11 Μαρτίου 2009

Η πτώση της Ρώμης



Η πτώση της Ρώμης Η Ρώμη έπεσε χωρίς να πέσει. Εάλω η aetrna Urbs χωρίς να αλωθεί. Διαλύθηκε μες στο νερό η δύναμη, που πλάκωνε με τη σκιά της τους λαούς της οικουμένης, όπως βαριά ασπίδα πλακώνει λευκό αδύναμο ποντικάκι.Ποιος σήκωσε βλέμμα και ατένισε ετούτο το γίγαντα που επέβαλλε το ρυθμό του στον κόσμο, και που λογάριαζε όλους τους αντίπαλους και τους εχθρούς όσο λογαριάζει ο βοριάς το φυσερό του γύφτου;Η pax romana για αιώνες είχε περάσει να σημαίνει στους λαούς και στα έθνη ό,τι σημαίνουν οι γύροι των άστρων που δεν φτάνει τίποτα να ταράξει την τάξη τους.Και όμως η Ρώμη έπεσε. Στο όνομα της αφανίστηκε η πολιτική εξουσία που κανένας δεν μπορούσε να ονειρευτεί ότι θα 'φτανε να δημιουργήσει ο άνθρωπος. Ποιος της εστάθηκε και ποιος την ενίκησε;Η απόκριση είναι τόσο απλή που θα μας κάνει άστομους. Τη Ρώμη την εσύντριψε το μεγάλο Τίποτε. Η περίπτωση της ορθώνει στα μάτια μας την οντολογική δύναμη του Μηδενός. Το Μηδέν είναι ο αόρατος πορθητής και ο κριτής των όντων, που ο άνθρωπος φέρνεται από τη φύση του να μην τον προσέχει και να τον υποτιμά σταθερά. Παρόλο που η αριθμητική μας μαθαίνει πως κάθε μέγεθος που θα πολλαπλασιασθεί με το μηδέν μηδενίζεται Πιστεύω πως είναι σωστό να ξαναπεί κανείς μαζί με το Νίτσε πως τη Ρώμη την εγκρέμισαν τέσσερες εβραίοι. Εκείνοι οι τέσσερες που στο όνομα τους περνούν μέχρι σήμερα και κυρώνουνται όλες οι ηθικές αξίες του ανθρώπου στα πλάτη και στα μήκη του μισού τουλάχιστο πλανήτη μας.Τούτοι οι τέσσερες, που μας πάνε στον ώμο, είναι ένας έμορφος νέος ονειροπόλος και ποιητικός. Ένας αλιέας αγαθός τραχύς και ψαρογένης που έχτισε την πέτρα του στη Ρώμη. Κι ένας ψαθολόγος με γνώσεις επάνω στην ψυχολογία των μαζών με βλέμμα διαπεραστικό με οργανωτική ικανότητα και μια πραότητα πολύ απειλητική. Και είναι τέταρτη η Μαρία, η αναλφάβητη χωρική που όσο έζησε έμεινε κόρη. Ο Μιχαήλ Άγγελος στην Πιετά την παράστησε νεότερη στην ηλικία από το γιο της.- Η φθορά του χρόνου δεν άγγιξε την ηλικία της, γιατί δεν εμφιλοχώρησε η ελάχιστη λάγνα επιθυμία στη διάνοια και τη σάρκα της.Έτσι εξήγησε ο μονήρης καλλιτέχνης το παράδοξο στο γλυπτό του.Αυτοί οι τέσσερες άοπλοι νικήσανε σαράντα κατάφρακτες λεγεώνες. Και το πιο δεινό έφτασαν να στρέφουν οπίσω τις ροές των ποταμών.Η μέθοδος που δουλέψανε ήταν ένα στρατήγημα που ο Νίτσε το ονόμασε πνευματική εκδίκηση : Die geistige Rache: Η μέθοδος αυτή έγινε πράξη σαν μεταξίωση όλων των αξιών.
"Πολυχρόνιο - Στοά και Ρώμη" (β' μέρος)Επιλεγμένα αποσπάσματα.
http://www.liantinis.gr/content.php?id=46 , http://www.epanellinismos.com/index.phpoption=com_fireboard&func=view&id=10816&catid=99#10816

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου