26 Φεβρουαρίου 2009

Ξέρξης,η εβραία Εσθήρ,ο εβραίος Μαρδοχαίος και οι...Θερμοπύλες

Πίσω από κάθε επίθεση εναντίον της Ελλάδος κατά περίεργο τρόπο βρίσκουμε πάντα εβραίους!!!!Και μάλιστα στα δικά τους κείμενα!!!!!!
------------------------------------------------------------------------------

Ξέρξης, Εσθήρ και... Θερμοπύλες!

Το ενδιαφέρον μας λοιπόν, για τον βασιλικό σύντροφο της Εσθήρ κορυφώνεται, όταν συνειδητοποιούμε, ότι αυτός, ο Ξέρξης Α΄, είναι ο βασιλιάς των Περσών, που απείλησε με αφανισμό ολόκληρο τον Μεσογειακό πολιτισμό, φέρνοντας μια ασύλληπτη σε μέγεθος στρατιά[1] κατά των Ελλήνων!
Ο Γ. Δ. Καψάλης γράφει: «Ξέρξης Α΄ βασιλεύς της Περσίας, διεδέχθη τον πατέρα του Δαρείο το 486 π.Χ. Νέος εξαίρετου κάλλους και μεγαλοπρεπής στην όψη... Δεν διέθετε πολεμικό ζήλο και απολάμβανε την ζωή στους κήπους των Σούσων. Η βασιλική όμως αξιοπρέπεια, του επέβαλε να συνεχίσει τον πόλεμο του πατρός του κατά της Αιγύπτου, και της επαναστατημένης Βαβυλώνας. Στο τρίτο έτος της βασιλείας του ευρέθη μεταξύ δύο παρατάξεων (για την καθυπόταξη ή μη της Ελλάδος)... της φιλοπολεμικής (παράταξης) που εκπροσωπούσε ο στρατηγός του Μαρδόνιος και της φιλειρηνικής (παράταξης) στην οποία προΐστατο ο Αρτάβανος ο θειος του Ξέρξη και αδελφός του πατρός του Δαρείου. Ο Ξέρξης δεν άργησε όμως να παρασυρθεί από το φιλοπόλεμο ρεύμα διότι και άλλοι παράγοντες συνετέλεσαν εις τούτο... (θα δούμε σε λίγο, ποιοί ενδεχομένως είναι αυτοί οι "άλλοι παράγοντες" που υπονοούνται εδώ, αλλά δεν κατονομάζονται). Μετά την μεγάλη απόφαση (της εκστρατείας κατά της Ελλάδος), οι προετοιμασίες (στρατολογήσεις) διήρκεσαν πλέον των τριών ετών». Και τελειώνει ο εν λόγω καθηγητής βεβαιώνοντας κι αυτός με την σειρά του ότι, αυτός είναι ιστορικά ο σύντροφος της Εσθήρ: «το τέλος του βασιλέα Ξέρξη (Α΄) ήταν επαίσχυντο, εξώκειλε σε κάθε είδος ακολασίες... Στην Παλαιά Διαθήκη είναι γνωστός με το όνομα Αχασβερός, στον οποίο αναφέρεται και η ιστορία της Εσθήρ». [2]
Η περιγραφή της καθόδου της στρατιάς του Ξέρξη στην Ελλάδα από τον Ηρόδοτο, είναι συγκλονιστική. Ποτάμια στερεύουν και λίμνες[3] αποξηραίνονται από τις ανυπολόγιστες ανάγκες σε τροφή και νερό, του τεράστιου συρφετού των ανθρώπων και των ζώων μεταφοράς, που έρχονται από τα βάθη της πολυάνθρωπης Ασίας, για να αφανίσουν μια για πάντα τον αρχαίο πολιτισμό των Μεσογειακών Ελλήνων.
Στο διάβα της η περσική στρατιά αφανίζει τα υλικά αποθέματα ολόκληρων φυλών και λαών, για να εξασφαλισθεί ένα μοναδικό γεύμα στην μεγαλύτερη στρατιά όλων των εποχών! Απ’ όπου περνάει, οι υποτελείς λαοί συνεισφέρουν υποχρεωτικά, στρατό και εφόδια, αυξάνοντας την έκταση της δύναμής του, πέρα από κάθε φαντασία. Η ταυτόχρονη στρατοπέδευσή τους απ’ την πόλη Θέρμη (σημερινή Θεσσαλονίκη) μέχρι τον ποταμό Αξιό[4] και η αποστράγγιση τού ποταμού Εχέδωρου[5] (σημερινού Γαλλικού (;!) ποταμού) για τις ανάγκες υδροδότησης των στρατιωτών του, δείχνουν το μέγεθος της κολοσσιαίας αυτής στρατιάς. (Ηρόδ. 7.124).
Δεν θα αναφερθούμε σε άλλες λεπτομέρειες της περσικής στρατιάς, εκτός από δύο περιπτώσεις, που προσωπογραφούν έντονα τον ανεγκέφαλο αυτόν Πέρση βασιλιά, που επικεφαλής ενός χείμαρου ασιατικής λάσπης, έρχεται να καταπλακώσει την μάννα του πολιτισμού Ελλάδα.
Η πρώτη περίπτωση, είναι η γνωστή καταμαστίγωση των υδάτων του Ελλησπόντου και η ρίψη αλυσίδων στην κοίτη του εις ένδειξη καθυπόταξης των υδάτων. Ηρόδ. 7.35. Και μια δεύτερη, που υπογραμμίζει ανατριχιαστικά το επίπεδο της περσικής βαρβαρότητας και της απίστευτης δεισιδαιμονίας! Για την δεύτερη αυτή περίπτωση διαβάζουμε: «διαβαίνοντας την γέφυρα του Στρυμόνα στην θέση εννέα οδοί (στην σημερινή Αμφίπολη) αναζητώντας αίσιους οιωνούς, κατάχωσαν[6] στην γη ζωντανούς, εννέα παλικάρια και εννέα κοπέλες του ντόπιου πληθυσμού»! Ηρόδ. 7.114.
Αυτός λοιπόν είναι κατά την έρευνά μας, ο "σύζυγος" της Εσθήρ, που από "θεία δίκη" θαρρείς, μπροστά στην ανδρεία και την ευφυΐα των τότε Ελλήνων, υπέστη τις ταπεινωτικότερες ήττες της παγκόσμιας ιστορίας, όπως στήν ανεπανάληπτη στα παγκόσμια χρονικά ηρωική μάχη των Θερμοπυλών, όπου ο γιγαντόψυχος Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, ημίθεος μεταξύ λεόντων, με τους τριακόσιους μαχητές του και ελάχιστους ακόμα Θεσπιείς, φτύνοντας κατάμουτρα τον θάνατο, κατέλαβαν τις παγκόσμιες κορυφές ανδρείας, απαντώντας περιφρονητικά στην ασιατική πλημμυρίδα, με το ανεπανάληπτο: «μολών λαβέ».[7]
Στους ήρωες αυτούς, στους οποίους ο παγκόσμιος πολιτισμός θα αποδίδει αιώνια τιμές αξεπέραστης ανδρείας, χρωστάμε την επιβίωση της κλασσικής αρχαιότητας, με όλα όσα αυτό σημαίνει! Οι άνδρες αυτοί έκαναν κυριολεκτικά επίδειξη περιφρόνησης στον θάνατο και ξάφνιασαν τον υπεράριθμο αντίπαλο, με την αξεπέραστη θυσιαστική τους ανδρεία. Αν και απλοί πολεμιστές, μαχόμενοι κόντρα στο ανέφικτο, έγιναν οι μέγιστοι προστάτες του πολιτισμού, για τους οποίους ο Ηρόδοτος αποδίδοντας ύστατο φόρο τιμής έγραψε: «εγώ έψαξα έμαθα και μάλιστα γνωρίζω τα ονόματά[8] τους»! Ηρόδ.7.224. Καταλήγοντας: «πολλοί μεν άνθρωποι, άνδρες[9] δε ολίγοι». Ηρόδ.7.210.10.

Μετά την τρομακτική ψυχολογική ήττα του Ξέρξη στις Θερμοπύλες, όπου ελάχιστοι ψυχωμένοι Έλληνες, σκότωσαν 22.000 Πέρσες, ακολούθησε αργότερα και για τον ογκώδη στόλο[10] του η εξευτελιστική ήττα στη ναυμαχία της Σαλαμίνος, από τον δαιμόνιο Θεμιστοκλή! Τελικά, ο στρατηλάτης της συμφοράς, ο Ξέρξης Α΄, ο του Δαρείου γιος, το ‘βαλε στα πόδια σαν λαγός, για να προλάβει άθικτη την γέφυρα στα στενά του Βοσπόρου και να επιστρέψει κυριολεκτικά σαν κυνηγημένος, ξανά στην αυλική ασφάλεια και τις βασιλικές ηδονές του στην Περσία. Το όνειρο της κατάκτησης των Ελλήνων, συντρίφθηκε οριστικά με την ήττα αργότερα και τού στρατηγού του Μαρδόνιου στις Πλαταιές.

Πέρα όμως απ’ τα ιστορικά αυτά δεδομένα, που είναι λίγο-πολύ γνωστά, εξαιρετικό νομίζω ενδιαφέρον παρουσιάζει, ο τρόπος που ο συγκεκριμένος Ξέρξης έλαβε την τελική απόφαση της συγκεκριμένης εκστρατείας του κατά της Ελλάδος!

Ο Ηρόδοτος, αφηγούμενος κάποιες ανεξήγητες εμπειρίες, που βάρυναν οριστικά στην τελική του απόφαση, μας παρέδωσε συγκλονιστικές λεπτομέρειες! Εντείνοντας λοιπόν την προσοχή μας, διαβάζουμε στον Ηρόδοτο: «αρχικά ο Ξέρξης δεν εκδήλωνε με κανένα τρόπο διάθεση να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδος... και συγκέντρωνε στρατό (μόνο) εναντίον της Αιγύπτου. Στην αυλή του όμως, βρισκόταν και ασκούσε πάνω του μεγάλη επιρροή ο Μαρδόνιος,[11] ο γιος του Γωβρύα, εξάδελφος του Ξέρξη και γιος της αδελφής του Δαρείου, που δεν άφηνε ευκαιρία να μην του πει: βασιλιά μου δεν γίνεται να μην τιμωρήσουμε τους Αθηναίους... με τον καιρό ο Ξέρξης πείστηκε να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδος. Αυτός ήταν ο δεύτερος χρόνος από τον θάνατο του Δαρείου, πρώτα όμως εκστράτευσε εναντίον των (επαναστατημένων) Αιγυπτίων. Αφού δε τους υπέταξε, οργάνωσε σύναξη των πρώτων ανάμεσα στους Πέρσες». Ηρόδ.7.5-7.
Ενώ λοιπόν ο Ξέρξης είχε παρασυρθεί από τους φιλοπόλεμους της αυλής και μάλιστα είχε δώσει εντολές προετοιμασίας, σε μια συζήτηση, ο συνετός θείος του ο Αρτάβανος, που έζησε από κοντά και τις εκστρατείες τού πατέρα του Δαρείου, τού είπε πως: «οι Έλληνες είναι πολύ πιο γενναίοι από τους Σκύθες και ασυναγώνιστοι σε στεριά και θάλασσα». Ηρόδ.7.10.18.
Επικαλούμενος μάλιστα ο γηραιός αξιωματούχος, προγενέστερες αποτυχίες των Περσών κατά των Ελλήνων και των Σκυθών, τού εξήγησε, ότι, ακόμα και η γέφυρα με την οποία ήταν αναγκασμένοι να ζεύξουν τον Βόσπορο, αποτελούσε ένα πρόσθετο κίνδυνο αφανισμού, αφού σε περίπτωση ήττας, σε ξηρά ή θάλασσα, οι Έλληνες καταστρέφοντας την γεφύρωση Ασίας και Ευρώπης, θα απέκοπταν οριστικά τον δρόμο της επιστροφής των στρατευμάτων του προς την ασφάλεια της Ασίας.
Φαίνεται πως ο έμπειρος αξιωματούχος, κατάφερε τελικά να βάλει οριστικά τον Ξέρξη σε σκέψεις ματαίωσης, ή αναβολής: «ύστερα έπεσε η νύχτα και όσο το γυρόφερνε στο μυαλό του (ο Ξέρξης) όλο και συνειδητοποιούσε πως δεν ήταν για το καλό του η εκστρατεία εναντίον των Ελλήνων. Όταν δε κατέληξε σ' αυτήν την απόφαση, τον πήρε ο ύπνος, και τότε, σε κάποια ώρα της νύχτας, όπως διηγούνται οι Πέρσες,[12] είδε ένα τέτοιο όνειρο,[13] ένας ψηλός, όμορφος άνδρας, στάθηκε πάνω απ' το κεφάλι του και του είπε: βασιλιά των Περσών, αλλάζεις απόφαση, να μην οδηγήσεις το στρατό σου εναντίον της Ελλάδος, τώρα μάλιστα που παράγγειλες να συγκεντρώσουν στρατό; Λοιπόν δεν κάνεις καλά που αλλάζεις απόφαση κι ούτε θα βρεθεί άνθρωπος να συμφωνήσει μαζί σου, ακολούθησε λοιπόν τώρα τον δρόμο που σου δείχνει η απόφαση που πήρες την ημέρα». Ηρόδ.7.11-12.

Το παράξενο αυτό όνειρο, μας θυμίζει έντονα τις νυχτερινές απειλές των "αγγέλων" της Π. Διαθήκης, που «κατ’ όναρ» και «εν ύπνω»[14] επέβαλαν στα αθώα θύματα, εμφυσώντας τον τρόμο της συμμόρφωσης στις υποδείξεις και τις απαιτήσεις των πατριαρχών!
Ο Ξέρξης όμως, την πρώτη αυτή φορά δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο όνειρό του. Έτσι την επαύριο ζήτησε από τους συνεργάτες του να πάψουν να τον επηρεάζουν στην κατεύθυνση της εκστράτευσης και να ματαιώσουν κάθε προετοιμασία λέγοντας: «αν και όσοι με παρακινούν να κάνω την εκστρατεία (κατά των Ελλήνων) δεν λείπουν στιγμή από κοντά μου... Όταν όμως άκουσα την γνώμη του Αρτάβανου, αποφάσισα να ακολουθήσω την γνώμη του. Λοιπόν, από την ώρα αυτή, αλλάζω απόφαση και δεν θα εκστρατεύσω εναντίον της Ελλάδος, χαρείτε λοιπόν την ησυχία σας. Τότε οι Πέρσες που τά ‘κουσαν αυτά, έπεσαν καταχαρούμενοι και τον προσκύνησαν.
Όταν όμως ξανάπεσε η νύχτα, το ίδιο όνειρο, στάθηκε ξανά πάνω απ’ το κεφάλι του κοιμώμενου (κείμ.: κατυπνωμένου) Ξέρξη, και του έλεγε. Γιε του Δαρείου, φανερά τώρα πια μπροστά στους Πέρσες αποκήρυξες την εκστρατεία
(κατά των Ελλήνων) και καμμία σημασία δεν έδωσες στα λόγια μου. Βάλτο λοιπόν καλά στο μυαλό σου, αν δεν εκστρατεύσεις αμέσως (!) να πως θα καταλήξεις. Όπως μέσα σε λίγο καιρό έγινες μέγας και πολύς, έτσι γρήγορα θα γίνεις ταπεινός και ασήμαντος».
Ο Ξέρξης κατατρόμαξε και ανάστατος πετάχτηκε απ’ το κρεβάτι του και κάλεσε αμέσως τον Αρτάβανο. Όταν εκείνος έφτασε, ο Ξέρξης του είπε. Αρτάβανε, εγώ την πρώτη στιγμή, στην φρόνιμη συμβουλή σου απάντησα με χαμένα λόγια, ύστερα όμως άλλαξα γνώμη και πήρα απόφαση να κάνω κατά την συμβουλή σου. Θέλω λοιπόν να το κάνω, (δηλαδή να μην εκστρατεύσω κατά της Ελλάδος) μα δεν μπορώ, γιατί απ’ την ώρα που άλλαξα γνώμη και απόφαση, ένα φάντασμα έρχεται και ξανάρχεται στα όνειρά μου, που κάθε άλλο παρά επιδοκιμάζει την απόφασή μου αυτή. Μάλιστα, τώρα δα με κατατρόμαξε με απειλές.
Αν λοιπόν είναι θεός που μου το στέλνει και μόνο κάνοντας την εκστρατεία εναντίον της Ελλάδος ευχαριστηθεί, τότε σκέφτομαι πως το ίδιο ετούτο όνειρο θά ‘ρθει πετώντας και σε σένα. Λέω μάλιστα με τον νου μου, πως αυτό μπορεί να γίνει, (μόνο) αν φορέσεις την στολή μου και καθίσεις στον θρόνο μου και ύστερα πας να κοιμηθείς στο κρεβάτι μου»
. Ηρόδ.7.13-15.
Ο Αρτάβανος, δεν τον πίστεψε και του απάντησε με φρόνηση, πως: τα όνειρα δεν είναι παρά οι επιθυμίες και οι σκέψεις της ημέρας και δεν έχουν καμμία σχέση με θεό. Είσαι όμως βασιλιάς (του είπε), και μπορείς να πάρεις όποια απόφαση θέλεις, χωρίς να αναζητάς δικαιολογίες. Του είπε μάλιστα και μια όμορφη παροιμία, πως: και η θάλασσα, πολλές φορές λέει πως θέλει να δείξει τον καλό της εαυτό, μα δεν την αφήνει λέει ήσυχη ο αέρας! Έτσι και σένα, σε σπρώχνουν στην πλάνη οι κακές συναναστροφές σου».
Στην περίεργη πρόταση, να υποκριθεί ο Αρτάβανος για μια μέρα τον βασιλιά, για (να μπορέσει) να τον επισκεφθεί... το όνειρο, ο μυαλωμένος Αρτάβανος, μόνο που δεν πάτησε τα γέλια, λέγοντας του εντελώς προσγειωμένα, ότι τα όνειρα και οι θεοί που λένε ότι τα στέλνουν, δεν ξεγελιούνται από τα βασιλικά ρούχα και τις ψεύτικες τιμές που του προτείνει για μια μέρα!
Άλλωστε, συμπλήρωσε: «αν συνεχιστούν τα όνειρά σου βασιλιά μου, ακόμα και εγώ θα πω πως είναι από θεού». Βλέποντας όμως τον βασιλιά να επιμένει, δεν έχει λόγο να του αρνηθεί να παίξει στο θέατρο της συνάντησης με το "θεόσταλτο όνειρο": «Φόρεσε λοιπόν ο Αρτάβανος τα βασιλικά ρούχα και κάθισε στον θρόνο του Ξέρξη. Ύστερα όταν (το βράδυ) πήγε να κοιμηθεί στο βασιλικό κρεβάτι, την ώρα που τον είχε πάρει ο ύπνος, στάθηκε πάνω απ’ το κεφάλι και του Αρτάβανου το ίδιο όνειρο, που ερχόταν και ξαναρχόταν στον Ξέρξη. Και να τι του είπε: Εσύ είσαι λοιπόν εκείνος που βάλθηκε ν' αποτρέψει τον Ξέρξη από την εκστρατεία εναντίον της Ελλάδος, τάχα από έγνοια γι αυτόν; Ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον θα μείνεις ατιμώρητος, φέρνοντας εμπόδια σ' αυτό που πρέπει να γίνει. Όσο για το τι θα πάθει οπωσδήποτε και ο ίδιος ο Ξέρξης αν με παρακούσει, έχει δηλωθεί σ' αυτόν τον ίδιο.
Ο Αρτάβανος έβγαλε μια κραυγή και πετάχτηκε απ' το κρεβάτι, γιατί το φάντασμα μετά τις απειλές, ήταν έτοιμο τα μάτια να του βγάλει με πυρωμένο σίδερο. Και αφού αφηγήθηκε στον Ξέρξη με λεπτομέρειες το όνειρο του είπε: Εγώ βασιλιά μου καθώς είδα με τα μάτια μου πολλές καταστροφές, είχα την γνώμη πως αν χαιρόσουν την ησυχία σου, θα σε μακάριζε όλος ο κόσμος. Επειδή όμως, απ’ ότι φαίνεται, μια θεϊκή δύναμη μας σπρώχνει, και τους Έλληνες θεόσταλτη καταστροφή τους περιμένει, κι εγώ λοιπόν από μόνος μου αλλάζω τώρα γνώμη κι απόφαση κι απ’ την μεριά σου ανακοίνωσε στους Πέρσες, τις εντολές που στέλνει ο θεός και δώσε διαταγή να εκτελέσουν όσα πρωτύτερα τους είχες παραγγείλει.

Έτσι σπρώχτηκε ο Ξέρξης στην απόφαση της εκστρατείας... και μετά απ' όλα αυτά, τρίτο όνειρο[15] του παρουσιάστηκε, πως στεφάνι ελιάς του φόρεσαν, που κατά τους Μάγους, σημάδι υποδούλωσης ήταν σ’ αυτόν ολόκληρου του κόσμου». Ηρόδ.7.16-19.

Πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο αδιατάρακτης μακαριότητας, παντοειδούς αφέλειας και πολυεπίπεδης απάθειας, γιατί, πώς αλλιώς μπορώ να περιγράψω τις απονευρωμένες αντιδράσεις όλων εκείνων των ανθρώπων, που διαβάζοντας αυτές τις αράδες, από τον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο, δεν αισθάνθηκαν να τους διαπερνά ένα δριμύ ρίγος υποψιασμών;!
Δεν θα περίμενα βέβαια, να πεταχτούν, σαν τον Αρχιμήδη γυμνοί απ’ το χουζούρι της μπανιέρας τους, φωνάζοντας... εύρηκα, εύρηκα... πώς έσυραν τον Ξέρξη στην Ελλάδα! Αλλά νομίζω πως δεν θα ήταν διόλου υπερβολή, αν τους ζητούσαμε να σταθούν λίγο περισσότερο, εξερευνώντας στοχαστικά τις πιθανές εκδοχές, της εντελώς παράξενης αυτής περιγραφής, που βρίσκεται ακριβώς στην αφετηρία της πολυσήμαντης και πολύνεκρης Περσο-ελληνικής σύγκρουσης!
Μπορώ να δεχθώ, ότι στον μέσο αναγνώστη δεν γεννιούνται ερμηνευτικές υποψίες... τι συμβαίνει όμως με τους κατ’ επάγγελμα ιστορικούς; Γιατί παρακάμπτουν τέτοιες κραυγαλέες εκδοχές; Γιατί δεν προβληματίζονται; "Κανείς" δεν θα μπορέσει να μου εξηγήσει ικανοποιητικά, αυτή την μαζική στροφή των "ειδικών", στην επιφανειακή και την συμβατική ερμηνεία των ιστορικών μας δεδομένων, που νομίζω πιά, πως εγγίζει επικίνδυνα τα όρια της αυτοαχρήστευσης. Θα ‘λεγε κανείς, πως δεν μας ενδιαφέρει καθόλου να προχωρήσουμε τους υποψιασμούς μας πέρα απ’ τα συνηθισμένα όριά τους!
Αλήθεια, τι μας υποχρεώνει να δεχθούμε ότι ο Ηρόδοτος στην παραπάνω περιγραφή υπερβάλει ή ψεύδεται; Ότι τα περί ονείρων απλώς τα φαντάσθηκε και μόνο «χάριν δραματοποίησης» (όπως επιμένουν κάποιοι ιστορικοί) ενσωμάτωσε την εκπληκτική αυτή ονειρο-χειραγώγηση του σημαντικότερου Περσο-ελληνικού πολέμου;
Γιατί είναι προτιμότερο να δεχθούμε, ότι οι Πέρσες, που κατά δήλωση του Ηροδότου, του αφηγήθηκαν το περιστατικό ψεύδονται; Ή πως όλα αυτά, απλώς είναι υπερβολικά και παράδοξα, για να αποτελούν αληθινή αφετηρία τόσο σημαντικών εξελίξεων;
Αιώνες τώρα, έχουμε πράγματι δεχθεί αδιαμαρτύρητα μόνο τέτοιες χαριστικές και απαξιωτικές εξηγήσεις. Μήπως όμως, παραβλέπουμε τελικά το αυτονόητο και δεν θέλουμε να δούμε ότι παρόμοια "όνειρα" ήταν... και γιατί όχι... παραμένουν ακόμα, ο καλύτερος μηχανισμός χειραγώγησης της ιστορίας και η συνηθέστερη αιτία παντοειδούς "πολέμου"; Ποιός μας απαγορεύει να εξετάσουμε προσεκτικά και την εντελώς ύπουλη και ραδιούργα πλευρά του πράγματος; Μήπως, μέσα από την μόνιμη απαξίωση τέτοιων προεκτάσεων στην ιστορική έρευνα, "κάποιοι" στους πανεπιστημιακούς κύκλους, υπαγορεύουν έντεχνα ένα κλίμα ιστορικού καθωσπρεπισμού, αποκλείοντας έμμεσα τις "ακραίες" εξηγήσεις, ακριβώς για να μείνουν στο σκοτάδι οι δυνάμεις εκείνες που με αφανείς τρόπους όρισαν τις ιστορικές εξελίξεις;

Στο εννιάτομο έργο του Ηροδότου, εξετάζοντας δέκα περίπου αναφορές σε όνειρα, που σχεδόν αποτελούν και το σύνολο των αναφορών του στα όνειρα,[16] διαπίστωσα, ότι καμμία άλλη περίπτωση, δεν έχει ούτε την έκταση (των 146 στοίχων!), που αφιερώνει ο Ηρόδοτος στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά ούτε και το πλήθος των λεπτομερειών, που καθιστούν την περίπτωση αυτή εξόχως μοναδική, εξαιρετικά λειτουργική και οπωσδήποτε άκρως ενδιαφέρουσα! Γιατί πρέπει λοιπόν, αιώνες τώρα, να αποκλείεται, μονίμως, ασυζητητί και απολύτως, έστω και σαν αμυδρό ενδεχόμενο, η κυριολεκτική ερμηνεία της αφήγησης;
Στην δική μας περίπτωση, η κατά γράμμα (κυριολεκτική[17] ) ερμηνεία της αφήγησης την οποία κατ’ επανάληψη επιχειρήσαμε, στην απόπειρα ερμηνείας των βιβλικών θαυμάτων, απέδωσε εκπληκτικά αποτελέσματα! Όταν λοιπόν προσεγγίζοντας οποιονδήποτε γρίφο, αποκλείουμε συνεχώς, έναν συγκεκριμένο τύπο ερμηνείας, (εδώ το ενδεχόμενο κυριολεξίας) χάνουμε την ευκαιρία να ερευνήσουμε τα ενδεχομένως αυθεντικά χαρακτηριστικά του γρίφου! Το αίνιγμα διαιωνίζεται γιατί οι πραγματικοί μηχανισμοί που το γέννησαν, παραμένουν αόρατοι.
Η αφήγηση μάλιστα του Ηρόδοτου, επανέρχεται στην ίδια αυτή ονειρική εμπειρία των δύο ανδρών, και καταγράφει μια αποκαλυπτική συνομιλία μεταξύ τους, που δείχνει ότι τρία τουλάχιστον χρόνια μετά, εκστρατεύοντας πια κατά της Ελλάδος, εξακολουθούν να θυμούνται και να συζητούν την καθοριστική σημασία των ονειρικών εκείνων πιέσεων, υπέρ της εκστρατείας: «Καθώς δε ο Ξέρξης αντίκριζε τον Ελλήσποντο που είχε σκεπαστεί εντελώς από καράβια και οι ακρογιαλιές του πέρα ως πέρα από ανθρώπους (στρατιώτες) δάκρυσε, μακάρισε εαυτόν και ύστερα... (ρώτησε) Αρτάβανε, μπροστά μας έχουμε σπουδαίες επιχειρήσεις, πες μου λοιπόν την αλήθεια, αν το όνειρο που είδες στον ύπνο σου δεν ήταν τόσο έντονο, (ξεκάθαρο, αληθινό, κείμ: η όψις του ενυπνίου μη ούτω εναργής) θα επέμενες στην πρώτη γνώμη σου, αποτρέποντάς με να εκστρατεύσω εναντίον της Ελλάδος ή (τελικά) θα άλλαζες γνώμη; Βασιλιά μου, (απάντησε με εξαιρετικό σκεπτικισμό ο Αρτάβανος) μακάρι να έχει την κατάληξη που θέλουμε, η οπτασία που παρουσιάστηκε στον ύπνο μου. Εγώ όμως, ακόμα και τώρα είμαι κυριευμένος από φόβο, τα 'χω χαμένα και πολλά άλλα βάζω με το νου μου». Ηρόδ.7.47.
Δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς εννοούσε μ’ αυτά τα τελευταία του λόγια ο σκεπτικιστής Αρτάβανος. Εμείς σημειώνουμε, ότι τρία ολόκληρα χρόνια μετά, τα δύο θύματα θυμούνται ακόμα! Θυμούνται και σχεδόν με τρόμο σχολιάζουν και παραδέχονται, ότι τα εφιαλτικά εκείνα "όνειρα" υπήρξαν το πραγματικό άγκιστρο, που κυριολεκτικά έσυρε τον Ξέρξη Α΄, στην περιπέτεια της εκστρατείας κατά των Ελλήνων.


Πότε συμβαίνουν όλα αυτά;

Υπάρχει όμως κάποια, έστω και υποτυπώδης χρονική ταύτιση, της δράσης των ηρώων του βιβλίου της Εσθήρ, με τον χρόνο που ο Ηρόδοτος τοποθετεί τους ανθελληνικούς ονειρικούς εκβιασμούς; Όπως καταλαβαίνετε η ερώτηση είναι άκρως ενδιαφέρουσα και δεν είναι καθόλου παράξενο που εμείς θα μπούμε στον πειρασμό να συγκρίνουμε τα χρονικά δεδομένα του βιβλίου της Εσθήρ με αυτά του Ηροδότου! Το αληθινά παράξενο και εντελώς ανεξήγητο είναι, το γιατί δεν έχουν γίνει προ πολλού, ένα πλήθος από ανάλογες σοβαρές ιστορικές μελέτες στο ίδιο θέμα!
Για να σχηματίσουμε μια στοιχειώδη εικόνα, πρέπει να σημειώσουμε κάποιες αφετηριακές χρονολογίες. Ο Ξέρξης λοιπόν, ανέλαβε την βασιλεία αμέσως μετά τον θάνατο του πατρός του Δαρείου, την άνοιξη του 486 π.Χ. Δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα «την άνοιξη του 484 π.Χ. εκστράτευσε κατά των επαναστατημένων Αιγυπτίων».[18] Αφού επέστρεψε, έκανε μέγα επινίκιο συμπόσιο.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το έτος 480 π.Χ. ο Ξέρξης εκστράτευσε κατά των Ελλήνων, αφού προετοιμάσθηκε επί τρία περίπου χρόνια. Η απόφαση λοιπόν της εκστρατείας κατά των Ελλήνων, ελήφθη στον ενδιάμεσο χρόνο, ανάμεσα στο εορταστικό συμπόσιο της επιστροφής του από την Αίγυπτο και της τρίχρονης προετοιμασίας κατά της Ελλάδος, δηλαδή ανάμεσα στα έτη 484-483 π.Χ.
Για το συγκεκριμένο συμπόσιο του Ξέρξη, ο Ηρόδοτος γράφει: «στον δεύτερο χρόνο από τον θάνατο του Δαρείου, (άρα και στον δεύτερο χρόνο της βασιλείας του) αφού πρώτα εκστράτευσε εναντίον των (επαναστατημένων) Αιγυπτίων και τους υπέταξε, (επέστρεψε και) οργάνωσε σύναξη των πρώτων (αξιωματούχων) ανάμεσα στους Πέρσες». Ηρόδ.7.5-7.
Στο βιβλίο της Εσθήρ, το ίδιο περιστατικό αναφέρεται ως: «συμπόσιο εις πάντας τους άρχοντας αυτού (και τοποθετείται) στον τρίτο χρόνο της βασιλείας του (Ξέρξη)». Εσθ.1.3. Η διαφορά που εμφανίζεται εδώ, μπορεί να είναι πολύ μικρότερη του ενός έτους! Αν υποθέσουμε ότι ο Ηρόδοτος αναφέρεται στο τέλος του δεύτερου έτους και η Βίβλος στην αρχή του τρίτου έτους της βασιλείας του Ξέρξη, τότε η φαινομενική χρονική διαφορά σχεδόν εκμηδενίζεται!
Βίβλος λοιπόν και Ηρόδοτος, συμπίπτουν σχεδόν απόλυτα, ορίζοντας την αφετηρία των εξελίξεων, δηλαδή το συμπόσιο μετά την καθυπόταξη των Αιγυπτίων, κάπου στην αρχή του τρίτου έτους της βασιλείας του Ξέρξη άρα και στα έτη 484-483 π.Χ. Η σύμπτωση των δύο ανεξάρτητων κειμένων, είναι εκπληκτική.

Πότε όμως εμφανίζεται ο Μαρδοχαίος στο παλάτι του Ξέρξη; Στην αρχή του βιβλίου και στο κείμενο των Ο΄, (που απαλείφθηκε από τους Μασορίτες), διαβάζουμε, τα εξής αποκαλυπτικά: «την πρώτη μέρα του πρώτου μήνα (κείμ: τον μήνα Νισάν) του δευτέρου έτους της βασιλείας του (Αρτα)Ξέρξη, όνειρο είδε ο Μαρδοχαίος. Ο άνθρωπος αυτός (ο Μαρδοχαίος) ήταν Ιουδαίος, κατοικούσε στα Σούσα και ήταν άνθρωπος μέγας, υπηρετών στην αυλή του βασιλέως». Ο΄Εσθ.1.1α.
Ο Μαρδοχαίος λοιπόν ήταν στο παλάτι του Ξέρξη από την αρχή σχεδόν της βασιλείας του, αφού απ’ την αρχή του δευτέρου έτους της βασιλείας του Ξέρξη, υπηρετούσε ήδη στην αυλή του βασιλιά και είχε όλο τον χρόνο να εξοικειωθεί με την αυλική πραγματικότητα και να προετοιμάσει τον δρόμο της Εσθήρ, που εμφανίζεται στην ζωή του Ξέρξη όταν στις αρχές του τρίτου χρόνου της βασιλείας του και στο προαναφερθέν συμπόσιο, καθαιρείται η ανυπάκουη Αστίν και αντικαταστάτριά της, εκλέγεται η εκπαιδευμένη στον έρωτα από τον Μαρδοχαίο Εσθήρ!
Γνωρίζουμε επίσης, ότι μετά τα «θεία ενύπνια», (Ηρόδ.16.19), που επέβαλαν εκβιαστικά την απόφαση στον Ξέρξη, να εκστρατεύσει κατά της Ελλάδος, έως την τελική εκστρατεία, που συνέβη το 480 π.Χ, μεσολάβησαν τρία περίπου χρόνια προετοιμασίας. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι τα τρία τελευταία αυτά χρόνια, οι δύο συνωμότες, ο Μαρδοχαίος και η Εσθήρ, βρίσκονται κυριολεκτικά θρονιασμένοι, ο πρώτος στη θέση του υψηλόβαθμου αυλικού και η Εσθήρ στην αγκαλιά και στον κοιτώνα του Ξέρξη! Αυτός είναι και ο χρόνος που ο Ηρόδοτος τοποθετεί το μπαράζ των απειλητικών ονείρων, που υποχρέωσαν τον Ξέρξη να αρχίσει τις προετοιμασίες για την μεγαλύτερη επίθεση που δέχθηκε ποτέ το γένος των Ελλήνων!

Η αλήθεια είναι, ότι μετά την επαρκέστατη αυτή χρονική σύμπτωση, το βιβλίο της Εσθήρ, αλλοιώνει εσκεμμένα τα υπόλοιπα χρονικά του δεδομένα, εμφανίζοντας μια χονδροειδή και ολοφάνερα σκόπιμη όπως θα δείτε αριθμητική σύγχυση. Διότι, ενώ παραδέχεται ότι η καθαίρεση της Αστίν και το ζήτημα εξεύρεσης νέας "βασίλισσας" γεννιέται στην αρχή του τρίτου χρόνου της βασιλείας του Ξέρξη, (Εσθ.1.3) και συγκεκριμένα, εφτά μόλις μέρες μετά την έναρξη του συμποσίου, (Εσθ.1.9), η Εσθήρ, η φλογερή αντικαταστάτρια της Αστίν, φτάνει στην αγκαλιά του απαρηγόρητου βασιλιά... ένα ολόκληρο χρόνο μετά! (Εσθ.2.12). Παρ’ όλα αυτά, δεν βρισκόμαστε κάπου στο τέταρτο έτος της βασιλείας του Ξέρξη, ως θα έπρεπε, αλλά: «η Εσθήρ εφέρθη προ του βασιλέως εις τον βασιλικόν οίκο, τον δέκατο μήνα του έβδομου έτους της βασιλείας αυτού»! Εσθ.2.16.
Δηλαδή, η Εσθήρ αντικαθιστά την Αστίν, στην αγκαλιά του απαρηγόρητου Ξέρξη, πέντε περίπου χρόνια μετά την απομάκρυνση της Αστίν και την λήξη του μοιραίου συμποσίου!!! Όπως καταλαβαίνετε, κάτι τέτοιο είναι εντελώς αφύσικο αλλά και ανακόλουθο ακόμα και με την ίδια την ιστορία της Εσθήρ! Είναι αδύνατον, το θέμα της αντικατάστασης της ποθητής Αστίν, να γεννήθηκε το 484 π.Χ. στην αρχή του τρίτου χρόνου της βασιλείας του βασιλιά Ξέρξη και η αντικατάστασή της απ’ την Εσθήρ, να έγινε το 479 π.Χ. δηλαδή, πέντε ολόκληρα χρόνια αργότερα, και το σημαντικότερο... μετά την συντριβή του Ξέρξη στην Ελλάδα! Κάποιοι λοιπόν έχουν αλλοιώσει σκόπιμα αυτές της χρονικές επισημάνσεις!
Οι αδέξια παρατραβηγμένες αυτές χρονομεταθέσεις στο βιβλίο της Εσθήρ, είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικές! Για να συνειδητοποιήσουμε την αξία αυτής της υπερβολικής χρονομετάθεσης, πρέπει να θυμόμαστε συνεχώς ότι η καταστρεπτικότατη εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Ελλάδος, συνέβη το 480 π.Χ. Έτσι θα γίνει αμέσως φανερό το γιατί η Εσθήρ έπρεπε να φτάσει στην αγκαλιά του Ξέρξη το 479 π.Χ. δηλαδή πέντε χρόνια μετά την Αστίν, (που υποτίθεται ότι έπρεπε να αντικαταστήσει) ώστε να βρεθεί στην αγκαλιά του Ξέρξη ένα χρόνο μετά τον φθοροποιό για τους Έλληνες πόλεμο!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μετάφραση του βιβλίου της Εσθήρ (μετάφραση των Ο΄) έγινε στην πρωτεύουσα του Μακεδόνα στρατηλάτη και ένδοξου τιμωρού των Περσών Μεγάλου Αλέξανδρου και στο λαμπρότερο κέντρο της αυτοκρατορίας του, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου υπό την επίβλεψη και το απειλητικό μεγαλείο ενός ένδοξου επίγονου του Αλέξανδρου, του Πτολεμαίου Β΄ (285-246 π.Χ.).
Για τους λόγιους Ιουδαίους μεταφραστές λοιπόν, ήταν παραπάνω από προφανής η ανάγκη, απ’ τα γραπτά τους κείμενα, να μην προκύπτει ότι η Εσθήρ εμφανίσθηκε στην αγκαλιά και τον κοιτώνα του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων Ξέρξη, πριν απ’ την εκστρατεία του (480 π.Χ.) κατά της Ελλάδος! Έτσι, ενώ η Εσθήρ γίνεται η εκλεκτή του βασιλιά, λίγο μετά το συμπόσιο, δηλαδή το 484 π.Χ., φτάνει στην αγκαλιά του... πέντε ολόκληρα χρόνια μετά! (το 479 π.Χ.) για να μην μπορεί κανείς ευθέως να χρεώσει στην Εσθήρ ή στον Μαρδοχαίο οποιαδήποτε ανθελληνική επιρροή στις επιθετικές κατά των Ελλήνων αποφάσεις του Ξέρξη!
Οι χρονομεταθέσεις αυτές (όποτε κι αν έγιναν[19]) αν και υπερβολικές και εξόφθαλμες, έπαιξαν επιτυχώς μέχρι σήμερα τον διπλό τους ρόλο. Στους μυημένους ομοεθνείς της Εσθήρ, οι μισές (σωστές) χρονικές σημειώσεις μετέδιδαν επιτυχώς το πραγματικό μήνυμα της δραστικής ανάμειξης της Εσθήρ στην ιστορία, ενώ οι υπόλοιπες οι παρατραβηγμένες και αλλοιωμένες, αιώνες τώρα, εξοστράκιζαν με επιτυχία, τους ελάχιστους χλιαρούς υποψιασμούς των εκατομμυρίων θεοπαρμένων Ελλήνων και λοιπών απαθών αναγνωστών, της θεολογικά εξωραϊσμένης αυτής ιστορίας της Εσθήρ!

Βλέπε την συνέχεια στο άρθρο: Περί "θεών", ονείρων και "θαυμάτων":
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&Itemid=71&func=view&id=7586&catid=8

Μ. Καλόπουλος


1) Ο συντηρητικότερος όλων Κτησίας γράφει: «Ξέρξης δε συνεγείρας στρατιάν περσικήν άνευ των αρμάτων ογδοήκοντα μυριάδας (800.000) και χιλίας τριήρεις ήλαυνε επί την Ελλάδα». Ο Ηρόδοτος όπως θα δούμε παρακάτω, καταγράφει ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς.
2) Από το άρθρο του Γ.Δ. Καψάλη, τέως πρόεδρου του εκπαιδευτικού συμβουλίου μέσης εκπαίδευσης στην Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη στη λέξη «Ξέρξης». Βλέπε επίσης στην λέξη «Εσθήρ», όπου ο Π. Ι. Μπρατσιώτης, καθηγητής της βιβλικής ιστορίας του Πανεπ. Αθηνών, ανεπιφύλακτα επιβεβαιώνει ότι: «ο σύζυγος της Εσθήρ, είναι ο Αχασβερός των Ο΄, δηλαδή ο Ξέρξης Α΄».
3) Στα Άβδηρα η λίμνη «Κύστειρον» αποξηράνθη, για να καλύψει τις ανάγκες των Περσών σε πόσιμο ύδωρ!
4) Ο Ηρόδοτος αναφέρει μάλιστα πως: «στην περιοχή του Αξιού ποταμού, λιοντάρια αφήνοντας τα λημέρια τους, έκαναν την νύχτα συχνές επιδρομές, κατασπαράζοντας μόνο τις καμήλες χωρίς να πειράζουν κανένα άλλο ζώο ούτε άνθρωπο» Ηροδ.7.126. Η λεπτομέρεια αυτή απαντάει στην διαφωνία των αρχαιολόγων, που ξεκίνησε με αφορμή ζωγραφική αναπαράστασης που βρέθηκε σε τάφο της Βεργίνας και που δείχνει τον Αλέξανδρο να κυνηγάει λιοντάρια. Οι πολυμαθέστατοι αυτοί αρχαιολόγοι, ισχυρίζονται κατηγορηματικά ότι δεν υπήρχαν την εποχή του Αλεξάνδρου λέοντες στην Μακεδονία. Ο Ηρόδοτος όμως τους διαψεύδει σαφέστατα.
5) Εχέδωρος (έχει-δώρα) ονομάσθη, επειδή κατά την αρχαιότητα ήταν χρυσοφόρος.
6) «Η Άμηστρις, η γυναίκα του Ξέρξη Α΄, στα γεράματά της κατάχωσε ζωντανούς δεκατέσσερις νέους, γιους επίσημων ανδρών της Περσίας, για να ευχαριστήσει τον θεό που της χάρισε το δώρο της ζωής». Ηρόδοτος 7.114. Η αποτρόπαια αυτή ανθρωποθυσία είναι πανάρχαιο χαλδαιικό έθιμο, βλέπε: ο ένοπλος δόλος "ζωντανοταφές στην Ουρ της Χαλδαίας", όπου περιγράφονται τα ευρήματα καταχώσεων εν ζωή εκατοντάδων ανθρώπων, στην γενέτειρα του Αβραάμ την Ουρ της Χαλδαίας.
7) «Πάλιν δε του Ξέρξου γράψαντος, πέμψον τα όπλα (ο Λεωνίδας) αντέγραψε, μολών λαβέ» Πλούταρχος Βιογρ. Αποφθέγματα Λακωνικά 225.C.11.
8) Τριακόσια ονόματα, που θα έπρεπε να τα γνωρίζουν ένα προς ένα όλοι οι Έλληνες!
9) Αυτούς που ο Ηρόδοτος αποκαλεί «άνδρες» με όλη την σημασία της λέξης, κάποιοι ελαττωματικής νοημοσύνης συγγραφείς, αποκαλούν «κίναιδους και τοιούτους»
10) «1207 τριήρεις» Ηροδ. 7.89 και «1800 πλοιάρια συνοδείας». Ηροδ. 7.97.
11) Ο Μαρδόνιος εσφαλμένα συγχέεται με τον Μαρδοχαίο, αφού αυτός είναι: «γιος της αδελφής του Δαρείου και του Γωβρύα» Ηροδ. 7.5.4. Άρα τουλάχιστον από την μεριά της Μητέρας του είναι Πέρσης και όχι εντελώς Εβραίος όπως ο Μαρδοχαίος, που ορίζεται ως: «γιος του Ιαΐρου εκ φυλής Βενιαμίν». Εσθήρ 2.5.
12) «Ως λέγεται υπό Περσέων» (Ηρόδ.7.6). Όπως ο ίδιος δηλώνει, τα περί των νυκτερινών θεϊκών εντολών (ονείρων), τα αντέγραψε από αφηγήσεις Περσών και δεν είναι κατ ανάγκην προϊόν φαντασίας, ή «χάριν δραματοποίησης», όπως πολλοί ισχυρίζονται.
13) Την πρώτη αυτή φορά, στο κείμενο δεν αναφέρεται καν τη λέξη όνειρο, αλλά: «κατύπνωσε (ο Ξέρξης) και εν τη νυκτί είδε όψιν». Ηροδ.7.12.5. από καθαρό λάθος κάποιες μεταφράσεις αντί της λέξης «όψιν» γράφουν «όφιν», μόνο επειδή οι δύο λέξεις γραμμένες φαίνονται σχεδόν ίδιες!
14) «Την νύχτα και εν ύπνω (Μας.: κατ' όναρ) ήλθεν (άγγελος) και είπε προς τον (βασιλέα) Αβιμέλεχ, ιδού εσύ αποθνήσκεις εξαιτίας (Σάρρας) της γυναικός την οποίαν έλαβες». Γεν.20.3,
15) «Τρίτη όψις (εμφάνιση) εν τω ύπνω εγένετο». Ηροδ. 7.19.2.
16) Ηρόδοτος. 1.107 //2.139 //2.141 //3.30 //3.124 //3.149 //5.55 //6.107 //6.118 //6.131.
17) Κυριολεξία: «το κατά γράμμα εννοούμενον... Κατά την ακριβή ή βασική σημασία των λέξεων». Κυριολεκτικώς: «κατ’ ακριβολογίαν νοηθέν και όχι μεταφορικώς».
18) Ιστορικά η άλωση αυτή, της Αιγύπτου, τοποθετείται: «την άνοιξη του 484 π.Χ.». Βλέπε Ηρόδοτος 7.7. (ΠΟΛΥΜΝΙΑ). παραπομπή 18. Εκδόσεις Γκοβόστη.
19) Αυτές οι διορθωτικές επεμβάσεις άλλωστε, είναι και η μοναδική εξήγηση που στο ‘κατακρεουργημένο’ βιβλίο της Εσθήρ, η μορφή του Μαρδοχαίου εισάγεται δύο φορές, ακριβώς με τα ίδια λόγια! Βλ: Ο΄Εσθήρ1.1a. και Εσθήρ 2.5.
http://www.epanellinismos.com

25 Φεβρουαρίου 2009

15/3/2009.Αριστοτέλειος Μαραθώνιος στη Δράμα:!!!!

15 Μαρτίου 2009

Η Δράμα τιμάει την ελληνική κοσμοθέαση!

….

Σας προσκαλούμε στην διοργάνωση

του Αριστοτελείου Μαραθωνίου Φίλιπποι (αρχαίο

θέατρο) - Δράμα 2009

και του Λαϊκού δρόμου Δοξάτο - Δράμα 2009

Έναρξη των αγώνων με αφή μαραθώνιας πυράς και ύμνο προς τον Ηρακλέα και την Νίκη.

Κάντε κλικ εδώ: http://koinothess.wordpress.com/ για περισσότερες πληροφορίες!

Από τις 10 το πρωί της Α

πολλωνίας ημέρας («Κυριακής») 15 Μαρτίου, η Δράμα φοράει γιορταστικά τον αρχαϊκό χιτώνα της ελληνικής κοσμοθέασης. Στεφανώνοντας τιμητικά τους δρομείς καθώς θα προσέρχονται στον τερματισμό, διοργανώνοντας εκθέσεις από τις δραστηριότητες των φορέων των ελληνοπρεπών ιδεωδών, δημόσιες συζητήσεις, προβολές, θεατρικά, μουσικά και χορευτικά δρώμενα.

Κατά την έναρξη των απονομών (ώρα 2

μ.μ.), θα προηγηθεί σπονδή προς το αθλητικό προγονικό πνεύμα και κατάθεση στεφάνων στο άγαλμα της Ελευθερίας προς τιμήν του Φιλίππου, του Αριστοτέλους και εις μνήμη του Ολοκαυτώματος των Παλαιστινίων.

Είσαστε καλεσμένοι όλοι
από τις 10 το πρωί της
15ης Μαρτίου
στο
κεντρικό πάρκ

ο της Δράμας
για μια γιορτή αφιερωμένη στην
ελληνική κοσμοαντίληψη
και στον
ελληνικό αθλητισμό!

Διοργάνωση:
Σύλλογος Μαραθωνίων Μακεδονίας
Κοινό των Θεσσαλονικέων (Σύλλογ
οι ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΆΡΕΣ ΆΝΑΞ)



8

Η απαγορευμένη Αφροδίτη της Γάζας.

Πως και γιατί η Παλαιστίνη αλώθηκε και αφελληνίστηκε στο διάβα του χρόνου....
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_fireboard&func=view&id=10454&catid=97#10454

H πρόσφατη ομαδική σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα από τα αιμοβόρα ισραηλινά στρατεύματα, μας δίνει την ευκαιρία να υπενθυμίσουμε όχι μόνον τα τραγικά γεγονότα, αλλά και το ιστορικό γεγονός ότι η δύστυχη αυτή πόλη είναι μια πανάρχαια μινωική αποικία, που κρύβει ακόμη κάτω από την άμμο της ερήμου τα δείγματα της προαιώνιας ελληνικής παρουσίας στην περιοχή.
Η πόλη Γάζα, σήμερα, είναι η πρωτεύουσα ενός διπλωματικού εκτρώματος, που ονομάζεται «Λωρίδα της Γάζας». Πρόκειται για μια παράλια λωρίδα γης στο νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου, ανάμεσα στην Αίγυπτο και το Ισραήλ. Η περίφημη αυτή «λωρίδα» έχει μήκος 41 χιλιόμετρα και μέσο πλάτος 10 χιλιομέτρων, ενώ κατά τα άλλα είναι μια ημιέρημη έκταση 360 τετραγωνικών χιλιομέτρων όπου ζουν στριμωγμένοι περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνοι.
Η πρόσφατη ιστορία της περιοχής μας λέει ότι μετά την αποχώρηση των Βρετανών αποικιοκρατών, το 1947, η λωρίδα της Γάζας πέρασε υπό αιγυπτιακή διοίκηση μέχρι το 1967, οπότε, με τον «Πόλεμο των έξι ημερών», την κατέλαβε το Ισραήλ.
Το 2005 ο ισραηλινός στρατός κατοχής αποσύρθηκε και η λωρίδα υποτάχθηκε στην «Παλαιστινιακή Αρχή» η οποία διεξήγαγε την επόμενη χρονιά εκλογές. Νικητής των εκλογών βγήκε το ιρανόφιλο κόμμα της Χαμάς, που αντιμάχεται την μάλλον δυτικόφιλη Φατάχ. ‘Όμως η ανάληψη της εξουσίας από τη Χαμάς έδωσε το πρόσχημα στο Ισραήλ να επιβάλλει στρατιωτικό αποκλεισμό στη λωρίδα της Γάζας, καταδικάζοντας έτσι τον πληθυσμό της περιοχής στην πείνα και την εξαθλίωση. Τελικά το καλοκαίρι του 2008 συμφωνήθηκε μια εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, η οποία επρόκειτο να ανανεωθεί τον περασμένο Δεκέμβριο. Αντί όμως να ανανεωθεί αυτή η εύθραυστη συμφωνία ειρήνης, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια λυσσαλέα στρατιωτική επίθεση εναντίον της Γάζας, με το πρόσχημα της αντεκδίκησης για την εκτόξευση αυτοσχέδιων πυραύλων εκ μέρους της Χαμάς. Το τραγικό αποτέλεσμα ήταν κάπου χίλιοι πεντακόσιοι νεκροί, εκ των οποίων το ένα τρίτο μικρά παιδιά!..
Αυτά μας λέει η πρόσφατη ιστορία και κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσουν οι σφαγές σ’ αυτή τη δύστυχη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Η πανάρχαια ιστορία της Γάζας
Η Γάζα ωστόσο διαθέτει μια πανάρχαια ιστορία, και μάλιστα ελληνικού ενδιαφέροντος, που αγνοείται όμως τόσο από την επίσημη ελληνική πολιτεία, όσο κι από την πλειοψηφία των νεοελλήνων.
Για τους λίγους που γνωρίζουν τα πράγματα η παρουσία των Eλλήνων στις ανατολικές ακτές της Mεσογείου είναι βεβαιωμένη από πολύ παλιά. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι στην περιοχή υπήρχαν κρητικές αποικίες ήδη από τις αρχές της 2ης πx χιλιετίας που διασφάλιζαν τη ροή των μινωικών προϊόντων προς τις αγορές της Μεσοποταμίας.
Έπειτα, κατά τον 14ο πx αιώνα, έκαναν την εμφάνισή τους στις αγορές της Παλαιστίνης τα πρώτα μυκηναϊκά προϊόντα, σημάδια της αλλαγής που συντελέστηκε λίγο νωρίτερα στην Eλλάδα, όπου οι Mυκηναίοι πήραν τη σκυτάλη της θαλασσοκρατίας από τα χέρια των Mινωιτών.
Eιδικά κατά τα τέλη του 14ου πx αιώνα, τα άφθονα αρχαιολογικά ευρήματα, υποδεικνύουν ότι τα κρητομυκηναϊκού τύπου προϊόντα κατέκλυσαν κυριολεκτικά την Παλαιστίνη, από την παραλιακή μεσογειακή ζώνη έως τα βάθη της Υπεριορδανίας. Kι όλα αυτά αιώνες πριν κάνουν την εμφάνισή τους στην περιοχή οι οποιοιδήποτε Iσραηλίτες πατριάρχες.
Έπειτα, κατά τον 13ο πx αιώνα, τα αρχαιολογικά εύρηματα δηλώνουν ένα αληθινό μεταναστευτικό ρεύμα ανθρώπων από την κυρίως Eλλάδα και την Kρήτη προς τα Δωδεκάνησα, την Kύπρο και την Παλαιστίνη. Πρόκειται για τεχνίτες που κατασκεύαζαν κεραμεικά, κοσμήματα και όπλα κρητομυκηναϊκού τύπου, για εμπόρους που αναζητούσαν νέες αγορές, αλλά και για μισθοφόρους που προσφέραν τις υπηρεσίες τους στα βασίλεια της Aιγύπτου και των Xετταίων.
Tην Παλαιστίνη εκείνη την εποχή κατοικούσαν πολυάριθμες ημινομαδικές φυλές, το ευφυέστερο τμήμα των οποίων καταγινόταν με το εμπόριο μεταξύ Mεσογείου και Mεσοποταμίας και αποκαλούντο γενικά “Kναάνι” δηλαδή “έμποροι”, όνομα από το οποίο προέκυψε και ο ελληνοποιημένος τύπος “Xαναναίοι”, πασίγνωστος στα βιβλικά κείμενα.
Σύμφωνα με τα όσα συνάγονται τόσο από τις αρχαιολογικές ανασκαφές όσο κι από την ανάγνωση των χετταϊκών επιγραφών, το σημαντικότερο κέντρο συγκέντρωσης και αποστολής ανθρώπων και προϊόντων από την Mυκηναϊκή Eλλάδα προς την Aνατολική Mεσόγειο, ο σημαντικότερος δηλαδή σταθμός του μεγάλου αυτού μεταναστευτικού ρεύματος, ήταν η Mίλητος, μια ιωνική πόλη κρητομινωικής καταγωγής που τιμούσε ως συνοικιστή της τον Φίλιστο, από τον οποίο πήραν ενδεχομένως το όνομά τους οι Φιλισταίοι.

Αρχαιολογικά Ευρήματα
Tα ευρήματα των σύγχρονων ανασκαφών στις αρχαίες φιλισταϊκές πόλεις επιβεβαιώνουν την κρητομυκηναϊκή καταγωγή των Φιλισταίων, τόσο στον τομέα της αγγειοπλαστικής και της μικροτεχνίας όσο και σε εκείνους της πολεμικής μεταλλουργίας, της αρχιτεκτονικής, των ταφικών εθίμων κ.ο.κ. Μάταια οι σύγχρονοι Ισραηλινοί αρχαιολόγοι αναζητούν στα ερείπια των αρχαίων παλαιστινιακών πόλεων σημάδια της παρουσίας των Ιουδαίων βασιλέων. Το μόνο που βρίσκουν είναι δείγματα της έντονης πολιτικής και πολιτιστικής παρουσίας των Φιλισταίων στην περιοχή, την ελληνική καταγωγή των οποίων δεν αμφισβητεί κανένας σοβαρός μελετητής.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα λοιπόν, μαζί με τις όποιες κειμενογραφικές πηγές, μας υποδεικνύουν την ύπαρξη μιας φιλισταϊκής πενταπόλεως με πρωτεύουσα την Γάζα. Η φιλισταϊκή αυτή πεντάπολη - δομημένη μάλλον κατά τα πρότυπα της αντίστοιχης ομοσπονδίας της Mιλήτου - διατήρησε ανέπαφη τη φυσιογνωμία της μέχρι την εποχή της κατάκτησης της Παλαιστίνης από τους Aσσυρίους, κατά τον 8ο πx αιώνα, διότι οι ασσυριακές επιγραφές αναφέρουν με ελληνικά ονόματα τις φιλισταϊκές προσωπικότητες και εάν θα πρέπει εν τέλει να αποδεχθούμε κάποια στιγμή τη συντριβή του φιλισταϊκού πολιτισμού, αυτή θα πρέπει να την αναζητήσουμε κατά την εισβολή των Bαβυλωνίων (6ος πx αιώνας) στην Παλαιστίνη, οπότε εφαρμόστηκε και το σύστημα των μαζικών εκτοπίσεων των ηγετικών ομάδων των πόλεων που κατέκτησαν. Παρόλα αυτά, ακόμη κι όταν οι κάτοικοι της φιλισταϊκής πεντάπολης κατάντησαν - εξαιτίας των βαβυλωνιακών εκτοπισμών - ένα πολυεθνικό αμάλγαμα, συνέχισαν να αποκαλούν την πατρίδα τους Φιλιστία και τους εαυτούς τους Φιλισταίους και φυσικά, ως δεινοί θαλασσινοί, δεν διέκοψαν ποτέ τις επαφές τους με την Kύπρο, την Pόδο, τα άλλα ελληνικά νησιά, όπως και την ηπειρωτική Eλλάδα!.. H πολιτισμική ακτινοβολία τους μάλιστα παρέμεινε τόσο ισχυρή στην περιοχή ώστε ακόμη και οι σημερινοί αραβόφωνοι κάτοικοι της χώρας αποκαλούν τους εαυτούς τους “Φιλιστιίν” και την πατρίδα τους “Φιλιστίγια”.

Η πρωτεύουσα της Φιλιστίας
Πρωτεύουσα της πανάρχαιας φιλισταϊκής πεντάπολης όπως είπαμε, ήταν η Γάζα, μια πόλη καθαρά ελληνική. Και ιδού γιατί:
Στο «Eκ των Eθνικών» περίφημο λεξικό του, ο Στέφανος Bυζάντιος μας πληροφορεί ότι κατά την εποχή του οι Σύροι αποκαλούσαν την πόλη “Άζα”, από το όνομα του ήρωα Άζωνος, γιου του Hρακλή. Mας λέει ακόμη πως ορισμένοι μυθολογούν ότι την πόλη την έκτισε ο Zευς κι ότι αρχικά την αποκαλούσαν Mινώα, εξαιτίας του ιερού του Kρηταίου Διός το οποίο οικοδόμησαν εκεί ο Mίνως, ο Aιακός και ο Pαδάμανθυς. Eκτός από Άζα, όμως, την πόλη την έλεγαν και Iώνη, διότι εκεί παρέμεινε για λίγο διάστημα η Iώ πριν καταλήξει στην Aίγυπτο. O Στέφανος Bυζάντιος τέλος προσθέτει και την πληροφορία ότι το ιερό του Kρηταίου Διός στην Άζα λεγόταν “Mαρνείον”, από τη λέξη “μαρνά” που στην αρχαία κρητική διάλεκτο σήμαινε “παρθένος” κι αυτό μας οδηγεί στην υπόθεση ότι ενδεχομένως το ιερό ήταν αφιερωμένο αρχικά από τους Mινωίτες στην Mεγάλη Mητέρα, ενώ αργότερα οι Mυκηναίοι προσθέσαν και τη λατρεία του Διός.
Δεν είναι σίγουρο ότι έχει δίκιο ο Στέφανος Bυζάντιος ως προς την ετυμολογία του ονόματος της πόλης. Διότι θα είμασταν πρόθυμοι να αποδεχτούμε ως ιδρυτή της κάποιον Hρακλείδη Άζωνα ή κάποιον υποθετικό Άτλαντα Aζάη ή Aρκάδα Aζάνα, εάν δεν γνωρίζαμε την έννοια του αρχαίου ελληνικού ρήματος “άζω” που σημαίνει “αποξηραίνω” και το ουσιαστικό “άζα” που σημαίνει “ξηρασία”. Kατά συνέπεια είναι προτιμότερο να συμφωνήσουμε ότι το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Mινώα, όπως τόσοι άλλοι αρχαίοι κρητικοί εμπορικοί σταθμοί, αλλά στη συνέχεια επικράτησε η προσωνυμία “Άζα”, η οποία περιέγραφε το κλίμα και το τοπίο της περιοχής. “Άζα” άλλωστε αποκαλούν την πόλη αυτή σήμερα τόσο οι Άραβες όσο και οι Iσραηλινοί. Kαι ως “Άζα” αναφέρεται στο εβραϊκό κείμενο της Bίβλου.
Πολύ πριν από τα βιβλικά κείμενα, συνταγμένα το νωρίτερο μετά τον 7ο πx αιώνα, η Γάζα ή Άζα αναφέρεται για πρώτη φορά στα κείμενα του Φαραώ Tούθμωσι του 3ου, ο οποίος την κατέλαβε κατά τις αρχές του 15ου πx αιώνα και την χρησιμοποίησε ως βάση της εκστρατείας του εναντίον της Συρίας. Aυτό σημαίνει πως η Γάζα προϋπήρχε, διότι ο Tούθμωσις δεν την έκτισε αλλά την κατέλαβε, πράγμα που επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι η Γάζα ιδρύθηκε από τους Mινωίτες μάλλον κατά τους πρώτους αιώνες της 2ης πx χιλιετίας ως εμπορικός σταθμός, για να διασφαλίζει τη συγκέντρωση και τη ροή των κρητικών προϊόντων προς τη Mέση Aνατολή καθώς και την αντίστοιχη ροή μεσανατολικών προϊόντων πρός τα ελληνικά νησιά, εφόσον η Γάζα αποτελούσε το σταυροδρόμι των καραβανιών τόσο από την Aίγυπτο προς την Συρία, όσο κι από την Aραβία προς τη Mεσόγειο.
Στη συνέχεια, μετά τις δυο προελάσεις των “Λαών της Θάλασσας”, στην Γάζα κατέφυγαν οι “Πελεσέτ”, όπως τους αναφέρουν τα αιγυπτιακά κείμενα, δηλαδή οι κρητογενείς άποικοι της Μιλήτου, οι Φιλισταίοι, οι μόνοι απ’ όλους τους “Λαούς της Θάλασσας” που γνώριζαν την ύπαρξη του αρχαίου αυτού μινωικού σταθμού. Έτσι κατά τον 11ο πx αιώνα, οι Φιλισταίοι εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί και ανέδειξαν την Γάζα σε πρωτεύουσα της Φιλισταϊκής Πεντάπολης.
Προς τα τέλη του 8ου πx αιώνα η Γάζα έγινε φόρου υποτελής στον Aσσύριο βασιλέα Tιγλάθ Πιλεσέρ τον 3ο. Λίγο αργότερα την κατέλαβαν τα στρατεύματα του Φαραώ Nεχώ του 2ου κι αμέσως έπειτα περιήλθε στην κυριαρχία των Bαβυλωνίων, οι οποίοι εκτόπισαν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού. Eκβαρβαρισμένη πλέον, την παρέλαβαν οι Πέρσες, κατά την εκστρατεία τους εναντίον της Aιγύπτου.
Eνδεχομένως η πόλη “Kαδύτιος” που αναφέρει ο Hρόδοτος να είναι η Γάζα, (3. 5), διότι η περιγραφή της τοποθεσίας ταιριάζει.
Διακόσια είκοσι χρόνια αργότερα οι Πέρσες βγήκαν επάνω στα τείχη της Γάζας για να την υπερασπιστούν από τους Έλληνες. Μάταιος κόπος. Μετά από δίμηνη πολιορκία η αρχαία φιλισταϊκή πρωτεύουσα έπεσε το 332 πx, στα χέρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Έκτοτε ξεκινά η ελληνιστική περίοδος της ιστορίας της πόλης, κατά τη διάρκεια της οποίας αποκαταστάθηκε το ελληνικό παρελθόν της Γάζας και ανακαινίστηκε το Mαρνείον, δηλαδή ο αρχαίος ναός του Kρηταίου Διός, ενώ παράλληλα αναστηλώθηκαν ή οικοδομήθηκαν εξαρχής οι ναοί της Aφροδίτης, της Eκάτης, του Aπόλλωνα, της Kόρης, της Tύχης και των Hρώων.
Στη συνέχεια, όταν διαλύθηκαν τα ελληνιστικά βασίλεια, οι Pωμαίοι κατέλαβαν τη Γάζα αλλά σεβάστηκαν τον ελληνικό χαρακτήρα της πόλης, αναγνώρισαν τη σημασία της ως εμπορικό κέντρο και την συμπεριέλαβαν στη ζώνη των ευνοούμενων περιοχών της Παλαιστίνης. H Γάζα έτσι διατήρησε την ελληνιστική φυσιογνωμία της έως το 400 μx οπότε στα πλαίσια της χριστιανικής θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, κάποιος “άγιος” Πορφύριος πήγε στη Nέα Pώμη (την Kωνσταντινούπολη) και πήρε από τον αυτοκράτορα Aρκάδιο την άδεια να καταστρέψει όλους τους ελληνικούς ναούς.
Eπέστρεψε συνοδευόμενος από ρασοφόρους αλήτες…

Μάριος Βερέττας
Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ
http://12thespis.wordpress.com/2009/02/24/aphroditeofgaza/

Δυστυχώς οι νεοέλληνες πιστεύουν πως οι Φιλισταίοι και οι Χαναναίοι ήταν βάρβαρες φυλές που θυσίαζαν τα παιδιά τους στους τερατόμορφους θεούς τους. Στα αγγλικά η λέξη Philistines (Φιλισταίοι) έχει πάρει αρνητική σημασία και χρησιμοποιείται ως προσβολή για να περιγράψει τον αμόρφωτο και απολίτιστο άνθρωπο.

Ανακατασκευή της λύρας του Απόλλωνα στην …Τουρκία!

---------------------------------------------------------------------------------

Απίστευτο και όμως ΜΗ Ελληνικό. Φαίνεται πως όταν το σκοτάδι του Κεμαλισμού υποχωρεί, αχτίδες φωτός κάνουν δειλά την εμφάνιση τους σε μια Γή που έχει μάθει να γεννά αλλά και να αναγεννάται. Μέχρι σήμερα η όποια προσπάθεια ανάδειξης των Γηγενών πολιτιστικών στοιχείων στο Τουρκικό κρατικό μόρφωμα είχε στόχο απλά την καπηλεία της ιστορίας. Αυτή η υπέροχη πρωτοβουλία όμως συνοδεύτηκε από την εκτέλεση ενός Αρχαίου Ύμνου, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά.

Ακριβές αντίγραφο της Ελληνικής λύρας, την οποία σύμφωνα με τον μύθο έπαιζε ο Θεός Απόλλωνας πριν από 2.600 χρόνια, κατασκεύασε ο λέκτορας του Κρατικού Κονσερβατουάρ Τουρκικής Μουσικής του Πανεπιστημίου Αιγαίου της Σμύρνης δρ. Σερκάν Τσελίκ.

Η ιδέα για την κατασκευή της λύρας γεννήθηκε πριν από εξήμισι χρόνια όταν ο κ. Τσελίκ άρχισε την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής του, με θέμα: “Ο Απόλλων και η Μουσική

Πρόκειται για το δεύτερο αντίγραφο της λύρας του Θεού του Ήλιου. Το πρώτο είχε δημιουργήσει μία γαλλίδα μουσικολόγος χρησιμοποιώντας ξύλινο ηχείο αντί για καύκαλο χελώνας.

Σύμφωνα με τον τούρκο μουσικολόγο, το δικό του αντίγραφο είναι πιο ακριβές. Βε βάση τα αρχαιολογικά δεδομένα για την κατασκευή της λύρας χρησιμοποιήθηκαν για τις χορδές έντερα βοοειδών, ενώ το ηχείο είναι από καύκαλο Ελληνικής χελώνας. Όσο για την πένα, κατασκευάστηκε από κόκαλο βοδιού.

Η κατασκευή της λύρας κράτησε 3,5 μήνες και κατά την παρουσίαση του οργάνου εκτελέστηκε ο “Ύμνος στον Ήλιο“, ένας αρχαίος ύμνος που βρέθηκε σε αρχαίες πηγές. (ΣΚΑΪ, www.schizas.com ).

Είθε ο Ήλιος να μην είναι πρόσκαιρος αλλά να μείνει. Πραγματικά χρειαζόμαστε το Φώς σε έναν Ερεβώδη κόσμο.

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Φεβρουαρίου 23, 2009
-------------------------------------------

Τέλος στα ψέμματα και στις κάκιστες αντιγραφές της..."θεόπνευστης Βίβλου"!!!!

Είπαμε,έχει έρθει ο καιρός του Εωσφόρου Φωτοδότη Απόλλωνα!!!!!

ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΗΣΙΣ.

------------------------------------------------------------------

Ο κατακλυσμός του Νώε, το έπος του Γκιλγκαμές απλές αντιγραφές της “χαμένης” Δευκαλιωνείας!

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Φεβρουαρίου 24, 2009

ΙχώρΚοσμος - Ιστοχώρος, Βιβλιοπωλείο, Τηλεόραση για την Ελληνική Οικουμενικότητα Στο άκουσμα της λέξης “κατακλυσμός” έρχεται αυτόματα στο μυαλό μας η βιβλική αφήγηση που έντεχνα διδαχτήκαμε σε μια τρυφερή ηλικία και στερεοτυπικά συνδέθηκε στο μυαλό μας με τη μορφή του Νώε. Και όμως η πολύ καλή έρευνα του Μιχάλη Καλόπουλου δίνει νέα στοιχεία τόσο για την ταύτιση του βιβλικού κατακλυσμού με το έπος του Γκιλγκαμές όσο και για την αδιαμφισβήτητη εκπόρευση και των δύο από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν σωθεί από την περίφημη “Δευκαλειωνεία” του Ελλάνικου που δυστυχώς έχει χαθεί.

Από την έρευνα αναδύει και μια μεγάλη σκοπιμότητα στην διαστρέβλωση των στοιχείων όπως μεταφέρθηκαν στις άλλες δύο διηγήσεις. Διαστρέβλωση που συνάδει με την σκοπιμότητα της αποξένωσης του Ανθρώπου από τη Γή μέσω της εκνευριστικής ιστορικά υποτίμησης του θηλυκού στοιχείου, της νομαδικής αιματηρής θυσίας αλλά και της αχρηστίας των λοιπών έμβιων όντων ή της ανθρώπινης τεχνογνωσίας μπροστά στην Θεϊκή βούληση.

Για του λόγου το αληθές, διαβάστε πως περιγράφει ο Λουκιανός την περίπτωση χρήσης του περιστεριού από τον Δευκαλίωνα. Θα εκπλαγείτε από την ομοιότητα με την Παλαιά Διαθήκη, θα δείτε όμως την σκοπιμότητα του εγχειρήματος. Σκοπιμότητα που αποδεικνύει τη γνησιότητα της Δευκαλιωνείας έναντι του Νώε ή του Ουτναπιστήμ.

» Δευκαλίων νοιξε τ παράθυρο. Δν βρεχε πιά. λα μως γύρω ταν μιὰ πέραντη θάλασσα. Δευκαλίων ναγνώρισε τ μέρος, ταν τ δίκορφο τοῦ Παρνασσο πο τώρα ταν νησάκι. Πρν βγον μως πρεπε ν βεβαιωθον πς καιρς δ θ ξαναχαλάσει. Δευκαλίων φησε τότε να περιστέρι. λοι γνώριζαν κενα τ χρόνια, πς τ περιστέρια προβλέπουν μ σιγουρι τν καιρό(!)

»ν λοιπν τ περιστέρι γυρνοσε φοβισμένο πίσω, ατ θ σήμαινε πς κατακλυσμς θ συνεχιζόταν κα δὲν θά ’πρεπε ν βγον π’ τν κιβωτό. Τ περιστέρι μως κάθισε μιὰ στιγμ στ παράθυρο κοίταξε λίγο τν καιρ κι στερα πέταξε χαρούμενο ψηλ στν Παρνασσό».

Δευκαλίων λοιπόν! θρυλικς γενάρχης ἑνς ναυτικο λαο, πο εχε μέγιστη τν νάγκη τς πρόβλεψης τν καταιγίδων. ναυτικς ατς λας κα ρωάς μας Δευκαλίων, ξερε καλύτερα π’ τν καθένα τι: « καιρς εναι φονιάς» τν ναυτικν κα πς στ χρόνια κενα, κάθε μορφ πρόγνωσης το καιρο ταν γι τὸν ναυτικ ατὸν λαό, χι πλ πολύτιμη λλ κυριολεκτικ σωτήρια.

Εάν μιλήσετε με ανθρώπους που ασχολούνται με περιστέρια, θα σας πουν για τις ικανότητες τους να προβλέπουν τις καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα τις δυσμενείς.

Στα άλλα δύο έπη, ο ρόλος της Γυναίκας αποσιωπείται. Ακόμα και η ύπαρξη της είναι ανώνυμη. Φανταστείτε ότι η γυναίκα του Νώε, είναι η μητέρα ολόκληρης της ανθρωπότητας! Και όμως, δεν αναφέρεται πουθενά ονομαστικά.

Αναφέρονται όμως λεπτομερώς τα σφαχτάρια (νομαδικό έθιμο) που δελέασαν ακόμα και τον Θεό του Νώε (κατά τα “ειδωλολατρικά” πρότυπα όπου οι Θεοί είχαν ανθρώπινες αδυναμίες). Κακέκτυπη αντιγραφή. Κακέκτυπος και ο θαλασσοπόρος ήρωας των δύο έργων όπου άγεται από τις Θείες συμβουλές, λόγω παντελούς έλλειψης γνώσης της ναυτικής τέχνης. Αντίθετα ο Δευκαλίων αναφέρει την τεχνοτροπία ναυπήγησης της λάρνακας (κιβωτού), τα υλικά και την χρηστικότητα. Τέλος για την ύπαρξη του περιστεριού στα Μεσοποταμιακά έπη (βίβλος και Γκιλγκαμες):

τ περιστέρι (παρ τν ντίθετη γνώμη πο εχαμε λοι) δ φαίνεται ν παιξε πολύτως κανένα ρόλο στν τελικ πόφαση το Νε γι ξοδο πιτέλους π’ τν κιβωτό, που π ναν λόκληρο χρόνο πρέπει ν σφυκτιον λα τ ζωνταν τς γς! Πέρασαν 150 μέρες (5 μνες) πάλης μ τ νερ το κατακλυσμο, μέχρι κιβωτς ν προσαράξει. Νε μως παραμένει πεισματικ κλεισμένος γι 5,5 κόμη μνες κινητοποιημένος κα ἀγνοώντας γι 2 π πλέον μνες τ μήνυμα τς περιστερς, πο δν πέστρεψε, σπου ντολ τς θεότητας «ξελθε κ τς κιβωτο» Γέν.8.15, ναγκάζει τελικ τν Νε, μετ π να χρόνο κα δέκα μέρες, ν βγε πιτέλους π’ τν περβολικ φιλόξενη κα ερύχωρη κιβωτό του!

Εναι λοφάνερο λοιπόν. Τόσο φηγητς το πους Γκιλγκαμές, σο κα το Νε, δὲν γνωρίζουν τν κριβ λόγο παρξης τς περιστερς στ τέλος το κατακλυσμο πο φηγονται.

Τα συνταρακτικά στοιχεία και για τα τρία έπη όπως και η ενδελεχής μελέτη του κυρίου Καλόπουλου στο ΙΧΩΡ τεύχος 92.

ΗΤΑΝ Ο ΠΛΑΤΩΝ.. ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;;; ΗΤΑΝ ΒΛΑΚΕΣ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ;;

------------------------------------------------------------------------
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

«Τα ορφικά κείμενα ήταν μονοθεϊστικά, ο Πλάτων προ Χριστού χριστιανός», μας λένε οι χριστιανοί ψεύτες.
Φυσικά τα ορφικά κείμενα δεν είναι καθόλου μονοθεϊστικά. Οι χριστιανοί δημαγωγοί στηρίζονται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα έχουν διαβάσει. Τα ίδια ισχύουν και για τον Πλάτωνα, ουδέποτε μίλησε για κάποιον ξυλουργό-μεσσία που θα σώσει την ανθρωπότητα, ούτε για ιουδαίους μεσσίες. Γιατί όμως οι χριστιανοί δημαγωγοί τα επαναλαμβάνουν συνεχώς ενώ ξέρουν ότι είναι ψέμματα;

Προσπαθούν να μας υποβάλλουν την ιδέα ότι η πλειοψηφία των προγόνων μας ήσαν λίγο βλάκες που πίστευαν σε πολλούς θεούς ενώ τα «μεγάλα φωτισμένα μυαλά» είχαν ανακαλύψει τον ένα και μοναδικό θεό. Δηλαδή προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι και αλλιώς θα ερχόταν ο χριστιανισμός οπότε μην διαμαρτύρεστε. Δεχθείτε την επιβολή του χριστιανισμού ως φυσιολογική. Φυσικά οι πάντες γνωρίζουν ότι ο χριστιανισμός επεβλήθη δια σφαγών και ότι πολλά αρχαία κείμενα έχουν πλαστογραφηθεί για να εμφανίζουν μονοθεϊστικές φράσεις. Το «οι θεοί» εύκολα γίνεται «ο θεός». Και σε τελευταία ανάλυση γιατί τα «φωτισμένα μυαλά» των προγόνων μας δεν κατέληξαν στον Αλλάχ ως ένα και μοναδικό θεό και δεν ήταν προ Μωάμεθ μωαμεθανοί; Ακόμη καλύτερα, γιατί δεν κατέληξαν στον Δία ως τον ένα και μοναδικό θεό και κατέληξαν σε έναν ιουδαίο μαραγκό από την Ναζαρέτ;

Προσοχή στα τεχνάσματα των χριστιανών δημαγωγών που θέλουν να ανακαλύψουν χριστιανισμό στην αρχαία Ελλάδα έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τις σφαγές και την επιβολή τους. Τι πειράζει ο πολυθεϊσμός των προγόνων μας τους κυρίους Γεωργαλά, Σακετο & Σία; Η ψυχή του λαού μας κάνει μια φοβερή προσπάθεια να τραβηχτεί έξω από τον ιουδαϊοχριστιανικό βούρκο. Παλεύει με νύχια και με δόντια και έρχεται ο κ. Γεωργαλάς, ο κ. Σακέτος, ο κ. Πλεύρης και της ρίχνουν μια κλωτσιά για να ξαναπέσει μέσα στον ιουδαιοχριστιανικό βούρκο. Και μετά έχουν το θράσος να κατηγορούν και τον εβραϊκό λαό ότι κάνει κακό στην Ελλάδα.
Τι τους φταίνε οι εβραίοι και τους κατηγορούν; Τα δικά τους ανομήματα να κοιτούν. Οι εβραίοι προσέχουν ως κόρη οφθαλμού την εθνική τους θρησκεία και καλά κάνουν. Οι χριστιανοί δημαγαγοί όμως είναι εχθροί της Ελλάδος και του Ελληνικού λαού διότι καταδιώκουν την Εθνική μας Θρησκεία. Αν είναι πατριώτες, όπως κακώς ισχυρίζονται, γιατί δεν επιλέγουν τον Δία ως ένα και μοναδικό θεό, γιατί σώνει και καλά πρέπει να επιλέξουν έναν θεό από την Ιουδαία; Γιατί τέλος πάντων δεν διδάσκουν τα ελληνόπουλα ότι πράγματι, ένας είναι ο αληθινός και μοναδικός θεός, ο Ζεύς. Οπότε ικανοποιούν έτσι τον αρρωστημένο ψυχισμό τους περί ενός μοναδικού θεού που τους καταδυναστεύει και συγχρόνως αφήνουν και μας τους «πλανεμένους» μαζί με τον Δία να λατρεύουμε και τους άλλους Πατρώους Θεούς

Το γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο.Στην κυριολεξία!!!!

Περί....Βιβλικής ΓΕΝΕΣΕΩΣ.Αποσπάσματα....σπαρταριστά!!!!!!
---------------------------------------------------------
Μα τι λέτε,ρε παιδιά,αφού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ξεχωριστό!

ΓΕΝΕΣΙΣ,α,24.Και είπεν ο Θεός,Ας γεννήση η γη ζώα έμψυχα κατά το είδος αυτών,κτήνη,και ερπετά,και ζώα της γης κατά το είδος αυτών.
----
Εδώ έχουμε την είδηση ότι δεν "έπλασε" ο..."Θεός",αλλά ΓΕΝΝΗΣΕ η γη.

ΓΕΝΕΣΙΣ,α,26.Και είπεν ο Θεός,Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ'εικόνα ημών,καθ'ομοίωσιν ημών...
----
Εδώ συνομιλεί με κάποιους Έχει και συνεργάτες

ΓΕΝΕΣΙΣ,α,27.Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ'εικόνα εαυτού' κατ'εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν' άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς'..
----
Εδώ αντιγράφει μόνος του ως γλύπτης,έχοντας κάποιον άλλο θεό για μοντέλο Και θηλυκό και αρσενικό έπλασε ο...Πραξιτέλης

ΓΕΝΕΣΙΣ,β,7.Και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης'...
----
Καλά τόσο φτηνιάρης ήταν Ούτε νερό δεν έβαλε;;
Ρε,λέτε να μας έχει κάνει φτύνοντας

ΓΕΝΕΣΙΣ,β,1ο.Ποταμός δε εξήρχετο εκ της Εδέμ δια να ποτίζη τον παράδεισον και εκείθεν εμερίζετο εις τέσσαρας κλάδους.11.Το όνομα του ενός,Φισών' ούτος είναι ο περικυκλόνων πάσαν την γην Αβιλά' όπου ευρίσκεται το χρυσίον.12.το δε χρυσίον της γης εκείνης είναι καλόν' εκεί είναι το βδέλλιον,και ο λίθος ο ονυχίτης....
----
Πότε πρόλαβε ο...Θεός ή ο...Αδάμ(μπερδεύτηκα),να χαρτογραφίσει την περιοχή,να δώσει ονόματα,να κάνει ορυχεία χρυσού και βδελλίου και ονυχίτου!!!Από την αρχή πάντως ο λυγούρης στο κεχρί το μυαλό του

ΓΕΝΕΣΙΣ,β,18.Και είπε Κύριος ο Θεός,Δεν είναι καλόν να ήναι ο άνθρωπος μόνος' θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν.
----
Πάει,τόχασε το μυαλό(εμ,βέβαια το είχε στο χρυσάφι) και ξέχασε ότι είχε πλάσει και θηλυκό

ΓΕΝΕΣΙΣ,β,21.Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ,και εκοιμήθη.
----
Τώρα θα σας γελάσω,τον υπνώτισε...τον νάρκωσε...μάλλον πρέπει να του έδωσε χάπια ΕΚΣΤΑΣΗ

ΓΕΝΕΣΙΣ,γ,7.Και ηνοίχθησαν οι οφθαλμοί αμφοτέρων,και εγνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί' και ράψαντες φύλλα συκής,έκαμον εις εαυτούς περιζώματα.
----
Αναρωτιέμαι σε ποιά "συκιά" πήγαν και έμαθαν να...ράβουν

ΓΕΝΕΣΙΣ,γ,9.Εκάλεσε δε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ,και είπε προς αυτόν.Που είσαι;
----
Καλά ο "παντεπόπτης" δεν φόραγε γυαλιά εκέινη την ημέρα;Ή ήταν νύκτα;Ούου,που είσαι Αδαμούλη;;;

ΓΕΝΕΣΙΣ,γ,14.Και είπε Κύριος ο Θεός προς τον όφιν,Επειδή έκαμες τούτο,επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών,και πάντων των ζώων του αγρού' επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί...
----
Αρχίζει τις κατάρες!!!Και καλά,για να του λέει ότι θα σέρνεται,πάει να πει ότι πρώτα περπάταγε όρθιος...ο όφις Πάει αλοιθόρισε ο Γιαχβεδούλης
Να κι από που έχει βγει το "θα σε περάσω γεννεές 14ρες"

ΓΕΝΕΣΙΣ,γ,21.Και έκαμε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού χιτώνας δερματίνους,και ενέδυσεν αυτούς.
----
Να ρε η "συκιά" Η ράφτρα,που τους έραψε τα δερμάτινα Ούτε ο Κωστέτσος να ήταν,τέτοια εφαρμογή

ΓΕΝΕΣΙΣ,γ,22.Και είπε Κύριος ο Θεός,Ιδού,έγεινεν ο Αδάμ ως είς εξ ημών,εις το γινώσκειν το καλόν και το κακόν' και τώρα μήπως εκτείνη την χείρα αυτού,και λάβη και από του ξύλου της ζωής,και φάγη,και ζήση αιωνίως;
----
Αμ,γιαυτό την πάτησε ο μαύρος ο Αδαμούλης
Έφαγε κλωτσιές ο..."μεγάλος" από τους άλλους "θεούς",επειδή κοιμόταν και τον ξεπούλησε ο...όφις
-Είδες τι έκανες Γιαχβεδούλη;Πέτα τον έξω μη μας κλέψει...την τέχνη ο...Άνταμ


Αυτά προς το παρόν,όνειρα γλυκά

24 Φεβρουαρίου 2009

Το ΕΑΡ(Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα) για το διάλογο με θέμα την ΠΑΙΔΕΙΑ!!!

----------------------------------------------------------------------
http://www.ear-hellas.gr/ear1/index.php?type=dt&f=deltio085

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 85 / 23-2-2009

Θέμα: Παιδεία ώρα μηδέν και: «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα - χωρίς εμένα!!!» (γιατί ο διάλογος γίνεται με απόντες τους μάχιμους εκπαιδευτικούς και τους φοιτητές - σπουδαστές και μαθητές).

Η παιδεία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα προκαλεί μόνον οργή και θλίψη δυστυχώς!

Η χώρα, η οποία εκπαίδευσε και εκπολίτισε τον κόσμο, η χώρα που τα επιτεύγματά της, αισθητικά, πολιτικά, διανοητικά, αποτελούν τη βάση του παγκόσμιου πολιτισμού και όλων των επιστημών και θαυμάζονται και μελετώνται ακόμη και σήμερα από τους σύγχρονους ερευνητές, αυτή η χώρα έχει μία παιδεία εξαθλιωμένη, αποτυχημένη και καταρρακωμένη, έχοντας χάσει τον ουσιαστικό στόχο της και τον προσανατολισμό της.

[ διαβάστε το κείμενο ]

"Μέγας" Κωνσταντίνος,Ιουστινιανός,Θεοδόσιος,οι σφαγείς των Ελλήνων,ψηφίστηκαν ως...μεγάλοι..."Έλληνες"!!!!!!!

Η ψηφοφορία περί αναδείξεως των 100 μεγάλων Ελλήνων,αναδεικνύει το ευτράπελον της κοινωνικής και ιστορικής συνοχής των ψηφισάντων!!!!!
Όμως,το να ψηφίζονται ως μεγάλοι...Έλληνες,ξένοι και μάλιστα..."αγνώστου" φυλής,οι οποίοι έχουν καταγραφεί στην Ιστορία,ως οι πιο μεγάλοι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ της Ελλάδος και σφαγείς των Ελλήνων,καταδεικνύει τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΗΘΑΡΓΟ,στον οποίο έχουν ρίξει τους αδαείς συμπατριώτες μας,οι ρασοφόροι κατακτητές της Ελλάδος με τα υποχείριά τους!!!!!!!
=========
Έχουμε και λέμε,λοιπόν:

[Αλλά μετ'ολίγον ο Διοκλητιανός ενόμισε πρέπον να μερίση έτι μάλλον τας φροντίδας της υπερτάτης αρχής' εχειροτόνησε δε επί τούτω,εν έτει 291,από κοινού μετά του Αυγούστου Μαξιμιανού,δύο καίσαρας,τον εκ Δαρδανίας Κωνστάντιον τον Χλωρόν και τον εκ Μοισίας Γαλέριον,ορίσας όμως ότι το του καίσαρος αξίωμα επέχει δευτερεύουσαν ως προς τον Αύγουστον τάξιν.Και τον μεν Γαλέριον προσέλαβεν αυτός βοηθόν,τον δε Κωνστάντιον έδωκεν εις τον Μαξιμιανόν συγκυβερνήτην των της Δύσεως πραγμάτων.Τούτου του Κωνσταντίου υιός υπήρξεν ο Κωνσταντίνος,όστις εγεννήθη κατά τινας μεν εις Ταρσόν,κατ'άλλους δε εις Δρεπάνην της Βιθυνίας,και κατά την πιθανωτέραν γνώμην εις Ναίσσον,την σημερινήν Νίσσαν της Μοισίας,εν έτει 274.Ο πατήρ αυτού,ει και στενός και συγγενής διατελέσας του αυτοκράτορος Κλαυδίου,ήτο εισέτι τότε απλούς στρατηγός και είχε συνοικήσει μετά κόρης τινός ευτελούς κοινωνικής τάξεως,Ελένης το όνομα,της τοσούτον μετέπειτα περιωνύμου μητρός του Κωνσταντίνου.Προαχθείς δε εις το του καίσαρος αξίωμα,ηναγκάσθη υπό του Διοκλητιανού να διαζευχθή μεν την Ελένην ίνα λάβη σύζυγον συγγενή τινα του Αυγούστου Μαξιμιανού,να καταλίπη δε παρά τω αυτοκράτορι το υιόν Κωνσταντίνον ως όμηρον.]

Που έχει γεννηθεί,λοιπόν,ο πατέρας του Κωνσταντίνου;;;;;;
Στη Δαρδανία(βαρβαριστί Νταρντάνσκα=Βαρντάρσκα=Βαρδαρία=Σκόπια)!!!!!!
Είναι γεγονός ότι,ο Παπαρρηγόπουλος έχει καταξιωθεί στους μεγάλους ιστορικούς.
Γεγονός επίσης,είναι ότι,έχουν αναδείξει "μέγαν" τον Κωνσταντίνον,ως τον θεμελιωτήν του Ανατολικού Ρωμαϊκού Χριστιανικού Κράτους,ακριβώς επειδή κατέλαβαν την εξουσία τα μαύρα ράσα!!!!!!
ΓΙΑΤΙ,όμως,να είναι τοοόσο σκοτεινό το ιστορικό του ανθρώπου αυτού;;;;;
Ενός "μέγα";;;;;;;;
Είναι δυνατόν,για έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν να μην υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες;;;;;Έναν..."ΜΕΓΑ";;;;;;;;;;;
Κι όμως είναι δυνατόν!!!!!!!Για λίγο ακόμα!!!!!
------------------
Διωγμοί των Ελλήνων από τους χριστιανούς επί Κωνστ...
==========

Για τον άλλο..."Έλληνα",τον Ιουστινιανό(Γιουπράβδα ή Γιουτπράβδα ή Ουπράβδα),διαβάστε αποκάτω!!!!!!!!!!!
Το "περίεργο" είναι ότι κι αυτός και ο πατέρας του έχουν γεννηθεί στα Σκόπια!!!!!!!!!
Από αγνώστου ταυτότητος "φυλή"!!!!!!!!!!!!!!

"πράβδα"=αλήθεια στα σλαύικα.Το "Γιουτ" μήπως βγαίνει από το Γιούντα=Γιούδα;;;;Άρα το Γιουτπράβδα=Ιουδαίος αληθινός;;Ή Ιουδαίος πραγματικός;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
------------------
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ.Ο ΟΥΠΡΑΒΔΑ ΕΚ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Ρ...
==========

[Ο Θεοδόσιος ήτο υιός ομωνύμου στρατηγού διαπρέψαντος επί Ουαλεντινιανού,αλλ'έπειτα συκοφαντηθέντος και θανατωθέντος αδίκως.Μετά την τοιαύτην του πατρός τελευτήν,ο νέος Θεοδόσιος,όστις είχε δώσει δείγματα ωσαύτως αξιολόγων στρατηγικών προτερημάτων,απήλθεν εις Ιβηρίαν την πατρίδα αυτού και διέτριβεν εκεί ιδιωτεύων ότε ο Γρατιανός εκάλεσεν αυτόν,άγοντα το τριακοστόν τρίτον της ηλικίας έτος,εις το ύπατον του συνάρχοντος αξίωμα,επιτρέψας αυτώ ιδίως,εκτός της μερίδος ήν είχεν ο Ουάλης,και την Ιλλυρίαν,διότι εν αυτή μάλιστα προέκειτο να καταπολεμηθώσιν οι Γότθοι]

Τώρα πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει γεννηθεί στην Ιβηρία(Ισπανία),να είναι...Έλληνας,μόνο τα μαύρα ράσα το έχουν αναγάγει σε "αλήθεια"!!!!!!!!!
Βεβαίως και αυτού του..."μέγα"..."Έλληνα" οι ρίζες είναι σκοτεινές!!!!!!!!!

------------------
"Τοιουτοτρόπως επί Θεοδοσίου εθριάμβευσεν ο χριστ...
==========

Έτσι,λοιπόν,Έλληνες,εθριάμβευσεν ο χριστιανισμός επί των προγόνων μας........
Τοιουτοτρόπως επί των ημερών των "μεγάλων" αυτών........"Έλλήνων",κατετροπώθησαν και αλλαξοπίστησαν οι πατέρες μας........
Από αυτούς γκρεμίστηκαν συθέμελα οι ΝΑΟΙ μας........
Αυτοί έσφαξαν και ρούφιξαν το αίμα των προπαππούδων μας.........
ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΣΕΙΣ ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.........ΩΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ"............

Ω,ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έσπασε το..."φράγμα" ο "Αλφειός"!!!!

Εδώ είμαστε και πάλι!!!!!!
Χαιρετάμε όλες και όλους,φίλες και φίλους και όχι μόνο......
Τεχνικά προβλήματα(πάλι),είχαν δημιουργήσει φράγμα στον ποταμό Αλφειό!!!!!!
Όμως ένας Αλφειός είναι δύσκολο να παραμείνει φραγμένος και στάσιμος....
Τέλος πάντων,είμαστε πάλι εδώ και θα προσπαθούμε να κρατάμε το ενΔΙΑφέρον σας σε υψηλά επίπεδα!!!!!
ΕΡΡΩΣΘΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!