Η Aργεντινή και η «Λέσχη του Παρισιού»: Δάνεια, δικτατορίες και χρεοκοπίες
Μια σχέση 58 ετών
Aργεντινή και «Λέσχη του Παρισιού»: Δάνεια, δικτατορίες και χρεοκοπίες
Παρίσι, Γαλλία
Μόλις πριν από ένα 24ωρο η κυβέρνηση της Αργεντινής κατέληξε -μετά από έναν μαραθώνιο διαπραγματεύσεων- σε συμφωνία με τη «Λέσχη του Παρισιού» για την αποπληρωμή χρέους ύψους 9,7 δισ. ευρώ σε βάθος πενταετίας. Ποια είναι η «Λέσχη» και πώς η ιστορία της συνδέεται άμεσα με την χώρα της Νοτίου Αμερικής.
Συμφωνία για το χρέος των 9,7 δισ. ευρώ
Η «Λέσχη», όπως αναφέρεται και στον δικτυακό της τόπο, γεννήθηκε το 1956 στο Παρίσι. Πρόκειται για μια ανεπίσημη ομάδα πιστωτών, στην οποία συμμετέχουν ορισμένες από τις πλέον ανεπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη.
Παρέχουν οικονομικές υπηρεσίες σε χώρες με χρέη (αναδιάρθρωση χρέους, δάνεια κλπ), την ώρα που οι χώρες αυτές προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις για να αποκαταστήσουν και να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους. Αυτός τουλάχιστον είναι ο όρος.
Παρέχουν οικονομικές υπηρεσίες σε χώρες με χρέη (αναδιάρθρωση χρέους, δάνεια κλπ), την ώρα που οι χώρες αυτές προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις για να αποκαταστήσουν και να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους. Αυτός τουλάχιστον είναι ο όρος.
Όλα ξεκίνησαν το 1956, όταν το Παρίσι μεσολάβησε για να ρυθμιστούν «οικονομικές υποχρεώσεις» της τότε Χούντας της Αργεντινής με άλλες χώρες.
Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1955, οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν ανατρέψει τον πρόεδρο Χουάν Περόν, απαγορεύοντας οτιδήποτε θύμιζε τον Περόν για πολλά χρόνια.
Από εκείνο το έτος η «Λέσχη» υπέγραψε 429 συμφωνίες με 90 χώρες. Μόνο με την Αργεντινή υπέγραψε άλλες οκτώ: το 1962, 1965, 1985, 1987, 1989, 1991, 1992 και το 2014.
Η παρούσα συμφωνία για το χρέος των 9,7 δισ. δολαρίων αφορά κατά τα 2/3 σε χρέη που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας του 1976-1983.
Μάλιστα, όπως υπενθυμίζει η El Pais, αρκετοί στη χώρα είχαν αμφισβητήσει τα συγκεκριμένα χρέη, θεωρώντας ότι δεν είχαν να κάνουν με την οικονομική πολιτική μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησηε.
Καλώς ή κακώς οι πιστωτές δεν εξετάζουν τις κάλπες, αλλά τα χρέη που γεννούν οι χώρες. Έτσι, οι κυβερνήσεις του Ραούλ Αλφονσίν μετά τη δικτατορία (1983-1989), αλλά και οι επόμενες συμφώνησαν με τη «Λέσχη».
Από τα 9,7 δισ. δολάρια, το 30% είναι χρέος προς την Γερμανία, το 25% προς την Ιαπωνία, το 9% προς την Ολλανδία, το 8% προς την Ιταλία και το 7% προς τις ΗΠΑ.
Σημειώνεται ότι λίγες εβδομάδες προτού έρθει η συμφωνία με τη «Λέσχη του Παρισιού», η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνα Φερνάντες, επισκέφθηκε στο Παρίσι τον Φρανσουά Ολάντ.
Ο γάλλος πρόεδρος τής υποσχέθηκε ότι το Παρίσι θα σταθεί στο πλευρό του Μπουένος Αϊρες, ώστε οι διαπραγματεύσεις να έχουν αίσιο τέλος.
Υπενθυμίζεται ότι το 2001, η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών, ενώ ο πρόεδρος Νέστορ Κίρσνερ (2003-2007) βλέποντας ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αποφάσισε κούρεμα κατά 76%, το οποίο έγινε με συμμετοχή κυρίως των ιδιωτών.
.Στο τέλος του 2005 ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι θα πληρώσει σε μία μόνο δόση το χρέος απέναντι στο ΔΝΤ, γύρω στα 10 δισ. δολάρια, και θα διακόψει κάθε επαφή μαζί του.
Aπό τότε πέρασαν οκτώ υπουργοί Οικονομικών μέχρι ο νυν υπουργός, ο νεαρός Αξελ Κισιλόφ, να καταλήξει σε συμφωνία με τη «Λέσχη».
Απόστολος Ρουμπάνης
Απόστολος Ρουμπάνης
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου