17 Φεβρουαρίου 2010

ΟΙ 10 ΠΛΗΓΕΣ ΤΩΝ Η.Π.Α.



Βλέποντας τον Πρόεδρο Ομπάμα να ανακοινώνει τον φετινό κρατικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ, αισθανθήκαμε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Ιμπεριαλιστική δύναμη, η οποία να μας προκαλεί τον οίκτο, πρώτη φορά βλέπουμε. Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα. 1,6 τρισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζεται το φετινό έλλειμμά τους και το εξωτερικό τους χρέος έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πιάνει νούμερα, τα οποία ελάχιστες δεκαετίες πριν τα γνώριζαν μόνον οι μαθηματικοί και οι αστροφυσικοί. Δεν τα "χωράνε" οι ηλεκτρονικοί πίνακες και αναγκάζονται να προσθέτουν επιπλέον στοιχεία πάνω σ' αυτούς.
Περίπου δεκατρία τρισεκατομμύρια δολάρια "χρωστάνε" οι ΗΠΑ. 13.000.000.000.000 δολάρια για να δει ο αναγνώστης το νούμερο σε όλο του το μεγαλειώδες αριθμητικό "πλάτος". Ένα χρέος, το οποίο αυξάνεται από τον Σεπτέμβρη του 2007 με τον ιλιγγιώδη ρυθμό των 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων την ΗΜΕΡΑ. Με τον ρυθμό των 120 δισεκατομμυρίων τον ΜΗΝΑ. Με τον ρυθμό των 1,440,000,000,000 δολαρίων τον ΧΡΟΝΟ. Το ελάχιστο τόσα, είτε επιχειρήσει ο Ομπάμα να δώσει σάρκα και οστά στα κοινωνικά του "οράματα" είτε όχι.
Οι ιμπεριαλιστές είναι σε χειρότερη κατάσταση ακόμα και από τα θύματά τους. Αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται ότι λεηλατούν τα κράτη ολόκληρου του Πλανήτη, δείχνουν να κάθονται σε μια "καμένη" απ' όλες τις απόψεις γη. Με πληθυσμό 307.212.123, προκύπτει ότι ο μέσος Αμερικανός "ιμπεριαλιστής" πολίτης χρωστά 42.316 δολάρια. Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς σημαίνει αυτό, θα πρέπει να έχει ένα μέτρο σύγκρισης. Ο "πλούσιος" υπήκοος της "άρχουσας" δύναμης του Πλανήτη "χρωστάει" τα διπλάσια σχεδόν από τους "φτωχούς" Έλληνες της "χρεοκοπημένης" Ελλάδας. Τέτοια αξιολύπητη "αυτοκρατορία" δεν έχει ξαναδεί η ανθρώπινη ιστορία. Με μια ανεργία να καλπάζει πάνω από το 10%, η κατάσταση διαρκώς θα επιβαρύνεται, γιατί απλούστατα το κράτος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει την κοινωνική "ειρήνη".
Στην πραγματικότητα θα πρέπει να "αγοράσει" την κοινωνική "ειρήνη", γιατί απλούστατα στις ΗΠΑ δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου κοινωνικό κράτος. Οι Αμερικανοί μέχρι τώρα βασίζονταν στο γεγονός ότι είναι πολύ πλούσιοι ως άτομα, για να έχουν ανάγκη το κοινωνικό κράτος. Στη χώρα τους ήταν όλα τεράστια, για ν' ασχοληθούν με τις "μιζέριες", που απασχολούσαν τους "στριμωγμένους" στη μικρή Ευρώπη Ευρωπαίους. Στη χώρα τους ήταν όλα πολύ πλούσια, για να έχουν τις ανασφάλειες των φτωχών. Πίστευαν ότι πάντα θα είχαν τα ιδιωτικά χρήματα, για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής τους. Σήμερα —και μπροστά στην τεράστια οικονομική κρίση— φαίνονται αδύναμοι ν' αντιμετωπίσουν το παραμικρό. Όταν δεν πεθαίνουν στους δρόμους από έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης, έχουν αρχίζει να ζουν σε σκηνές όπως οι αυτόχθονες Αμερικανοί, που συνάντησε ο Κολόμβος.
Τι έγινε όμως και φτάσανε σ' αυτό το σημείο; Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη —όπως θα έλεγε και ένας γιατρός— ή ο "ασθενής" θα "καταλήξει"; Ο σοφός λαός έχει έναν ανεπανάληπτο τρόπο να εξηγεί με τον πιο απλό τρόπο ακόμα και τα πιο περίπλοκα πράγματα. Αυτός ο τρόπος εκφράζεται συνήθως μέσα από τις παροιμίες του. Στην περίπτωση των Αμερικανών υπάρχει μια ελληνική παροιμία, που μπορεί να περιγράψει άριστα το πάθημά τους …"Όποιος τη νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί". Όποιος αναζητά το μεγάλο κέρδος μέσα από τη συνεργασία του με τους "σκοτεινούς" Εβραίους, στα "σκατά" των χρεών θα βρεθεί. Στο τέλος …όχι κέρδος δεν θα έχει, αλλά δεν θα κατορθώσει να σώσει ούτε την προηγούμενη περιουσία του. Οι Αμερικανοί αυτό ακριβώς έπαθαν. Ήταν άπειροι και αφελείς και την "πάτησαν" από τους Εβραίους. Συνεργάστηκαν μ' αυτούς με την ελπίδα να...συνέχεια εδώ...

2 σχόλια:

  1. Μποτίλια στο πέλαγος17 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:15 μ.μ.

    Αγαπητέ φίλε,
    οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει.
    Νομίζω, ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο που εντοπίζεις σε ιστορικό βάθος. Οι αυτοκρατορίες ανεβαίνουν και πέφτουνε. Αυτοί όμως που τις δομούν παρασκηνιακά, προχωρούν σταδιακά προς τον τελικό τους στόχο, που είναι ο εξανδραποδισμός της ανθρωπότητος μέσα στην κλιμακούμενη βαρβαρότητα. Αυτό θα σημάνει - εφόσον βέβαια μπορέσουν να το εγκαταστήσουν - μια στρατηγική ήττα του πολιτισμού, διότι ο κανίβαλος απαιτεί να επανέλθει αυτή τη φορά, όχι με την αυθόρμητη αγριότητα των πρωτογόνων, αλλά με την αλλοτρίωση της συνειδήσεως.
    Εάν δεν γραφεί εκ νέου η ιστορία, ίσως να μην καταστεί δυνατόν να χαραχθεί η μελλοντική στρατηγική του ανθρώπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Συνέλληνα,το άρθρο παρόλο που δεν είναι δικό μου απηχεί πλήρως την πεπραγμένη ιστορική πορεία της ανθρωπότητας,ξεκινώντας πρακτικά από την εποχή του Ναβουχοδονόσορα και επέκεινα...
    Βέβαια τα προηγούμενα πειράματα έδωσαν πλήθος δεδομένων προς ανάλυση και εκπαίδευση των ως άνω αναφερομένων...
    Ένα μεγάλο ερώτημα παραμένει το που και πως ξεφύτρωσαν και εμφανίστηκαν επί της γης...
    Είναι πράγματι αξιοπερίεργο το γεγονός,της ολιγομελούς εκπροσώπισης της εν λόγω κάστας επί του πλανήτου,όπως επίσης και επί αιώνες διαβίωσή τους εντός του σκότους....
    Έρρωσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή