίκους των κοιλάδων, ώστε να μην υποστούν τα δεινά ενός εσωτερικού σπαραγμού.
«Καλάς σημαίνει χαρούμενα πρόσωπα, σημαίνει μοιράζομαι και συμμερίζομαι. Διακατέχονται από το σπάνιο είδος της έμπρακτης αγάπης, γιατί στο λεξιλόγιό τους δεν υπάρχει το ρήμα ‘σ΄αγαπώ’», είπε χαρακτηριστικά.
Στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου της καθηγήτριας, βρίσκονται υπό ολοκλήρωση, για την έκδοσή τους, πέντε αναγνωστικά της γλώσσας των Καλάς και μία πλήρης γραμματική (μαζί μ' ένα απλοποιημένο καλασικό αλφάβητο), τα οποία θα παραχωρήσει στους κατοίκους των χωριών για την εκπαίδευση των παιδιών, καθώς επίσης η καταγραφή περίπου 100 παραδοσιακών καλασικών τραγουδιών, καθώς και καλασικών ιστοριών, από θρύλους της παράδοσής τους, όπως αποτυπώθηκαν από αφηγήσεις γερόντων Καλάς.
Σύμφωνα με σύγχρονη καταγραφή (2008) που πραγματοποίησε και ανακοίνωσε σε διεθνή συνέδρια η καθηγήτρια του ΑΠΘ, οι Καλάς δεν ξεπερνούν κατά πολύ τους 3.100. Ζουν σε συνολικά 15 χωριά και κάποιους μικρότερους οικισμούς, στις απομονωμένες κοιλάδες των οροσειρών του βορειοδυτικού Πακιστάν, σε υψόμετρο 2.000 - 3.000 μέτρων. Οι κοιλάδες (Μπουμπουρέτ, Μπιμπίρ, Ρουμπούρ) ανήκουν διοικητικά στην περιφέρεια του
Τσιτράλ.

Πηγή...

Σχετικό θέμα: ΥΠ.ΕΞ.:Δεν υφίστανται ιδρύματα Ελλ.Πολιτισμού στο Πακιστάν!Πέραν ενός ατόμου που διαβιεί στο Καράτσι...!Ανύπαρκτος ο Λερούνης!Φτου σας προδότες.


Οι πραγματικοί παπατζήδες που "εκπροσωπούν" τους εργαζόμενους!


Δεν έχει ιδρώσει ποτέ του!Γιατί αν είχε,θα σεβόταν αυτούς που υποτίθεται εκπροσωπεί!

Για τον "Εκβιασμό"



ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ
TO BLOG ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΚΥΡΙΟΥ Γιάννη Παναγόπουλου
ο οποίος έκανε μήνυσητο παραξενο είναι ότι δεν ζήτησε εξηγησεις απο το συγκεκριμένο blog καν και απάντησε σε άλλο blog το τροκτικό
έχω υποβάλλει μήνυση για όσα ψευδώς και...
συκοφαντικά αναφέρονται προκειμένου να με πλήξουν για σκοπούς των οποίων ο εκβιαστικός χαρακτήρας θα διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη.
ΔΗΛΑΔΗ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ
ΣΑΦΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ BLOGS
http://anemos5.blogspot.com/2009/09/blog-post_681.html
Read more »

Τι κάνατε σήμερα για τον Θανάση μας;Προδοτικό ΥΠ.ΕΞ. νομίζετε ότι ξεχάσαμε;



Η ελληνική ψυχή που θελημένα ή άθελα της μέσα μας βαθιά κρυμμένη ζει, αγωνιεί και αιμορραγεί για την τύχη του κ. Αθανάσιου Λερούνη. Του Θανάση μας.

Τι κάνατε σήμερα για τον Θανάση μας;

Κάθε πολιτισμένος, φιλάνθρωπος καί αξιοπρεπής άνθρωπος της γης προσδοκεί και απαιτεί να ενημερώνεται καθημερινά από την Κυβέρνηση, την Αντιπολίτευση και γενικά όλους τους αρμόδιους για να μην υποθέσουμε ότι αυτοί είναι καγκουρό (το πρώτο πράγμα που έχουν κατά νου είναι το "τσέπωμα"...).

Ας θυμηθούμε λίγο τα παλιά:

Η επέμβαση των κομάντος της γερμανικής ειδικής αντιτρομοκρατικής ομάδας

GSG-9 στο αεροδρόμιο του Μογκαντίσου (13.10.1977) οδηγεί στην απελευθέρωση των ομήρων

(Σκότωσαν τρεις από τους τέσσερις απαγωγείς, ένας συνελήφθη, ένας των ειδικών δυνάμεων και μια αεροσυνοδός τραυματίστηκαν, αλλά όλοι οι όμηροι παρέμειναν σώοι και αβλαβείς).

Η αντίδραση του γερμανικού κράτους δεν περιορίσθηκε, όμως, σε μέτρα αστυνομικής και νομοθετικής καταστολής. Το γερμανικό κράτος πρωτοτύπησε εξασφαλίζοντας και την συνεργασία των ΜΜΕ .

Γιατί υπάρχει τόσο λίγο ενδιαφέρον σήμερα προς τα ΜΜΕ στην στην υπόθεση της απαγωγής του κ.Λερούνη;

Η ειδική αντιτρομοκρατική ομάδα GSG-9

Είναι εκπαιδευμένη στην απελευθέρωση των ομήρων και συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ξένες χώρες, στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά και διεθνείς αποστολές .

Υπάρχουν ψίθυροι ότι κάτι ανάλογο (π.χ. ΕΚΑΜ) υπάρχει και στην Ελλάδα.

Δεν θα ήταν σωστό να δώσετε την ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά, χιλιάδες χρόνια μετά τους άθλους του Ηρακλέους να κάνουν και αυτά έναν αξιόλογο άθλο;

Ν. Σάμιος


Δείτε και αυτή την ανάλυση...από την Ελευθεροτυπία.
Ως «έναρξη πολέμου των Ταλιμπάν κατά της φυλής των Καλάς, απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου» ερμηνεύει η «Daily Telegraph» την απαγωγή του Ελληνα δασκάλου Θανάση Λερούνη στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ο Λερούνης φέρεται να βρίσκεται στα χέρια των Αφγανών Ταλιμπάν στο Νουριστάν.

Οι ανταποκριτές της βρετανικής εφημερίδας σε Νέο Δελχί και Πεσαβάρ σημειώνουν ότι επί δεκαετίες οι Καλάς είχαν ένα είδος ασυλίας, ενώ άλλες θρησκευτικές ομάδες που διαβιούσαν στην παραμεθόριο ζώνη του Πακιστάν -σιχ, ινδουιστές και χριστιανοί- «είχαν σταδιακά εκδιωχθεί από εκεί». Απάγοντας τον Λερούνη, «τον Ελληνα εθελοντή που εξασφάλισε πάνω από 2,5 εκατομμύρια στερλίνες για την κατασκευή σχολείων, νοσοκομείων, υποδομών για καθαρό νερό και μουσείου», οι Ταλιμπάν «κήρυξαν τον πόλεμο στην κουλτούρα και την κληρονομιά» των Καλάς, γράφει η «Telegraph». Επικαλείται δε πρόσφατη δήλωση του ηγέτη των Ταλιμπάν μουλά Ομάρ, που καλούσε ΝΑΤΟ και Αμερικανούς «να πάρουν μάθημα από την ιστορία της εισβολής του Μεγαλέξανδρου στην περιοχή και την ήττα του από τις φυλές των Παστούν τον 4ο αι. π.Χ.». Την εκτίμησή της ότι οι Ταλιμπάν κήρυξαν πόλεμο στους Καλάς η «Telegraph» στηρίζει και σε δήλωση αξιωματούχου της τοπικής αστυνομίας στην επαρχία Τσιτράλ ότι ο «καθηγητής» Λερούνης, όπως τον αποκαλούν εκεί, «έγινε στόχος εξαιτίας της αφοσίωσής του στη διατήρηση της κληρονομιάς των Καλάς».

Από τις πρώτες ημέρες της απαγωγής του Θανάση Λερούνη οι γυναίκες των Καλάς διαδηλώνουν για την απελευθέρωσή του, ενώ οι ηλικιωμένοι της φυλής φέρονται να είναι σε επαφή με τους απαγωγείς του στο Νουριστάν.

ΕΡΣΗ ΒΑΤΟΥ (Πηγή: www.telegraph.co.uk)

Ώστε γι' αυτό τηρείτε σιγήν ιχθύος προδότες!
Γιατί ο Θανάσης είναι αφοσιωμένος στη διατήρηση της κληρονομιάς των Καλάς!
Γιατί ο Θανάσης δεν προσπάθησε να τους...εκχριστιανίσει!
Η Dorah Μητσοτάκη-Μπακογιάννη-Κούβελα,μετά από αυτή την αδράνεια για τη ζωή ενός Έλληνα πολίτη,που έχει απαχθεί και κινδυνεύει η ζωή του,αλλά και η θρησκευτική του ελευθερία,νομίζει ότι είναι ικανή να γίνει αρχηγός κόμματος;
Όταν δεν μπορεί να ενεργήσει για τη ζωή ΕΝΟΣ Έλληνα,θα μπορέσει ποτέ να υπηρετήσει τα συμφέροντα της Ελλάδας;
Αυτή η στάση εκτός από αδρανής και άχρηστη για την Ελλάδα,είναι δόλια,δουλική και προδοτική.
Όπως ήταν ίδια και η στάση του πατέρα της το '65,με την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ!
Η παροιμία του Λαού ποτέ δεν έχει πέσει έξω:"Κατά μάνα,κατά κύρη,κατά γυιό και θυγατέρα"...ΠΡΟΔΟΤΕΣ!